Ανακοίνωση του ΚΚΕ – ΜΛ
Αμείωτη συνεχίζεται η καθημερινή γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού απ’ το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, αλλά και η ηρωική αντίσταση αυτού του λαού που προκαλεί ένα μαζικό κύμα διαδηλώσεων συ-μπαράστασης σε ολόκληρο τον πλανήτη (αλλά και απαγορεύσεις από κυβερνήσεις και ιμπεριαλιστές). Όμως, μετά από ένα μήνα, πέρα απ’ την οργή και την αγανάκτηση, στα μυαλά του κόσμου γεννιέται, αναγκαστικά, το ερώτημα: Τι πρέπει να γίνει για να λυθεί το πρόβλημα;
Το ερώτημα αυτό δεν μπορεί ν’ απαντηθεί, χωρίς ν’ απαντηθεί ένα άλλο ερώτημα: Τι είναι το κράτος του Ισραήλ και ποιοι το «φύτεψαν» εκεί; Ποιο ρόλο ήρθε να εξυπηρετήσει και εξυπηρετεί μέχρι σήμερα; Κι αν, τελικά, η ύπαρξή του είναι «συμβατή» με μια πραγματικά ελεύθερη και ανεξάρτητη Παλαι-στίνη.
Η δημιουργία του κράτους του Ισραήλ το 1947, α-ποτέλεσε επιλογή, αρχικά, των Βρετανών και στη συνέχεια των Αμερικάνων, για να προωθήσουν τα ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα και επιδιώξεις, που επέλεξαν την κομβική περιοχή της Μέσης Ανατολής, μετά από μια σύντομη «αναζήτηση» ανά την Υφήλιο. Το στήσιμό του, η φύση του και ο ρόλος του, όπως φάνηκε και εξελίχθηκε και σε όλες τις επόμενες δε-καετίες, δεν μπορούσε παρά να σημαίνει μια συνε-χόμενη και διευρυνόμενη κατοχή των εδαφών της Παλαιστίνης. Κατοχή που γέννησε και το ένοπλο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα του Παλαιστινιακού λαού, που για δεκαετίες ολόκληρες πάλευε για τη λευτεριά της πατρίδας του, ενάντια στο σιωνισμό και στον ιμπεριαλισμό, παρά τις ήττες και τις προδοσίες.
Δεν μπορούσε να σημαίνει κάτι άλλο από εκδίωξή του λαού της απ’ τον ίδιο του τον τόπο, την καταπίε-σή του, την εξαθλίωσή του, την εξόντωσή του, μαζι-κή προσφυγιά και συνεχώς αυξανόμενους εποικι-σμούς από τους Ισραηλινούς, που φτάνουν μέχρι τις μέρες μας. Για να στηθεί ένα κράτος που ήταν ταυτόχρονα χωροφύλακας των ΗΠΑ, ενάντια στους αραβικούς λαούς, ενάντια στην υπόθεση της απελευθέρωσης των λαών και του σοσιαλισμού, αλλά και (στη συνέχεια) ενάντια στους άλλους ιμπεριαλι-στές-ανταγωνιστές των ΗΠΑ, ενταγμένο στην εξυπη-ρέτηση των σχεδίων τους για παγκόσμια ηγεμονί-α/κυριαρχία. Ένα κράτος του οποίου η ύπαρξη είναι απόλυτα αδιαπραγμάτευτη για τους ιμπε-ριαλιστές (κύρια τις ΗΠΑ) και το οποίο στηρίζουν «με νύχια και με δόντια»! Ενώ, ταυτόχρονα, πολύ θα ήθελαν να «ξεμπέρδευαν» και με το ίδιο το Παλαιστι-νιακό ζήτημα και με τον ηρωικό αγώνα των Παλαι-στίνιων. Φανταστείτε, αλήθεια, ποιο θα ήταν το το-πίο» στη Μέση Ανατολή (και όχι μόνο), όσον αφορά τις ΗΠΑ, χωρίς αυτόν τον αγώνα;
Μπορεί, λοιπόν, η απάντηση να είναι το «αίτημα» για επιστροφή στα σύνορα του 1967;
Απέναντι στη φασιστική κατοχή του Ισραήλ και στη στάση των ΗΠΑ, μια σειρά πλευρές προβάλλουν σαν –δήθεν ρεαλιστική– λύση του Παλαιστινιακού ζητή-ματος την επαναφορά στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα της Παλαιστίνης την Ανατολική Ιερου-σαλήμ.
Αλήθεια, έχει δει κανείς το χάρτη των «συνόρων του 1967»; Τη Δυτική Όχθη, δηλαδή, και τη Γάζα. Την συνέχιση της ύπαρξης του κράτους-δολοφόνου; Γιατί δεν μπορεί, απ’ τη φύση του, να είναι «διαφορετικό», να μην είναι δολοφονικό για τους Παλαιστίνιους, αλλά και για τους άλλους αραβικούς λαούς (της Συρίας, του Λιβάνου, της Ιορδανίας, της Αιγύπτου). Μια κα-τάσταση «απαρτχάιντ», όπου η κατοχή της Παλαι-στίνης παραμένει άθικτη, με τους Παλαιστίνους, πρόσφυγες στη χώρα τους, όπου είδαμε και τη συνέχεια…
Η θέση αυτή αποτελεί επίσημη θέση της ΕΕ, ήταν και είναι θέση αυτών που ξεπούλησαν το Παλαιστι-νιακό κίνημα, δηλαδή του Αραφάτ και της σημερι-νής λεγόμενης «Παλαιστινιακής Αρχής» του Αμπάς, στη Δυτική Όχθη, την προβάλλει ο «Αραβικός Σύνδε-σμος», τα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα και η Τουρκία, ενώ Ρωσία και Κίνα την αξιοποιούν στην κόντρα τους με τις ΗΠΑ. Ο Παλαιστινιακός αγώνας, όμως, δεν είναι διαπραγματευτικό χαρτί! Όλοι αυτοί επικαλούνται τον ΟΗΕ και τα «ψηφίσματά του», ενώ στη χώρα μας αποτέλεσε και απόφαση της Βουλής, το 2015… Από στελέχη της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, μέχρι τον Τσίπρα, το ΚΚΕ, ακόμα και δυνά-μεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, προβάλ-λεται σαν «η λύση του ζητήματος».
Μια τέτοια «λύση», όμως, εκτός του ότι θα αποτε-λούσε υποταγή του Παλαιστινιακού λαού δεν πρόκειται καν να υπάρξει. Γιατί δεν μπορούν να συνυπάρξουν δύο κράτη: Το (αδιαπραγμάτευτο για τις ΗΠΑ) κράτος του Ισραήλ και το Παλαιστι-νιακό κράτος. Λύση είναι μόνο η νίκη του ηρωι-κού, ένοπλου, εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του Παλαιστινιακού λαού για ένα ανεξάρτητο πα-λαιστινιακό κράτος, μέσα στο οποίο θα συνυπάρ-ξουν ισότιμα και με πλήρη δικαιώματα Παλαιστί-νιοι, Άραβες και Εβραίοι. Για να επιστρέψουν οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στη χώρα τους και να δια-λυθούν οι εποικισμοί του Ισραήλ.
Ο αγώνας αυτός δεν θα είναι εύκολος. Θα είναι μα-κρύς και δύσκολος. Πόσο μάλλον όταν οι συσχετισμοί για μια αριστερή, επαναστατική κατεύθυνση, είναι αρνητικοί, και μέσα στο παλαιστινιακό κίνημα. Συ-νέπεια κι αυτό της συνολικότερης ήττας του κομ-μουνιστικού κινήματος. Είναι όμως ένας ηρωικός αγώνας αντίστασης, σημαντικός και ελπιδοφόρος για όλους τους λαούς του κόσμου!
Σκόπιμα οι κάθε είδους ιθύνοντες του συστήμα-τος παρουσιάζουν την αντίθεση στο σιωνισμό, σαν… αντισημιτισμό. Εξομοιώνουν, δηλαδή, την ε-ναντίωση στον εθνικισμό και στο σωβινισμό των ε-βραίων κεφαλαιοκρατών που επιδίωκαν την ίδρυση κράτους (σιωνισμός), με τη ναζιστική και ρατσιστι-κή καταπίεση και εξόντωση του εβραϊκού λαού (α-ντισημιτισμός) απ’ τους φασίστες. Εξομοιώνουν την αντίθεση στην εβραϊκή άρχουσα τάξη, με την ε-χθρότητα απέναντι στο λαό των εβραίων. Φτηνή προπαγάνδα που επιχειρεί να συγκαλύψει τα σημε-ρινά, ναζιστικού τύπου εγκλήματα των σιωνιστών και των ιμπεριαλιστών.
Αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό!
Ο λαός μας, οι εργαζόμενοι, η νεολαία πρέπει να συ-νεχίσουν να εκφράζουν με κάθε τρόπο την αλληλεγ-γύη τους στον Παλαιστινιακό λαό και την εναντίωση στο κράτος-δολοφόνο και στα ιμπεριαλιστικά αφε-ντικά. Αλλά και ν’ ανοίξει η συζήτηση! Τα σωματεία των εργαζομένων, τα συνδικάτα, οι φοιτητικοί σύλ-λογοι, να πραγματοποιήσουν γενικές συνελεύσεις, να συζητήσουν και να πάρουν αποφάσεις κινητοποιή-σεων. Να γίνουν εκδηλώσεις και να παρθούν πρωτο-βουλίες. Να εναντιωθούμε στην πολιτική της κυβέρ-νησης που εμπλέκει παραπέρα τη χώρα, αναβαθμί-ζοντας βάσεις-ορμητήρια, σαν κι αυτή της Ελευσί-νας, στην πολιτική των «αξόνων» με το Ισραήλ που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ). Να αναπτυχθεί στη χώρα μας, μαζικό αντι-πολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα!
• ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΕ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ!
• ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ!
• ΕΞΩ ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ!
• ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ ΤΑ ΔΥΟ ΚΡΑΤΗ –
ΚΑΜΙΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ-ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ!
• ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΙ Η ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ¬– ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ!
