ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιάννης Παιδής
Σε εξομοίωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης με αυτόν του πετρελαίου κίνησης σκέφτεται να προχωρήσει μέσα στις επόμενες ημέρες η κυβέρνηση με στόχο να καλύψει τις μαύρες τρύπες των εσόδων για τη φετινή χρονιά, βρίσκοντας φυσικά για μια ακόμη φορά τα εύκολα θύματα, τους πολίτες δηλαδή, για τους οποίους οι ειδήμονες του υπουργείου σκέφτηκαν: “τι θα κάνουν; Θέλουν δεν θέλουν πετρέλαιο θα αγοράσουν, έστω και αν το πληρώσουν σε διπλάσια τιμή σε σχέση με πέρυσι”.
Φαίνεται ότι ξέχασαν την επιδρομή που εξαπέλυσαν στις τσέπες μισθωτών και μικρομεσαίων από την αρχή του 2010 μέχρι σήμερα και σκέφτηκαν ότι είναι καιρός και για ένα ακόμη χαράτσι.
Και επειδή εκείνοι ξέχασαν θα πρέπει να τους θυμίσουμε ότι στους μεν μισθωτούς και συνταξιούχους έκοψαν δώρα και επιδόματα που ξεπερνούν τα 2.000 ευρώ ετησίως, πάγωσαν μισθούς, αύξησαν το ΦΠΑ και με την αύξηση του πληθωρισμού τους προκάλεσαν και άλλη μείωση που μπορεί και να ξεπερνά τα 1.000 ευρώ ετησίως.
Στους μικρομεσαίους η ζημιά που προκάλεσαν υπακούοντας τυφλά τις επιταγές της τρόικα, είναι ανυπολόγιστη αφού 1 στις 5 επιχειρήσεις έχει κλείσει, ενώ μέχρι το τέλος του έτους άλλος 1 στους 4 σκέφτεται να βγει έξω από την αγορά,
Για άνεργους και νέους επιστήμονες καλύτερα να μην μιλήσουμε.
Με όλα αυτά τα δεδομένα λοιπόν ποιος υγιής νους στο υπουργείο Οικονομικών σκέφτηκε να αυξήσει το φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης που θα επιφέρει ετήσια επιβάρυνση μεγαλύτερη των 1.000 ευρώ στο κάθε νοικοκυριό;
Από πού θα τα βρει ο μισθωτός, ο συνταξιούχος, ο μικρομεσαίος, ο αγρότης, ο συνταξιούχος για να πληρώσει το πετρέλαιο;
Και τι θα κάνει αν έχει και παιδιά που σπουδάζουν και τα οποία θα χρειαστεί να πληρώσουν κοινόχρηστα;
Πότε επιτέλους θα καταλάβουν στο υπουργείο ότι πάνω από τους αριθμούς υπάρχουν και οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν στεγνώσει κυριολεκτικά και τώρα θα παγώσουν αφού δεν θα έχουν χρήματα για την αγορά πετρελαίου;
Πόσο πιο απλά πρέπει να τους το πούμε για να καταλάβουν ότι μια νέα επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων είναι απαγορευτική και ως σκέψη ακόμη;
Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους, ότι όσο ακολουθούν τυφλά τις επιταγές της τρόικα θα είναι αντιμέτωποι με το ένα αδιέξοδο μετά το άλλο, αφού το μόνο που μας υποσχέθηκαν οι κ.κ. της Ε.Ε. και του ΔΝΤ είναι λιτότητα, ύφεση, δυστυχία και στο βάθος εκρήξεις κοινωνικές.
Το ζητούμενο είναι η άμεση απεμπλοκή από το μνημόνιο, η χάραξη μιας άλλης αναπτυξιακής πολιτικής και η άμεση αναθεώρηση του εξωτερικού μας χρέους,
Αυτό θα πρέπει να αναζητούν οι ειδήμονες στο υπουργείο Οικονομικών και όχι να καταλήγουν πάντα στην εύκολη λύση που είναι η σύνθλιψη των λαϊκών στρωμάτων και η μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο φτωχοκομείο.
