Γράφει η μουρμούρα 
Μικρά και μεγάλα κόμματα συνεχίζουν να κάνουν ότι έκαναν πάντα. Να μας «πνίγουν» με τα πολλά, ανέξοδα και καμίας αξίας και σημασίας –τουλάχιστον για την εποχή που διανύουμε- λόγια.
Πρώτον, τα μικρότερα κόμματα κατηγορούν τα μεγαλύτερα για τη διαφθορά στην πολιτική ζωή του τόπου. Αν δεν κάνω λάθος, μια βασική υποχρέωση των μικρών κομμάτων είναι να ελέγχουν την εξουσία. Γιατί όμως –τόσα χρόνια- δεν έκαναν συγκεκριμένες καταγγελίες; Γιατί δεν ενημέρωναν τον κόσμο; Γιατί μιλούσαν πολύ, αλλά μόνο γενικά και αόριστα; Τι ακριβώς έκαναν επί 30 και βάλε έτη; Κάθονταν και παρατηρούσαν τη διαφθορά και χαίρονταν με το σκεπτικό ότι όσο πιο χάλια τα πάνε οι κυβερνώντες, τόσο καλύτερα γι αυτούς; Τόση βρώμα, γιατί δεν την έβγαζαν στο φως; Τους ενδιέφερε περισσότερο να προκαλέσουν εντυπώσεις με ανέξοδο μπλα, μπλα από το να αντιμετωπιστεί η σαπίλα, ή είναι όντως ανίκανοι να ελέγξουν την εξουσία;
Δεύτερον, όσον αφορά τα δυο μεγάλα κόμματα, είναι τουλάχιστον γελοίο να τους ακούμε να αλληλοκατηγορούνται τη στιγμή που όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε ότι ελάχιστες είναι οι φωτεινές εξαιρέσεις πολιτικών που αγωνιούν για την τύχη της χώρας, ενδιαφέρονται για το μέλλον του τόπου, και μόνος τους σκοπός είναι η καλύτερη εξυπηρέτηση του Δημοσίου συμφέροντος. Οι περισσότεροι ενδιαφέρονται για την αναγνωρισιμότητα και το χρήμα. Άνθρωποι περιορισμένης ανθρωπιάς, αν όχι και ικανοτήτων….
Το μπλα, μπλα συνεχίζεται ακόμα και σήμερα με αμείωτη ένταση.
Το ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί με πολύ μπλα μπλα να δικαιολογήσει τις γνωστές επιλογές του, και να τις παρουσιάσει σαν μονόδρομο. Ένα κόμμα που ονομάζεται σοσιαλιστικό, θα έπρεπε τουλάχιστον με ψυχραιμία να ψάξει για εναλλακτικές πολιτικές, και όχι πανικόβλητο και απροετοίμαστο να εφαρμόσει πολιτικές ακραίου νεοφιλελευθερισμού. Αν ήταν ψυχραιμότεροι, ικανότεροι και πραγματικά πίστευαν αυτά που ευαγγελίζονταν (σοσιαλδημοκρατία), ποτέ δεν θα καταδέχονταν να ακολουθήσουν αυτό το δρόμο, πόσο μάλλον να ξοδεύουν σάλιο για να δικαιολογηθούν!
Για τη ΝΔ ότι και να πει κανείς χάνει τα λόγια του. Ανέλαβαν τη διακυβέρνηση μιας χώρας που μόλις προεξείχε από το βούρκο, και την έσπρωξαν ακόμα πιο μέσα, με μανία. Την έπνιξαν, την αποτελείωσαν. Και σήμερα κάνουν κριτική (με το ίδιο «αυτοκρατορικό» ύφος που είχε και ο Καραμανλής όταν έβγαινε στην τηλεόραση μερικούς μήνες πριν) για τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας! Αλλά τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κανείς από ένα τέτοιο πάντρεμα ανικανότητας και αμοραλισμού;
Όσο για τα μικρότερα κόμματα, συνεχίζουν απλά το ανέξοδο μπλα, μπλα. Κριτικάρουν και ξανά-μανά κριτικάρουν. Πότε δεν προτείνουν συγκεκριμένες και-κυρίως- εφαρμόσιμες λύσεις! Ακόμα δεν λένε να συνειδητοποιήσουν ότι από κριτική και αέρα κοπανιστό, χορτάσαμε…
