Με μεγάλη επιτυχία συνεχίζεται στο φουαγιέ του Μουσικού σχολείου η έκθεση φωτογραφίας της Κατερίνας Λιάπτσιου. Στην έκθεση της η Κατερίνα Λιάπτσιου παρουσιάζει μια σειρά προσωπογραφιών από γυναίκες της Λάρισας.
Η προσωπογραφία παραμένει ένα από τα πιο δυνατά θέματα που απασχολούν τον φωτογράφο καλλιτέχνη. Ο άνθρωπος μέσω της τέχνης ασχολείται με τις μεγάλες ιδέες όπως η ζωή, η αγάπη, ο πόνος, η φύση και φυσικά ο ίδιος ο εαυτός του. Το χαρακτηριστικότερο φυσικά στοιχείο του ορισμού του ανθρώπου, σε σημειολογικό επίπεδο, είναι το πρόσωπο.
Έχουμε τρεις περιπτώσεις προσωπογραφίας: όταν το μοντέλο δεν ξέρει ότι φωτογραφίζεται, όταν ξέρει και αδιαφορεί και τέλος όταν ξέρει και συναινεί. Ο φωτογράφος πορτρέτου και στις τρεις περιπτώσεις αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να γίνει ένας ξερός αντιγραφέας της πραγματικότητας και το αποτέλεσμα να είναι τελείως επίπεδο και αδιάφορο. Η προσωπικότητα του φωτογράφου, η καλλιτεχνική του παιδεία και η γνώση του μέσου δηλαδή της τεχνικής της φωτογραφίας είναι τα εφόδιά με τα οποία μπορεί να σταθεί πίσω από την κάμερα και απέναντι από το μοντέλο. Έτσι θα είναι σε θέση να αναπτύξει τους κώδικες επικοινωνίας με το πρόσωπο και να προσπαθήσει να δημιουργήσει μια οπτική διαλεκτική μαζί του. Πρέπει να λειτουργήσει με το δίπολο σχήμα πομπός – δέκτης. Αποστέλλει τα κατάλληλα μηνύματα προς το μοντέλο, το ενεργοποιεί, και στη συνέχεια σαν δέκτης την κατάλληλη στιγμή πατάει το κουμπί του κλείστρου της κάμερας και συλλαμβάνει την αντίδραση του μοντέλου του. Ο φωτογράφος βιώνει μια αστραπιαία ταύτιση και αποταύτιση με το θέμα του.
Η Κατερίνα Λιάπτσιου μπορούμε να φανταστούμε πως έβλεπε τη στιγμή σχεδόν πριν αυτή συμβεί. Ο καλός φωτογράφος είναι σαν ενισχυτής – κλέβει την ψυχή του θέματος του και την επιστρέφει πολλαπλασιασμένη.
Μια άλλη πτυχή της προσωπογραφίας είναι η σχέση που υπάρχει μεταξύ του προσώπου που απεικονίζεται και από το φόντο μέσα στο οποίο απεικονίζεται το πρόσωπο. Το δίπολο δηλαδή πρόσωπο και φόντο. Πως συλλειτουργούν αυτά τα δύο στοιχεία ώστε να επιτευχθεί το τελικό αποτέλεσμα; Η Κατερίνα Λιάπτσιου επιλέγει να μην υπάρχει φόντο, έτσι ώστε το πορτρέτο κυριαρχεί απόλυτα μέσα στο κάδρο. Είναι ο πιο άμεσος, ίσως, δυνατός τρόπος προσωπογραφίας όπου ο φωτογράφος δεν αφήνει σχεδόν καμιά δυνατότητα στο θεατή να ξεφύγει από την ανάγνωση που του επιβάλλει.
Τα μοντέλα της κοιτούν κατάματα τον φακό – τη φωτογράφο και στη συνέχεια εμάς- τον θεατή. Αν αυτή η συμπεριφορά, αναλυθεί θα δούμε ότι τα μοντέλα διαισθάνονταν τη δύναμη του φακού, διαισθάνονται χωρίς να το ξέρουν ότι ανάμεσα σε αυτούς και το φωτογράφο αναπτυσσόταν ένας διάλογος αποκαλυπτικός. Ίσως στο σημείο αυτό βρίσκεται και η ουσία της προσωπογραφίας.
Η Λαρισαία φωτογράφος Κατερίνα Λιάπτσιου εκτός από την ενασχόληση της με την καλλιτεχνική φωτογραφία εργάστηκε για αρκετά χρόνια ως φωτορεπόρτερ και συνεργάστηκε με έντυπα και ειδησεογραφικά πρακτορεία σ’ ολόκληρη την Ελλάδα, ενώ φωτογραφίες της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα έντυπα, τουριστικούς οδηγούς, λευκώματα κλπ. Έχει στο ενεργητικό της ατομικές εκθέσεις και έχει εκδώσει σε συνεργασία με την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λάρισας το εξαιρετικό φωτογραφικό λεύκωμα «Με θέα στο Αιγαίο». Έργα της φιλοξενούνται σε χώρους των δύο Νοσοκομείων Λάρισας. Το φωτογραφικό της στούντιο βρίσκεται στο κέντρο της Λάρισας.
Η έκθεση είναι ανοικτή στο κοινό και μπορούν να την επισκεφτούν σχολεία σε συνεννόηση με το Μουσικό σχολείο.
