138 χρόνια μετά, ο αγώνας των εργατών του Σικάγο παραμένει ζωντανός, πιο επίκαιρος από ποτέ…
Όσο και αν η κυριαρχία προσπαθεί να την περάσει στο συλλογικό υποσυνείδητο ως μια γιορτινή αργία στο όνομα της άνοιξης, απογυμνωμένη από την ιστορικότητα και τη βαρύτητά της, η Πρωτομαγιά παραμένει μια μέρα σημαντικά ιστορική για τους εργατικούς αγώνες, για το παγκόσμιο κοινωνικό κίνημα. Είναι η μέρα που συμβολίζει τους αγώνες των εργατών για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, για απτά εργασιακά δικαιώματα, για μια ζωή βασισμένη στην αξιοπρέπεια. Με κύριο αρχικό αίτημα το οκτάωρο, οι αγώνες αυτοί οδήγησαν σε μια μαχητική σύγκρουση που κατέληξε με τους πρωτεργάτες της εκτελεσμένους από τις αρχές και με πολλούς εργάτες νεκρούς, μια σύγκρουση όμως που παρόλες τις απώλειές της πέτυχε μακροπρόθεσμα τους στόχους της και ξεχώρισε στα μάτια των καταπιεσμένων εργατών όλου του κόσμου ως η απόδειξη πως ο μόνος χαμένος αγώνας είναι εκείνος που δεν διεξάγεται ποτέ. Η Πρωτομαγιά και οι εργατικοί αγώνες του 1886 παραμένουν σύμβολο των αγώνων για αξιοπρέπεια και ελευθερία, όσο στους αγώνες αυτούς παραμένει ζωντανό το όραμα της κοινωνικής επανάστασης και της δημιουργίας ενός κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας..
Δεν είναι άξιο απορίας που στο πλαίσιο της τρομακτικής επίθεσης της κυριαρχίας για τη βίαιη αναδιάρθρωση των δομών εξουσίας και την επιβολή συνθηκών απόλυτης εξαθλίωσης, βλέπουμε τα κεκτημένα δικαιώματα των εκατοντάδων εργατικών αγώνων που ακολούθησαν έκτοτε να γκρεμίζονται ξαφνικά με μιας, λες και ποτέ δεν υπήρξαν. Σε μια εποχή που, με αφορμή την ευρύτερη κρίση, η φτώχεια και η ανέχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός από βασικά αγαθά για την επιβίωση, ο κοινωνικός αλληλοσπαραγμός, η βία και η καταστολή επιβάλλονται ως η μόνη υπαρκτή συνθήκη ζωής, το κράτος και τα αφεντικά προχωρούν σε μια άνευ προηγουμένου λεηλασία στοιχειωδών δικαιωμάτων και κατακτήσεων των κοινωνικών αγώνων όλων των προηγούμενων δεκαετιών. Είναι η τέλεια αφορμή για την κυριαρχία να εξαφανίσει από τη συλλογική μνήμη την ιστορία και το νόημα και αγώνων και να προωθήσει όλα τα μέτρα που χρειάζεται για τη διαιώνιση του καταπιεστικού της ρόλου πάνω στην κοινωνία.
Παρόλα αυτά, τίποτα δεν έχει τελειώσει. Από την πλευρά μας, ως κομμάτι αυτής της κοινωνίας, θεωρούμε κληρονομιά μας τους αγώνες των εργατών του Σικάγο και όσους ακολούθησαν. Συμμετέχουμε ενεργά στα κοινωνικά κινήματα και συνδράμουμε στη συλλογικοποίηση και στην οργάνωση προς μια διεξοδική, επαναστατική και απελευθερωτική κατεύθυνση. Μόνο με συλλογική αντίσταση, οργάνωση και καθημερινό αγώνα σε κάθε χώρο εκμετάλλευσης και καταπίεσης, μπορούμε να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν.
Η Πρωτομαγιά για μας είναι ημέρα μνήμης για όλους όσοι έχυσαν το αίμα τους αγωνιζόμενοι για μια καλύτερη ζωή, είναι μια ακόμα ημέρα αγώνα ενάντια στην κυριαρχία και στο σύστημα που αυτή επιβάλλει. Και αυτή τη μέρα, όπως και τόσες άλλες, η θέση μας βρίσκεται ανάμεσα στους αγωνιζόμενους ανθρώπους, σε έναν αγώνα για μια ελεύθερη κοινωνία και έναν κόσμο αυτοοργάνωσης, ισότητας και αλληλεγγύης.
