ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιάννης Σιαφαρίκας
Μετά το περσινό δημοσίευμα για τους Αφανείς Πρωτοπόρους της Αναβίωσης του Τυρναβίτικου Καρναβαλιού, όπου το 1978 δημιουργήσαμε το πρώτο άρμα και κάναμε την πρώτη, ανεπίσημη, παρέλαση μετά την μεταπολίτευση δίνοντας έτσι το έναυσμα για την επίσημη διοργάνωση του καρναβαλιού από το Δήμο Τυρνάβου και το Δήμαρχο κ. Κουγιώνη το 1980, φέτος θα αναφερθώ στη συμβολή και τη συμμετοχή μου στο Τυρναβίτικο Καρναβάλι μέχρι και το 1996.
Είναι αλήθεια ότι την πρώτη 10ετία του καρναβαλιού η συμμετοχή των καρναβαλιστών δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη (όπως σήμερα) και η παρέλαση αποτελούνταν από άρματα με μικρή επάνδρωση, περνώντας μηνύματα κυρίως πολιτικά ή κοινωνικά , πάντα με χιουμοριστική διάθεση.
Ο Σύλλογος Αβδελλιωτών «Η ΒΑΣΙΛΙΤΣΑ», την 20ετία που διετέλεσα πρόεδρος, από το 1980 έως το 2000, συμμετείχε ενεργά στις καρναβαλικές εκδηλώσεις. Κάθε χρόνο κατασκευάζαμε κάποιο άρμα, το θέμα του οποίου ήταν επιρρεασμένο κυρίως από διαφημίσεις της τότε εποχής αλλά και από βιντεοταινίες.
Την αρχή έκαναν οι «ΥΦΑΝΤΡΕΣ». Ήταν ένα άρμα όπου γινόταν αναπαράσταση της πρώτης ταινίας του Ελληνικού και Βαλκανικού κινηματογράφου και η οποία γυρίστηκε στην Αβδέλλα το 1905 από τους αδελφούς Μανάκια. Μερικά από τα θέματα που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια ήταν:
• Ο ΚΙΤΣΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΆΛΤΟΥ, ένα άρμα εμπνευσμένο από τη θρυλική σειρά «Ο ιππότης της ασφάλτου», όπου τη θέση του γνωστού αυτοκινήτου ΚΙΤ, πήρε ένας τεράστιος γάιδαρος, ο ΚΙΤΣΟΣ
• ΑΒΔΕΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, από τη γνωστή διαφήμιση με το Χάρρυ Κλυνν «SERENATA και πάσης Ελλάδος»
• Ο ΒΛΑΧΟΣΟΥΖΑΣ, όπου με τη βοήθεια του Τέλη Μπλάντα δημιουργήθηκε ένας φουστανελοφόρος βλάχος επάνω σε μία μηχανή και έκανε σούζες με τη βοήθεια του πληρώματος του άρματος.
• ΞΥΛΟΠΟΔΑΡΟΙ, μια ομάδα 10 περίπου νεαρών έκαναν προετοιμασία επί ένα μήνα ώστε να μάθουν να ισορροπούν επάνω σε ξύλινα πόδια. Εκείνη τη χρονιά κερδίσαμε και το δεύτερο χρηματικό βραβείο.
• ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ…ΓΚΑΒΑ, εμπνευσμένο από το γνωστό τηλεπαιχνίδι «Ραντεβού στα τυφλά», στο οποίο και πάλι ένας φουστανελοφόρος βλάχος ήταν ο πρωταγωνιστής.
• ΜΠΑΝΤΑ ΧΑΛΙΑ, όπου με στολές φιλαρμονικής που βρήκαμε πεταμένες σε μια αποθήκη γειτονικού δήμου και λόγο του ότι η φιλαρμονική του Δήμου Τυρνάβου δεν υπήρχε, αποφασίσαμε να παρελάσουμε με μια διαφορετική….μπάντα. Τα βασικά μας όργανα ήταν καραμούζες, σφυρίχτρες και δυο τρομπέτες (που κανείς δεν ήξερε να παίζει). Όσο για μένα, το μαέστρο, ο Τέλης κατασκεύασε ένα τεράστιο κεφάλι από φελιζόλ,το οποίο με ειδική βάση στηριζόταν στους ώμους και τα μάτια μου ήταν πάνω από το μεγάλο παπιγιόν. Έτσι, με αυτόν τον τρόπο, η ΜΠΑΝΤΑ ΧΑΛΙΑ άνοιξε την παρέλαση του καρναβαλιού με…ΌΛΑ ΤΗΣ ΤΑ ΧΑΛΙΑ!!
Εν τω μεταξύ, λίγες μέρες πριν, μαζί με την παρέα μου είχαμε ντυθεί σε πάρτι, Μεξικανοί με σομπρέρο και κιθάρες και μόλις μας αναγνώρισε ο Δήμαρχος κ. Κουγιώνης, μας πρότεινε να επανδρώσουμε το άρμα του Μουσικού Συλλόγου καθώς δεν υπήρχαν άτομα για να το κάνουν.
Έτσι, παρελάσαμε για δεύτερη φορά, μετά και το άνοιγμα της παρέλασης με την ΜΠΑΝΤΑ ΧΑΛΙΑ, κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξει σύγχυση και διαφωνίες ανάμεσα σε αυτούς που με είδαν σαν μεξικανό και σε αυτούς που γνώριζαν ότι ήμουν κάτω από το τεράστιο καπέλο του μαέστρου.
• Τελευταία μας συμμετοχή, σαν σύλλογος, ήταν το 1996 με θέμα τους ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΥΣ.
Αυτή ήταν, με λίγα λόγια, η παρουσία-συμμετοχή μου στο Τυρναβίτικο Καρναβάλι κι αισθάνομαι υπερήφανος που έβαλα κι εγώ ένα λιθαράκι τα πρώτα δύσκολα χρόνια, για να έχει το Καρναβάλι μας την Πανελλήνια αναγνώριση που έχει σήμερα. Εύχομαι να πάει ακόμη πιο ψηλά.
