Η Ελλάδα βιώνει τα τελευταία χρόνια μια βαθιά δημογραφική κρίση, που αποτυπώνεται ξεκάθαρα στα σχολεία. Ο μαθητικός πληθυσμός μειώνεται χρόνο με τον χρόνο, όμως η εκπαιδευτική πραγματικότητα γίνεται χειρότερη. Το παράδοξο είναι κραυγαλέο: λιγότεροι μαθητές συνολικά, περισσότερος συνωστισμός στις αίθουσες.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το σχολικό έτος 2024-2025 ο αριθμός των μαθητών μειώθηκε από 1.374.070 σε 1.337.493, δηλαδή 36.577 λιγότεροι μαθητές σε σχέση με την προηγούμενη σχολική χρονιά. Παράλληλα, τα τμήματα μειώθηκαν κατά 2.181. Με άλλα λόγια, λιγότερα παιδιά, αλλά και λιγότερες τάξεις.

Η εικόνα στην Α’ Δημοτικού είναι ενδεικτική της κατάρρευσης: τον Σεπτέμβριο του 2025 αναμένεται να φοιτήσουν περίπου 69.000 παιδιά, όταν το 2010 οι αντίστοιχοι αριθμοί ήταν 115.000. Μιλάμε για μια μείωση σχεδόν 40% μέσα σε 15 χρόνια.

Και αντί αυτή η εξέλιξη να οδηγήσει σε μικρότερα τμήματα, με περισσότερη προσωπική προσοχή και καλύτερες συνθήκες μάθησης, αντιμετωπίζεται ως αφορμή για περικοπές! Το αποτέλεσμα είναι ένα σχολείο πιο απρόσωπο, πιο φορτωμένο, πιο αναποτελεσματικό.

Η πραγματικότητα δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από αριθμούς:

• Οι μαθητές λιγοστεύουν.
• Οι τάξεις, όμως, παραμένουν ασφυκτικές.
• Η εκπαίδευση χειροτερεύει.

Η συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού είναι από μόνη της μια  αρνητική εξέλιξη αφού αποτελεί σοβαρή απειλή για το μέλλον της χώρας. Αλλά είναι διπλά τραγικό ότι, ακόμη και μέσα σε αυτήν την κρίση, η Πολιτεία επιλέγει να υποβαθμίζει συνεχώς την ποιότητα της διδασκαλίας αντί να την αναβαθμίσει.

Λιγότερα παιδιά, χειρότερη εκπαίδευση. Αυτό είναι το πραγματικό παράλογο που βιώνουν σήμερα τα ελληνικά σχολεία.