«Παίρνω το θάρρος ως ενεργός πολίτης πρώτα και μετά ως υποψήφιος για μια θέση στο δημοτικό συμβούλιο να κάνω μια πολιτική συγκέντρωση αναζητώντας μαζί σας το χαμένο νόημα της πολιτικής, που μοιάζει να έχει χάσει το δρόμο της», τόνισε μιλώντας σε ένα πυκνό ακροατήριο ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος της παράταξης «Λαρισαίων Πόλις» κ. Δημήτρης Δεληγιάννης,.. επισημαίνοντας ότι παρά τη γενική αποστασιοποίηση από την πολιτική επιχείρησε τη διοργάνωση της εκδήλωσης θέλοντας να καταθέσει κάποιες σκέψεις για τη Λάρισα.
Ο κ. Δεληγιάννης έβαλε ευθέως κατά της σημερινής δημοτικής αρχής επισημαίνοντας ότι ενοχλεί και εξοργίζει που δήμαρχος, αντιδήμαρχοι, πρόεδροι και αντιπρόεδροι Οργανισμών και Επιχειρήσεων, μέλη Διοικητικών Συμβουλίων της παράταξης του νυν δημάρχου «τακτοποιούν» νύφες, παιδιά, ανίψια και αδέρφια εδώ, αλλά και σε γειτονικούς δήμους με αντάλλαγμα τις εκεί νύφες, παιδιά, ανίψια και αδέρφια.
«Την ίδια στιγμή που νέα παιδιά με όνειρα και 2 – 3 πτυχία ταλαιπωρούνται στα γραφεία δημάρχου και αντιδημάρχων, προσπαθώντας να κερδίσουν λίγες ώρες δουλειάς στο δήμο…
Ενοχλεί και εξοργίζει που στους Παιδικούς Σταθμούς προσλαμβάνονται σε ένα πρωινό 20 νηπιαγωγοί χωρίς καμιά διαδικασία, μόνο με ένα τηλεφώνημα…
Ενοχλεί και εξοργίζει που πάνω από 50 συμβασιούχοι προσλαμβάνονται με συμβάσεις έργου που ανανεώνονται συνεχώς χωρίς κανέναν έλεγχο του ΑΣΕΠ ή της Περιφέρειας…
Ενοχλεί και εξοργίζει που χρειάζεται νέοι γονείς για μια θέση σε έναν παιδικό σταθμό να παρακαλούν δημοτικούς παράγοντες…
Ενοχλεί και εξοργίζει η αγωνία επαγγελματιών που σε μια στιγμή οικονομικής κρίσης και ενώ τους χρωστά ο δήμος χρήματα, δεν γνωρίζουν πότε θα πληρωθούν, καθώς τα κριτήρια είναι τουλάχιστον αδιευκρίνιστα. Κάτι που επιβεβαιώνεται και από την έκθεση του ελεγκτή δημόσιας διοίκησης που μόλις το Σεπτέμβρη του 2010 ζητά την άσκηση ελέγχου στις υπηρεσίες του δήμου για την περίοδο από το 2007», ανέφερε χαρακτηριστικά.
ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ
Στη συνέχεια μιλώντας για το διακύβευμα των εκλογών υποστήριξε ότι στο πλαίσιο του νέου δήμου Λαρισαίων δεν κρίνεται μια κυβέρνηση όσο καλή ή κακή και αν είναι αυτή. Δεν κρίνεται ούτε το όποιο μνημόνιο. Θα έλεγα πως ακόμα περισσότερο δεν κρίνεται ούτε ο δήμαρχος, αυτός καθ’ αυτός.
Κρίνεται κάτι πολύ περισσότερο. Κρίνεται ο τρόπος άσκησης εξουσίας που υπάρχει σ΄ αυτήν την πόλη εδώ και 12 χρόνια. Κρίνεται ένα σύστημα εξουσίας που λειτούργησε επί 12 χρόνια και απλώνεται σε όλες τις λειτουργίες της τοπικής κοινωνίας, πέρα από κόμματα και παρατάξεις. Με ποια λογική έντονου λαϊκισμού που διαστρέφει την πραγματικότητα κάνοντας το σημαντικό ασήμαντο και το ασήμαντο σημαντικό:
Η επόμενη μέρα
Αφού περιέγραψε με μελανά χρώματα την κατάσταση στην πόλη υποστήριξε ότι η παράταξη του με επικεφαλής του Γιάννη Σάπκα προτείνει:
– Στην αυθαιρεσία ενός συστήματος εξουσίας που εμπορεύεται την ελπίδα αντιπαραβάλλουμε την ύπαρξη κανόνων και τις ίσες ευκαιρίες για όλους.
– Στην ενός ανδρός αρχή αντιπαραβάλλουμε τη συλλογική προσπάθεια και τη δημοκρατική λειτουργία
– Στη λογική της φιλανθρωπίας ως διαφήμιση και προβολή χαμογελαστών δημοτικών παραγόντων αντιπαραβάλλουμε την πρόταση για ένα Δίκτυο κοινωνικών δομών με φροντίδα για την οικογένεια, τα άτομα με αναπηρία, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες από ειδικούς που σέβονται, όσους καλούνται να υπηρετήσουν
– Στη λογική της εξαπάτησης με ένα θέατρο-γιαπί αντιπαραβάλλουμε την άμεση προτεραιότητα για ολοκλήρωση των βασικών πολιτιστικών δομών της πόλης μας (Αρχαίο Θέατρο, Θέατρο ΟΥΗΛ, Λαογραφικό Μουσείο, Βιβλιοθήκη, Διαχρονικό Μουσείο.)
– Στη λογική της αδιαφορίας για το περιβάλλον αντιπαραβάλλουμε την πρόταση για το μεγάλο οικολογικό πάρκο του Πηνειού.
Στη λογική της αδιαφορίας για τις συνοικίες και τα χωριά της περιοχής (οι κάτοικοι της Τερψιθέας το ξέρουν καλά αυτό) αντιπαραβάλλουμε την φροντίδα για τις παραμελημένες συνοικίες και τα χωριά της πόλης μας.
«Ο αγώνας δεν θα είναι εύκολος. Ναι! Μπορεί να μην είναι εύκολο να αλλάξουμε πια τον κόσμο. Την πόλη μου την πόλη μας μπορούμε να την αλλάξουμε.. Ο νέος δήμος μας με τα χωριά και τις συνοικίες της έχει ανάγκη από μια διαφορετική πορεία. Το πιστεύω. Το πιστεύουν όλο και περισσότεροι. Μπορούμε κάτι καλύτερο. Και φαίνεται πια να το θέλουμε πολλοί, πάρα πολύ», κατέληξε ο κ. Δεληγιάννης!
