Την κάθετη διαφωνία τους στη δίωξη των ανήλικων μαθητών που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για το θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου το Δεκέμβριο του 2008, εξέφρασαν πανεπιστημιακοί καθηγητές που συμμετείχαν στην εκδήλωση που διοργάνωσε η πρωτοβουλία αλληλεγγύης για τους συλληφθέντες της Λάρισας, οι οποίοι δικάζονται στις 9 Δεκεμβρίου με διατάξεις του αντιτρομοκρατικού νόμου… Στην εκδήλωση με θέμα: «Δίκες της νεολαίας με τον τρομονόμο: Παραλογισμός ή συνειδητή επιλογή; Η κοινωνία πρέπει να υπερασπίσει το μέλλον της», εισηγήσεις παρουσίασαν οι κ.κ. Ζήσης Παπαδημητρίου, ομότιμος καθηγητής Γενικής και Πολιτικής Κοινωνιολογίας του Τμήματος Νομικής του Α.Π.Θ., Δημήτρης Μπελαντής, διδάκτωρ Νομικής και Γιώτα Θεοδοσίου, συντονίστρια της Διεθνούς Αμνηστίας Θεσσαλονίκης, ενώ αναγνώστηκαν και γραπτές παρεμβάσεις των κ.κ. Φωτεινής Τσαλίκογλου, καθηγήτριας Ψυχολογίας Παντείου Πανεπιστημίου, Γιάννη Πανούση, καθηγητή Εγκληματολογίας στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργου Ρούση, καθηγητή Πολιτικής Θεωρίας Παντείου Πανεπιστημίου και Περικλή Κοροβέση, συγγραφέα.
Μονόφθαλμη δικαιοσύνη
Ξεχωριστή ήταν η εισήγηση του κ. Παπαδημητρίου ο οποίος χαρακτήρισε τρομοκρατία του συστήματος εξουσίας τις διώξεις των ανηλίκων εκφράζοντας τη συμπαράστασή του στον αγώνα τους για την αθώωση. Παράλληλα όμως αφού τόνισε ότι κατανοεί την οργή τους τάχθηκες κατά της ατομικής βίας, αλλά και κατά της συμπεριφοράς των δικαστικών λειτουργών, επισημαίνοντας ότι εξαντλούν την έννοια της δικαιοσύνης στους νέους, τη στιγμή που είναι ελεύθεροι όλοι όσοι οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή, βγάζοντας στο εξωτερικό περισσότερα από 600 δισ. ευρώ και δημιουργώντας μια νέα τάξη 200.000 περίπου νεόπλουτων.
«Στη χώρα μας διάφορα σκάνδαλα εξακολουθούν να παραμένουν ατιμώρητα και εμείς δικάζουμε νεολαίους που διαμαρτυρήθηκαν», τόνισε ο καθηγητής ξεκαθαρίζοντας ότι τάσσεται κατά της ατομικής βίας των νέων αφού δεν αποτελεί μέσο επίτευξης των στόχων τους αλλά απεναντίας νομιμοποιεί τα πάσης φύσεως κατασταλτικά μέσα του κράτους. Τέλος τόνισε ότι μέσα από μία μαζική ανυπακοή μπορούν να επιτευχθούν οι διάφοροι στόχοι του λαού, αν και κράτησε αποστάσεις από την ανυπακοή στην οποία καλεί το ΚΚΕ.
