Τα λαμπερά, ακαταμάχητα και …μη βρώσιμα μπλε μούρα του τροπικού φυτού Pollia condensata βασίζονται στην εμφάνιση τους, και όχι στο θρεπτικό περιεχόμενό τους για να προσελκύουν τα πουλιά και να γίνει η εξάπλωση των σπόρων του…
Αυτό το φρούτο, που θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για ψεύτικο φρούτο, αφού δεν τρώγεται, αποτελεί μια ακόμη απόδειξη ότι η φύση ακόμα και τα ψεύτικα τα κάνει να φαίνονται καλύτερα και από τα πραγματικά.
Αυτό συμβαίνει με το καταπληκτικό μούρο του φυτού Pollia condensata. Ένας φυσικός στη Μεγάλη Βρετανία ερευνούσε την ανακλαστικότητα της τουλίπας και της νεραγκούλας (ναι, οι επιστήμονες πληρώνονται για να κάνουν αυτά τα πράγματα), όταν ένας συνάδελφός του από το Πανεπιστήμιο του Cambridge του είπε να ελέγξει και αυτό το παράξενο μπλε μούρο από ένα τροπικό φυτό που ονομάζεται Pollia condensata.
«Στην πραγματικότητα», λέει ο Ullrich Steiner, “Δεν εντυπωσιάστηκα, γιατί το μούρο δεν είναι πολύ μεγάλο. Είναι πολύ μικρότερο από ό, τι ένα βατόμουρο. Αλλά από κοντά, το μπλε χρώμα του είναι απίστευτα φωτεινό και έντονο.”
Ο Steiner μέτρησε αυτή την ένταση, που είναι αποτέλεσμα του ασυνήθιστα αντανακλαστικού δέρματος του μούρου. Οι περισσότερες επιφάνειες αντανακλούν μόνο ένα μικρό ποσοστό του φωτός που πέφτει επάνω τους. Ωστόσο, αυτό το μούρο αντανακλά 30% του φωτός.
Στη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στα Proceedings of the National Academy of Sciences, ο Steiner λέει ότι η ανακλαστικότητα του είναι πιο έντονη από κάθε άλλο ζωντανό ον. “Βρήκαμε ότι η ανακλαστικότητα του είναι πιο έντονη από ό, τι, για παράδειγμα, της πεταλούδας, η οποία συνήθως θεωρείται ότι έχει τα πιο λαμπερά χρώματα.”
Η πεταλούδα και ο σκαραβαίος είναι τα μόνα έμβια όντα που έρχονται κοντά στο μούρο Pollia, όσον αφορά το χρώμα. Και όπως συμβαίνει με το σκαθάρι, το δέρμα του μούρου δεν έχει καμία χρωστική ουσία – δεν έχει χρωματισμένα κύτταρα. Αντίθετα, όλα τα κύτταρα σχηματίζουν στρώματα, όπως το δέρμα ενός κρεμμυδιού. Το φως φιλτράρεται από αυτά τα στρώματα με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργεί αυτό που ονομάζεται «διαρθρωτικό χρώμα.”
“Αυτό λοιπόν, που, βασικά, κάνουν αυτά τα στρώματα είναι να αντανακλούν το μπλε φως, και να αφήνουν το υπόλοιπο φως να τα διαπερνά,” εξηγεί ο Steiner.
Αλλά για να γίνει το χρώμα πιο έντονο, υπάρχουν λίγα κύτταρα στο δέρμα του μούρου που αντανακλούν και άλλα χρώματα, και αυτό δίνει στον καρπό, αυτό που ο Steiner αποκαλεί “πίξελ”, λάμψη.
Φυσικά, θα αναρωτιέστε γιατί ένα φυτό κάνει όλη αυτή την προσπάθεια. Λοιπόν, πρέπει τα πουλιά να πάρουν τα φρούτα του και να συμβάλλουν στην εξάπλωση των σπόρων τους. Αλλά αυτό το μούρο δεν έχει καμία θρεπτική αξία. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ξεχωριστή ομορφιά του είναι αυτή που κάνει τα πουλιά να το παίρνουν και να το χρησιμοποιούν για να διακοσμούν τις φωλιές τους. Είναι απλά ένα μπιχλιμπίδι – αλλά τόσο φωτεινό που συναρπάζει τα πουλιά, αλλά και τους επιστήμονες.
