ΓΡΑΦΕΙ Ο Πέτρος Οντούλης
Τον Μάη του ’36 στη Θεσσαλονίκη γίνονται μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις, απεργίες και διεκδικήσεις που το καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Δικτάτορα Ι. Μεταξά, πολεμούσε λυσσαλέα.
Στη μεγάλη απεργία των καπνεργατών σημειώθηκαν μεγάλα επεισόδια μεταξύ των απεργών και των δυνάμεων καταστολής της εποχής… 12 νεκροί διαδηλωτές και περισσότεροι των 200 τραυματιών…
Στην φωτογραφία ενός νεκρού νέου απεργού από σφαίρα της χωροφυλακής επάνω σε μια πόρτα! για φορείο να τον μοιρολογάει η μάνα του, ο Γιάννης Ρίτσος εμπνεύστηκε τον «Επιτάφιο» που αργότερα μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης…
«Γιέ μου, σπλάχνο τῶν σπλάχνων μου, καρδούλα τῆς καρδιᾶς μου,
πουλάκι τῆς φτωχιᾶς αὐλῆς, ἀνθὲ τῆς ἐρημιᾶς μου,
πῶς κλείσαν τὰ ματάκια σου καὶ δὲ θωρεῖς ποὺ κλαίω
καὶ δὲ σαλεύεις, δὲ γρικᾷς τὰ ποὺ πικρὰ σοῦ λέω; […]
Νιότη ἀπ᾿ τὴ νιότη σου ἔπαιρνα κι ἀκόμη ἀχνογελοῦσα,
τὰ γερατειὰ δὲν τρόμαζα, τὸ θάνατο ἀψηφοῦσα.
Καὶ τώρα ποὺ θὰ κρατηθῶ, ποὺ θὰ σταθῶ, ποὺ θἄμπω,
ποὺ ἀπόμεινα ξερὸ δεντρὶ σὲ χιονισμένο κάμπο;
Γιέ μου, ἂν δὲ σοὖναι βολετὸ νἀρθεῖς ξανὰ σιμά μου,
πᾶρε μαζί σου ἐμένανε, γλυκειά μου συντροφιά μου.[…] (απόσπασμα)
Την 1η Μάη 1944 οι Γερμανοί ναζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους, δωσίλογους και μαυραγορίτες, ταγματασφαλίτες και ΕΑΣΑΔίτες, δολοφόνησαν 200 Έλληνες κομουνιστές Πατριώτες στο σκοπευτήριο στην Καισαριανή.
Όλοι τους Έλληνες φυλακισμένοι, από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Δικτάτορα Μεταξά (από το 1936) που παρέδωσε αρχικά στους Ιταλούς κατακτητές και ύστερα από τη συνθηκολόγηση τους το 1943, στους Γερμανούς, αντί να τους ελευθερώσει, όπως ζητούσαν, για να πολεμήσουν τον κατακτητή… Οι περισσότεροι ήταν Ακροναυπλιώτες κομουνιστές, εξόριστοι από την Ανάφη, Αι Στράτη, κρατούμενοι των Τρικάλων, πολεμιστές του Αλβανικού μετώπου που τους μετέφεραν στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου, ένα από τα πλέον βάρβαρα στρατόπεδα …
Οι Γερμανοί τους χρησιμοποιούσαν είτε ως ανθρώπινη ασπίδα βάζοντάς τους σε κλούβα, μπροστά από τις μηχανές των τρένων, είτε για αντίποινα σε αντιστασιακές πράξεις κατά των Γερμανών..
Τη μέρα εκείνη ως αντίποινα για την εκτέλεση ενός Γερμανού στρατηγού και τριών στρατιωτών συνοδών του στους Μολάους Λακωνίας, οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους 200 Έλληνες πατριώτες… Ανάμεσα σ’ αυτούς και ο Τυρναβίτης Σωτήρης Ντάσιος (Κατσαρός), που το καθεστώς της 4ης Αυγούστου κρατούσε φυλακισμένο στην Ακροναυπλία μαζί με άλλους Τυρναβίτες, (Κ. Λουλέ, Γ. Λουλέ, Κ. Αρίδα, Μανδηλά, και άλλους 2-3 ακόμη) σαν “εχθρό της χώρας”, καθότι ήταν Πρόεδρος Συνδικάτου Εργατών Γης με πλούσια συνδικαλιστική και πολιτική δράση στον χώρο της Αριστεράς…
Το 1984 ο Δήμος Τυρνάβου έδωσε το όνομα του σε δρόμο της πόλης όπου βρίσκονταν το σπίτι του (από το παλιό 1ο Δ. Σχ. μέχρι την πλ. Δημάρχου Πανταζή Πλάκα στην Ανάληψη), ως ελάχιστο φόρο τιμής στην θυσία του και για να μας θυμίζει τους αγώνες για δημοκρατία και λευτεριά…
