Το Σχέδιο Τραμπ και η εκεχειρία έχουν ωστόσο θολή κατάληξη, είναι ευμετάβλητα και η επιδίωξη τους είναι να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ και οι προσωπικές φιλοδοξίες του προέδρου τους. Κι αυτό διότι, ανεξάρτητα από την τελική εφαρμογή του, επιδιώκει να διασφαλίσει τη συνέχιση της κατοχής και του απαρτχάιντ που βιώνει ο παλαιστινιακός λαός.

Η «ειρηνευτική συμφωνία» προβλέπει τον αφοπλισμό όλων των παλαιστινιακών οργανώσεων και τη διοίκηση της ισοπεδωμένης Γάζας από ένα «Συμβούλιο Ειρήνης», στο οποίο θα προεδρεύουν οι εγκληματίες πολέμου Τραμπ και Μπλερ. Οι Παλαιστίνιοι θα παραμείνουν στη Γάζα -και αυτό είναι μια μεγάλη ήττα των στρατηγικών επιδιώξεων του Ισραήλ- αλλά στόχος του Σχεδίου Τραμπ είναι να μετατραπούν σε εργάτες χαμηλού κόστους για την «ανοικοδόμησή» της, για τα κέρδη αμερικανικών, ισραηλινών, αραβικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων.

Η απόσυρση του IDF είναι ασαφής, ενώ του δίνεται η δυνατότητα επέμβασης όταν κρίνει πως «απειλείται». Η προοπτική ίδρυσης παλαιστινιακού κράτους, ακόμα και με τη μορφή διάσπαρτων εδαφών στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα, παραπέμπεται ουσιαστικά στις καλένδες.
Ο ανοιχτός εκβιασμός, «είτε αποδέχεστε είτε θα ολοκληρωθεί η γενοκτονία», είναι αποκαλυπτικός της φύσης του σιωνιστικού κράτους και των συμμάχων του, κυρίως των ΗΠΑ. Συνένοχοι, όμως, είναι και η δοσιλογική Παλαιστινιακή Αρχή, αλλά και το σύνολο των αντιδραστικών καθεστώτων των αραβικών και ισλαμικών χωρών, ακόμα και των δήθεν φίλων των Παλαιστινίων, του Κατάρ και της Τουρκίας.

Οι ηγέτες όλων αυτών των χωρών επιθυμούν την ήττα της παλαιστινιακής αντίστασης επειδή φοβούνται τη μεταδοτική επίδραση της εξέγερσής των παλαιστινίων – αλλά και επειδή, όπως ο Τραμπ, βιάζονται να καθαρίσει το τοπίο για τις μπίζνες τους.

Αποκαλύπτεται έτσι και ο πραγματικός χαρακτήρας της πρωτοβουλίας χωρών της ΕΕ (που πάρθηκε μόνο μετά από την πίεση του ασκεί το λαϊκό κίνημα αλληλεγγύης) και της προτεινόμενης «λύσης των 2 κρατών». Μιας «λύσης» που επίσης θέτει τη βία του καταπιεστή και των καταπιεσμένων στο ίδιο επίπεδο, συμφωνεί με τον αφοπλισμό της παλαιστινιακής αντίστασης σε ένα υποτελές, αποστρατιωτικοποιημένo κράτος, χωρίς καμιά πραγματική ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση του λαού. Σε αυτό υπάρχει συμφωνία ή ανοχή του συνόλου του ανεπτυγμένου καπιταλιστικού κόσμου σε Δύση και Ανατολή. Ρωσία και Κίνα δήλωσαν ότι «υποστηρίζουν και καλωσορίζουν» το σχέδιο Τραμπ.

Η παλαιστινιακή αντίσταση είναι αυτή που χαλάει τα σχέδια όλων, θυμίζοντας μας τη σημασία της πάλης – και ένοπλης – των λαών. . Η Αντίσταση, άλλωστε, δεν συγκροτείται μόνο από οργανώσεις. Είναι γέννημα της ανάγκης του αγώνα για γη και ελευθερία. Το σιωνιστικό κράτος ξέρει ότι δεν θα ξεμπερδέψει ποτέ με αυτήν, ανεξάρτητα από την εξέλιξη των συμφωνιών την επόμενη περίοδο.

Η αντίσταση του λαού της είναι αυτή που έχει κάνει την Παλαιστίνη πατρίδα όλων των καταπιεσμένων στον πλανήτη και σημαία των εξεγερμένων όλου του κόσμου. Η πάλη των λαών είναι η μόνη που μπορεί να οδηγήσει στην πλήρη δικαίωση των αγώνων και των θυσιών των Παλαιστίνιων. Το μπόλιασμα του διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης με αντί-ιμπεριαλιστικά, αντικαπιταλιστικά και ταξικά χαρακτηριστικά έχει μεγάλη σημασία για τις εξελίξεις που μπορεί να υπάρξουν στην Παλαιστίνη και σε κάθε χώρα. Το αίτημα για άμεση αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους δεν μπορεί να μπαίνει στα όρια συνόρων που ορίστηκαν από τους πολέμους του Ισραήλ και την εθνοκάθαρση και με σιωπηλή αποδοχή των τετελεσμένων της.

Πρώτο καθήκον για το διεθνιστικό κίνημα είναι να ηττηθεί το κράτος-τρομοκράτης του Ισραήλ, να μην περάσουν η απαίτηση για αφοπλισμό της παλαιστινιακής αντίστασης και για δημιουργία ενός «κράτους-προτεκτοράτου» που συνιστά επιστροφή στην εποχή της αποικιοκρατίας και πρακτικά θα διαιωνίσει την κατοχή.
Για να δικαιωθεί ο ηρωικός παλαιστινιακός λαός, πρέπει να τεθεί άμεσα ο στόχος της ανατροπής όλων των κυβερνήσεων που στηρίζουν τους δήμιους του. Είναι οι ίδιοι, εξάλλου, που δυναστεύουν και τους δικούς τους λαούς, τους εργάτες, τη νεολαία, τους μετανάστες.

Η Παλαιστίνη είναι υπόθεση του καθενός και της καθεμιάς. Γιατί σήμερα, είναι αυτή – περισσότερο από οτιδήποτε άλλο – που μπορεί να μας απελευθερώσει όλους. Γιατί, κανένα σημείο της γης δεν θα είναι πραγματικά ελεύθερο, χωρίς ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ!

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου ή μέρους αυτών μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το https://paidis.com/ και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος.