Μπορεί ένα ατύχημα το 1989 να τον καθήλωσε στο αναπηρικό καροτσάκι, δεν στάθηκε όμως ικανό να τον απομακρύνει από τη μεγάλη του αγάπη για τον αθλητισμό αλλά και από τη διάθεσή του για προσφορά στον συνάνθρωπο. Ο λόγος για τον Κώστα Βαζούρρα τον άνθρωπο που παίζει τένις με το αναπηρικό του καροτσάκι, το ίδιο καλά με τους αρτιμελείς συναθλητές του, ενώ πριν από λιγα χρόνια είχε και παγκόσμιες διακρίσεις στον αγωνιστικό χορό με καροτσάκι.
Σήμερα ο Κ. Βαζούρας που μετά την παραολυμπιάδα του 2004 ήλθε στη Λάρισα, συνεχίζει να αγωνίζεται ως αθλητής του τένις και ταυτόχρονα παραδίδει μαθήματα σε παιδιά που θέλουν να μάθουν τα μυστικά του αθλήματος.
Βλέποντας όμως, λόγω της οικονομική κρίσης πολλά παιδάκια να μην μπορούν λόγω έλλειψης χρημάτων να κάνουν μαθήματα τένις, αποφάσισε να παραδίδει δωρεάν μαθήματα σε παιδάκια που θέλουν να παίξουν τένις, τα σαββατοκύριακα αφιερώνοντας αρκετό από τον πολύτιμο χρόνο του σε αυτή την ενέργεια εθελοντικής προσφοράς και δίνοντας σε όλους μαθήματα αλτρουισμού.
Τα πρώτα μαθήματα θα γίνουν αύριο λίγο μετά τις 11 το πρωί στα γήπεδα τένις του Αλκαζάρ και όπως ο ίδιος ανέφερε στο paidis.com, εκείνο που ζητά από τους γονείς των παιδιών που θακάνουν δωρεάν μαθήματα είναι να του προσκομίζουν μία ιατρική βεβαίωση ότι τα παιδιά είναι υγιή και μπορούν να αθληθούν.
Ποιος είναι ο Κ. Βαζούρας
Ο Κώστας Βαζούρας γεννήθηκε το 1963 στην Αθηνά εργάστηκε ως ναυτικός μέχρι το 1989 σταμάτησε λόγω εργατικού ατυχήματος με συνέπεια μόνιμη αναπηρία(ακρωτηριασμός & παραπληγία). Υπήρξε αθλητής της πυγμαχίας από το 1984-1989 με 1η Θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ενόπλων Δυνάμεων (Α.Σ.Α.Ε.Δ.) Μετά από το ατύχημα του συνέχισε δυναμικά στο χώρο του αθλητισμού των κινητικά αναπήρων. Το κίνητρο του να συνεχίσει σε ένα τελείως διαφορετικό τρόπο ζωής ήταν & είναι η μαχητικότητά του να αποδείξει πρώτα στον εαυτό του & μετά στην κοινωνία ότι η αναπηρία δεν είναι φραγμός στα όνειρα και τους στόχους. Ξεκίνησε από το 1990-1994 μπάσκετ με αναπηρικό αμαξίδιο. Στο διάστημα αυτό συμμετείχε σε 4 πανελλήνια πρωταθλήματα και το 1995 συμμετείχε στη μεικτή Ευρώπης. Μετά την γνωριμία του με την Τζένη Ράπτη σύζυγο του σήμερα η οποία είναι παραπληγική και αθλήτρια του αγωνιστικού χορού με αναπηρικό αμαξίδιο αποφάσισε να συμμετέχει και ο ίδιος στο άθλημα.
Στην προσπάθεια του η εταιρεία STYGA ήταν αρωγός ώστε να καταφέρουν να διακριθούν σε παγκόσμιους αγώνες όπως στο παγκόσμιο κύπελλο χορού στην Ολλανδία το 1997-1998 1η θέση κατηγορία DUO & ΤΟ 1999 την 7η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Νορβηγία. Το 1999 συγχρόνως με το χορό ξεκίνησε να ασχολείται και με το τένις με αναπηρικό αμαξίδιο.Συμμετείχε στο προολυμπιακό τουρνουά του 2000 στην Κροατία, έκτοτε ασχολείται αποκλειστικά με το τένις έως και σήμερα. Το τένις τον κέρδισε γιατί είναι ένα άθλημα που μπορείς ισάξια να παίξεις με τον αντίπαλο σου (με αναπηρία η μη) η μόνη διαφορά με το τένις των ορθίων είναι ότι το μπαλάκι στους αθλητές με αναπηρία έχει την δεύτερη αναπήδηση. Από το 2000-2002 πήρε μέρος σε κάποια τουρνουά με προσωπικό κόστος. Από το 2002 επίσημος χορηγός του είναι η εταιρεία MAMIDOIL-JETOIL. Το 2003 είχε συμμετοχή στην Ευρώπη σε 10 τουρνουά.
Το 2004 συμμετείχε σε 8 τουρνουά και στην ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΔΑ του 2004 στην Αθήνα. Παρακολούθησε και συμμετείχε σε πολλά προγράμματα και σεμινάρια που αφορούσαν κοινωνική συμπεριφορά των κινητικά αναπήρων παιδιών και μη ενάντια στην διαφορετικότητα. Έδωσε εξετάσεις στο τμήμα ειδικής φυσικής αγωγής και απέκτησε το πτυχίο του Γυμναστή. Το 2004 έφυγε από την Αθήνα για τη Λάρισα τόπο καταγωγής της συζύγου του. Συνέχισε το τένις και συγχρόνως ξεκίνησε με την γυναίκα του μετά από την εμπειρία που είχε να λειτουργεί πρόγραμμα για παιδιά με αναπηρίες και μη. Το πρόγραμμα είχε στόχο μέσα από ήπιας μορφής αθλητικό παιχνίδι να φέρει σε επαφή παιδιά με αναπηρία και μη, τα αποτελέσματα & οι συμμετοχές των παιδιών ήταν πολύ ενθαρρυντικά, ήταν η πρώτη φορά στην Ελλάδα που υλοποιήθηκε τέτοιο πρόγραμμα.
Σ.Σ.: Αξιέπαινη η προσπάθεια του Κώστα Βαζούρα, αλλά ίσως θα πρέπει να αγκαλιαστεί και να στηριχθεί και από τη δημοτική αρχή, αφού τέτοιες ενέργειες εθελοντικής προσφοράς είναι ελάχιστες και ειδικά στο χώρο του αθλητισμού.
