Μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Yale στις ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο του Erlangen-Nürnberg, στη Γερμανία, υποστηρίζουν ότι: «Η μελέτη αυτή είναι η πρώτη που αποδεικνύει ότι το ραφιναρισμένο καιεπεξεργασμένοαλάτι σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να είναι ένας από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που καθορίζουν την αυξημένη συχνότητα των αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, συμπεριλαμβανομένης της αλωπεκίας, του άσθματος και του εκζέματος.»…
Τα τρόφιμα σε εστιατόρια γρήγορου φαγητού, καθώς και τα επεξεργασμένα τρόφιμα σε σούπερ μάρκετ αποτελούν τις μεγαλύτερες πηγές πρόσληψης νατρίου από το ραφιναρισμένο αλάτι.
(Επεξεργασία των τροφίμων ονομάζεται: «το σύνολο των διεργασιών που πραγματοποιούνται στα τρόφιμα μετά την παραγωγή τους (συγκομιδή, σφαγή, ψάρεμα), για την συντήρηση τους ή την μετατροπή τους από την μια μορφή σε μια άλλη»).
Πώς το ραφιναρισμένο αλάτι προκαλεί Αυτοάνοσα Νοσήματα
Η ομάδα από το Πανεπιστήμιο Yale μελέτησε το ρόλο των βοηθητικών κυττάρων Τ στο σώμα. Ανακάλυψαν ότι όταν αυτά τα κύτταρα εκτίθενται σε διάλυμα μαγειρικού αλατιού, γίνονται πιο «επιθετικά».
Διαπίστωσαν ότι τα ποντίκια των οποίων η διατροφή είναι υψηλή σε περιεκτικότητα μαγειρικού αλατιού παρουσιάζουν δραματική αύξηση στον αριθμό των κυττάρων Th17 (υποσύνολου των κυττάρων Τ) και είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν μια σοβαρή μορφή της νόσου που σχετίζεται με τη σκλήρυνση κατά πλάκας στους ανθρώπους.
Οι επιστήμονες, στη συνέχεια, διεξήγαγαν μια πιο προσεκτική εξέταση αυτών των αποτελεσμάτων σε μοριακό επίπεδο.
Εργαστηριακές δοκιμές έδειξαν ότι η έκθεση σε αλάτι αύξησε τα επίπεδα των κυτοκινών που απελευθερώνονται από τα κύτταρα Th17, δέκα (10) φορές περισσότερο από το συνηθισμένο. Οι κυτοκίνες είναι πρωτεΐνες που χρησιμοποιούνται για να περνούν μηνύματα μεταξύ των κυττάρων.
Ο Ralf Linker, από το Πανεπιστήμιο του Erlangen-Nürnberg, δήλωσε: «Τα ευρήματα αυτά συμβάλλουν σημαντικά στην κατανόηση της σκλήρυνσης κατά πλάκας και στην καλύτερη αντιμετώπιση της ασθένειας, για την οποία προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία.»
Η σκλήρυνση κατά πλάκας αναπτύσσεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα θεωρεί –κατά λάθος- τη μυελίνη που περιβάλλει τις νευρικές ίνες του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού, ξένο σώμα. Στη συνέχεια, απογυμνώνει τις ίνες των νεύρων από αυτή, με αποτέλεσμα να δημιουργείται πρόβλημα στη μεταφορά των μηνυμάτων μεταξύ του εγκεφάλου και του σώματος, και να προκαλούνται προβλήματα στην ομιλία, την όραση και την ισορροπία.
Ο καθηγητής David Hafler, από το Πανεπιστήμιο Yale, δήλωσε ότι η φύση σαφώς δεν προόριζε το ανοσοποιητικό σύστημα να επιτίθεται το σώμα του ξενιστή του, πράγμα που σημαίνει ότι κάποιος εξωτερικός παράγοντας έπαιξε ρόλο.
Ανέφερε επίσης: «Αυτές δεν είναι ασθένειες των κακών γονιδίων μόνο, ή ασθένειες που προκαλούνται από το περιβάλλον, αλλά ασθένειες κακής αλληλεπίδραση μεταξύ των γονιδίων και του περιβάλλοντος.
«Οι άνθρωποι είναι προορισμένοι γενετικά να ζουν στις συνθήκες της υποσαχάριας Αφρικής, όπου δεν υπήρχε αλάτι. Είναι ένας από τους λόγους που οι Αφροαμερικανοί είναι πολύ πιο ευαίσθητοι στο αλάτι.
«Σήμερα, οι Δυτικές δίαιτες έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι, που έχει οδηγήσει σε αύξηση της υπέρτασης, καθώς και των αυτοάνοσων νοσημάτων.
Προτιμήστε το καλό αλάτι
Ο Δρ Hendel λέει ότι το αλάτι ήταν πάντα μέρος της ανθρώπινης διατροφής, αλλά αυτό που έχει αλλάξει είναι η περιεκτικότητα των τροφίμων μας σε ανόργανα άλατα. Αντί να τρώμε τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε μεταλλικά στοιχεία, όπως οι ξηροί καρποί, τα φρούτα και τα λαχανικά, «φορτώνουμε» τον οργανισμό μας με επεξεργασμένα τρόφιμα και ανθρακούχα ποτά.
