Γράφει ο Γιάννης Παιδής
Ολοκληρώθηκε την Πέμπτη η επίσκεψη εκπροσώπων της τρόικας στην Αθήνα, με τους ελεγκτές – κυβερνώντες να αφήνουν πίσω τους ένα σημείωμα, στο οποίο περιλαμβάνονται οδηγίες για ακόμη χειρότερες μέρες.
Αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς απασχολούμενων σε ΔΕΚΟ, αλλαγές στο στάτους κάποιων επαγγελμάτων, απελευθέρωση ενέργειας, αυξήσεις φόρων και περισσότερο φοροκυνηγητό, είναι κάποιες από τις φανερές οδηγίες που ακούσαμε να συνομολογούν οι ελεγκτές και ο ελεγχόμενος υπερυπουργός των Οικονομικών, που έσπευσε να μας καθησυχάσει για τη δεύτερη δόση του δανείου που θα εισπράξουμε τον Σεπτέμβριο, αλλά και για να μας ανακοινώσει τη νέα θυσία που θα κάνουν οι Τράπεζες, εισπράττοντας μία ακόμη εγγύηση του ελληνικού δημοσίου ύψους 25 δις. ευρώ αυτή τη φορά.
Φυσικά ούτε ο κ. Παπακωνσταντίνου, ούτε οι εκπρόσωποι των δανειστών μας φρόντισαν να πουν κάτι για την ανεργία, η οποία έφτασε ήδη σε δυσθεώρητα ύψη και αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο, ούτε και για το ποια μέτρα θα πάρουν για να μη μείνουν στο περιθώρια 1 εκατομμύριο Έλληνες.
Αλλά είπαμε αντί το σοφό ελληνικό κράτος να βρει τρόπους για τη χρηματοδότηση της υγιούς επιχειρηματικότητας που θα δώσει ώθηση στην πραγματική οικονομία και θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, προτίμησε να δώσει και πάλι εγγυήσεις στις Τράπεζες οι οποίες και τη στρόφιγγα των δανείων έκλεισαν και κερδοσκοπούν σε βάρος όλων τα δανειζόμενων.
Αυτός ο έρωτας των κυβερνώντων με το τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να εξηγηθεί εύκολα και ίσως κάποια μέρα ο κ. Παπακωνσταντίνου θα πρέπει να μας πει τι πέτυχε με αυτή του την εμμονή στη στήριξη των τραπεζών.
Και αυτή είναι μόνο η μία παράμετρος της επίσκεψης της τρόικα στην Αθήνα, αφού το άλλο κομμάτι περιλαμβάνει την απελευθέρωση ενέργειας και το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, με μια νεοφιλελεύθερη συνταγή που σε ελάχιστες χώρες έχει εφαρμοστεί μέχρι σήμερα.
Και εδώ γεννιέται η απορία, τι λένε οι δικοί μας κυβερνώντες στους ελεγκτές και τι απαντούν στα δικά τους θέλω και πρέπει;
Εχουν επεξεργαστεί κάποια άλλη πρόταση που μπορεί να οδηγήσει σε έξοδο από την κρίση έχοντας στο επίκεντρο την κοινωνική ευαισθησία, αλλά και την προστασία των αδυνάτων αυτής της χώρας ή απλά σαν άβουλα όντα κάθονται και ακούνε τους δανειστές κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι;
Πρέπει να καταλάβουν και αυτό πρέπει να το μεταδώσουν στους δανειστές ότι καλά τα νούμερα και η επίτευξη των στόχων που έθεσε το ΔΝΤ, αλλά όταν η Ελλάδα γίνει ένα απέραντο καζάνι που βράζει τότε και οι στόχοι και τα νούμερα θα πάνε περίπατο.
Οι ευκαιρίες για μια άλλη πολιτική όσο περνά ο καιρός ελαττώνονται και το ταξίδι στο οποίο μας οδηγεί η τρόικα είναι βέβαιο ότι δεν έχει γυρισμό. Ας το καταλάβουν καλά αυτό στην κυβέρνηση και ας φροντίσουν είτε να αλλάξουν πορεία, ή να κατέβουν από το όχημα με το οποίο ταξιδεύουν.
