Ο παλαίμαχος γκολκίπερ των Πρασίνων, ο οποίος είχε το προσωνύμιο «Πουλί», νοσηλευόταν εδώ και ημέρες στον Ερυθρό Σταυρό, μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τις αλάνες της Καλλιθέας, όπου γεννήθηκε και το 1959 εντάχθηκε στην Αθλητική Ένωση Καλλιθέας. Εκεί παρέμεινε για λίγους μήνες καθώς σε ηλικία 16 ετών πήρε μεταγραφή στον Απόλλων Αθηνών, αντί 5.000 δραχμών, μετά από προτροπή του Αριστείδη Καμάρα. Το 1962 πήγε στην Προοδευτική ως έμψυχο αντάλλαγμα για τη μεταγραφη του Γιάννη Βαραμέντη στον Απολλωνα Αθηνών και το 1963 μεταπήδησε στον Παναθηναϊκό, όπου επί 13 συνεχή έτη υπήρξε ο βασικός του τερματοφύλακας κάνοντας σπουδαία καριέρα.
Το 1965 έκανε ένα μεγάλο και ακατάρριπτο ρεκόρ μέχρι σήμερα, διατηρώντας την εστία του ανέπαφη για 1.088 αγωνιστικά λεπτά, από τις 17 Ιανουαρίου μέχρι και τις 27 Μαΐου. Παράλληλα, ήταν βασικό μέλος της ομάδας του Παναθηναϊκού που έφτασε μέχρι τον τελικό του Γουέμπλεϊ το 1971.
Το 1976 μετακόμισε στην Πάτρα για την Παναχαϊκή, με τα χρώματα της οποίας αγωνίστηκε έναν χρόνο, σημειώνοντας 25 συμμετοχές. Το 1977 επέστρεψε στον Απόλλωνα Αθηνών, με τη φανέλα του οποίου έκλεισε την καριέρα του το 1979.
Ήταν και μέλος της Εθνικής, αγωνιζόμενος 25 φορές με το εθνόσημο στο στήθος.
Τίτλοι και διακρίσεις
5 Πρωταθλήματα Ελλάδος: 1964, 1965, 1969, 1970, 1972
2 Κύπελλα Ελλάδος: 1967, 1969
Φιναλίστ Κυπέλλου Πρωταθλητριών: 1971
Φιναλίστ Διηπειρωτικού Κυπέλλου: 1971
Με την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ανέλαβε προπονητής τερματοφυλάκων στον Παναθηναϊκό από το 1979 μέχρι το 2006. Το 2002 ανέλαβε προσωρινά για λίγους αγώνες προπονητής του Παναθηναϊκού, αντικαθιστώντας τον Σέρχιο Μαρκαριάν. Το 2017, ανέλαβε πρόεδρος του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, ως επικεφαλής της διοίκησης που όρισε το Πρωτοδικείο Αθηνών.
Η Διεθνής Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS) τον επέλεξε στην καλύτερη 11άδα όλων των εποχών του ελληνικού ποδοσφαίρου το 2021.
Διαθέτοντας καλλιτεχνικό ταλέντο, διακρίθηκε και σαν ζωγράφος, συμμετέχοντας μάλιστα σε αρκετές εκθέσεις.
