Ο γνωστός τραγουδιστής συζητά εφ’ όλης της ύλης με τον Ευριπίδη Κουτσίνα
Με αφορμή τη συναυλία του στο Circus στη Λάρισα, στο πλαίσιο της περιοδείας του για τα 30 χρόνια καριέρας, ο Φίλιππος Πλιάτσικας μίλησε στον Ευριπίδη Κουτσίνα για τα Interview Stories του The performART Larissa. Ανατρέχοντας σε καθοριστικές στιγμές της πορείας του, από την προτροπή του Μάνου Ξυδούς να τραγουδήσει μέχρι τις συναυλίες-ορόσημα και τη βαθιά σύνδεσή του με το κοινό, μοιράστηκε σκέψεις για τη δύναμη της μουσικής και το αληθινό της νόημα. Για εκείνον, η μουσική δεν έχει ανάγκη από εμάς—εμείς την έχουμε.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΛΙΑΤΣΙΚΑΣ
Αν γυρνούσατε πίσω στον Γενάρη του 1995, τι θα λέγατε στον εαυτό σας εκείνη τη στιγμή που ο Μάνος Ξυδούς σας προέτρεψε να τραγουδήσετε; Πώς θα ήταν η πορεία σας αν δεν το είχατε κάνει;
Κανείς δεν ξέρει τι θα είχε συμβεί στη συνέχεια της ζωης του αν είχε κάνει κάποιες διαφορετικές επιλογές.Σημασία για μένα είχε και εξακολουθεί να έχει ο πραγματικός πλούτος μας που είναι οι άνθρωποι που έρχονται στη ζωή μας .Κι εγώ ήμουν πολύ τυχερός σ αυτό .Ο Μάνος ήταν καταλυτικός σε πολλά πράγματα στην πορεία μου και πολύ νωρίτερα απ το 1995 .
«Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο» ήταν το τραγούδι που σας καθιέρωσε ως ερμηνευτή. Ποιο από τα τραγούδια σας θεωρείτε ότι αντανακλά περισσότερο την προσωπική σας πορεία και εξέλιξη όλα αυτά τα χρόνια;
Αν κάποιος θέλει πραγματικά να με μάθει αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα απ τα τραγούδια .Αντανακλούν όλες μου τις φάσεις, την εξέλιξη, τις αγωνίες μου .Το κάθε ένα απ’ αυτά περιγράφει ένα κομμάτι μου που κάποια στιγμή ακόμη κι αν τώρα δεν με αφορά σίγουρα τότε που γράφτηκε με αφορούσε .Τα τραγούδια έχουν μια αυτόνομη δική τους ζωή. Δεν μπορείς να βρεις το περισσότερο η το λιγότερο όσο κι αν το προσπαθήσεις
Η μουσική σας συνοδεύει τις ζωές των ανθρώπων εδώ και τρεις δεκαετίες. Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη ιστορία ή εξομολόγηση από έναν ακροατή που σας συγκίνησε και νιώσατε τη δύναμη που έχουν τα τραγούδια σας;
Η συσχέτιση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ «αγνώστων», είναι τόσο έντονη και συγκινητική που οι ιστορίες είναι πια σαν «οικογενειακή υπόθεση»
Έχω μόνο να πω ότι αυτή η τόσο ουσιαστική πλέον σχέση, που με τα χρόνια γίνεται όλο και πιο δυνατή αντί να φθίνει, είναι η μεγαλύτερη μου ανταμοιβή
Στην περιοδεία σας ταξιδεύετε σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο με τραγούδια που έχουν αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους. Πώς είναι για εσάς αυτή η επανασύνδεση με το κοινό μέσα από μια αναδρομή σε τρεις δεκαετίες μουσικής;
Δεν έχω πάψει ποτέ είναι η αλήθεια να συνδέομαι με τον κόσμο αφού ποτε δεν αισθάνθηκα τίποτα παραπάνω η τίποτα λιγότερο απ το να είμαι κι εγώ ένα κομμάτι του .
Είναι φυσική λειτουργία για μένα η σύνδεση με τους ανθρώπους είτε μέσα απ τα live είτε μέσα από τις δισκογραφικές δουλειές. Παρέα κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια κι όπως λέω επίμονα στις συναυλιες ..Μόνο οι παρέες μπορούν να μας σώσουν ..
«Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα»… Αν είχατε τη δύναμη να αλλάξετε κάτι στη σημερινή μουσική σκηνή ή στη σχέση του κόσμου με τη μουσική, τι θα ήταν αυτό;
Η μουσική είναι η πιο κοντινή δραστηριότητα που έχει εφεύρει ο άνθρωπος για να αγγίξει έστω και στιγμιαία κάτι απ τη σοφια και την αρμονία του σύμπαντος .Δεν μπορεί κανείς από μας να αλλάξει οτιδήποτε. Πάντα θα βρίσκει τον τρόπο να υπάρχει και να ακουμπάει με μοναδικό τρόπο τα πιο βαθιά κομμάτια της ψυχής μας .Είτε κακοποιείται βάναυσα κατά καιρούς είτε όχι ,αυτό δεν αφορά την ίδια και το μεγαλείο της .Αφορά την δική μας αμορφωσιά και συναισθηματική αναπηρία .Δεν μας έχει ανάγκη .Εμείς την έχουμε.
Μετά από τόσα χρόνια δημιουργίας και συναυλιών, υπάρχει μια συγκεκριμένη στιγμή – είτε πάνω στη σκηνή είτε πίσω από αυτή – που νιώσατε πιο ευτυχισμένος και πλήρης ως καλλιτέχνης;
Βιώνω είτε στις προσωπικές μου διαδρομές, είτε μέσα απ’ το συγκρότημα των Πυξ Λαξ εδώ και αρκετά χρόνια μια πολύ όμορφη και γεμάτη συναισθήματα περίοδο .Αισθάνομαι πολύ τυχερός γι’ αυτό και ευγνώμων .Υπήρξαν στιγμές ορόσημα στην πορεία μου(μας) .Αυτό είναι αλήθεια .Οι συναυλίες στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας το 2011 και το 2018 .Το Καυτατζόγλειο στάδιο το 2011 .Κάποιες ιστορικές συναυλίες στο θέατρο του Λυκαβηττού .
Το Καλλιμάρμαρο στάδιο πέρυσι .Το Ηρώδειο με την φιλαρμονική ορχήστρα της Πράγας. Μια μεγάλη περιοδεία σε πολλές χώρες της Ευρώπης με τίτλο The other side of Greece και πολλές άλλες .Όμως κάθε φορά σε κάθε live την ίδια στιγμή θα ψάχνω. Δεν υπάρχει διαφορά στην πραγματικότητα .Εκείνη τη στιγμή που έψαχνα από πιτσιρίκος .Που μπορεί να σε κάνει έστω και για λίγο να πάρεις μια βαθιά ανάσα και να κερδίσεις τους φόβους σου .
