Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Μεγάλο εκνευρισμό -αν όχι πανικό- έχει προκαλέσει στη γερμανική κυβέρνηση η νέα οικονομική πολιτική του Ιάπωνα πρωθυπουργού Σίνζο Αμπε, για την υλοποίηση της οποίας καθαίρεσε τον προηγούμενο διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας και τοποθέτησε στο αξίωμα αυτό τον Χαρουχίκο Κουρόντα.Η πολιτική του δεξιού προέδρου της ιαπωνικής κυβέρνησης είναι σαφέστατη, αλλά εντελώς αντίστροφη από την πολιτική λιτότητας που επιβάλλει όλο και πιο έντονα το Βερολίνο σε ολόκληρη την Ευρωζώνη και την ΕΕ. Για να κινηθεί η οικονομία, χρειάζεται πρώτα απ’ όλα χρήμα, λέει ο Αμπε. Η ιαπωνική κυβέρνηση επομένως θα ρίξει άφθονο χρήμα στην ιαπωνική αγορά ουσιαστικά «τυπώνοντας γεν», όπως είναι η λαϊκή έκφραση.
Ετσι θα γίνουν τουλάχιστον τρία θεμελιώδη πράγματα:
Πρώτον, οι επιχειρήσεις θα βρεθούν με πολύ χρήμα στη διάθεσή τους, άρα μπορούν να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους.
Δεύτερον, οι Ιάπωνες εργοδότες θα μπορέσουν συν τοις άλλοις να δώσουν και κάποιες αυξήσεις στους εργαζόμενους, βελτιώνοντας την αγοραστική τους δυνατότητα.
Τρίτον, μια τέτοια νομισματική πολιτική θα οδηγήσει στην υποτίμηση του γεν σε σχέση με το ευρώ και το δολάριο, διευκολύνοντας έτσι την αύξηση των γιαπωνέζικων εξαγωγών. Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι αυτή η νομισματική πολιτική του Τόκιο δεν πρόκειται να οδηγήσει σε κανενός είδους αύξηση των επιτοκίων δανεισμού της Ιαπωνίας.
Παρ’ όλο που το δημόσιο χρέος της χώρας, μετά και το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα, βρίσκεται σε αστρονομικά ύψη και είναι το υψηλότερο στον κόσμο καθώς φτάνει το… 240% (!!!) του ΑΕΠ, είναι σε ποσοστό άνω του 90% εσωτερικός και όχι εξωτερικός δανεισμός. Με άλλα λόγια, τα γιαπωνέζικα ομόλογα τα αγοράζει η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας, οι ιαπωνικές ιδιωτικές τράπεζες και οι ιαπωνικές επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα η ιαπωνική κυβέρνηση να δανείζεται με επιτόκιο… 1% ή το πολύ 2% – δηλαδή τζάμπα! Μάλιστα ο σχεδιασμός του πρωθυπουργού και του κεντρικού τραπεζίτη είναι να αγοράσει η τράπεζα της Ιαπωνίας το 70% των νέων κρατικών ομολόγων και μάλιστα με πολύ χαμηλό επιτόκιο της τάξης του 1% ώστε να διασφαλιστεί πλήρως ότι υπάρχει απόλυτος έλεγχος του δημόσιου χρέους και ότι κανένας δεν μπορεί να ασκήσει πίεση μέσω του δημόσιου χρέους στο Τόκιο. Οταν λέμε ότι η κυβέρνηση Αμπε θα ρίξει χρήμα στην ιαπωνική αγορά, μάλλον δεν μπορούμε να φανταστούμε τι ακριβώς εννοούν οι Γιαπωνέζοι. Ο Αμπε και ο Κουρόντα λοιπόν ανακοίνωσαν ότι επί δύο ολόκληρα χρόνια θα ρίχνουν κάθε μήνα στην αγορά της Ιαπωνίας το ποσό των επτά και πλέον τρισεκατομμυρίων γεν – δηλαδή πάνω από 50 δισεκατομμύρια ευρώ τον μήνα επί 24 μήνες, που μας κάνει… 1,2 τρισεκατομμύρια (!) ευρώ.
Το ποσό είναι κολοσσιαίο. Επειδή δε ο Αμπε αυτή την οικονομική πολιτική τη διεκήρυσσε από την προεκλογική ακόμη περίοδο, έχει ήδη δημιουργήσει γεγονότα. Στους επιχειρηματικούς αλλά και στους χρηματοπιστωτικούς κύκλους της Ιαπωνίας επικρατεί κλίμα ευφορίας πρωτοφανές εδώ και είκοσι χρόνια. Προσδοκίες όμως έχουν γεννηθεί και στους Ιάπωνες εργαζόμενους.
Ο Σίνζο Αμπε κάλεσε δημοσίως τους επιχειρηματίες να δώσουν υψηλότερους μισθούς «σε όσους εργάζονται σκληρά». Ως συνέπεια των πρωθυπουργικών παροτρύνσεων αρκετοί επιχειρηματικοί κλάδοι στην Ιαπωνία, με πρώτα τα μεγάλα σούπερ μάρκετ, μετά από πολλά χρόνια έδωσαν αυξήσεις στους υπαλλήλους τους, ενώ άλλοι κλάδοι αρκέστηκαν σε έκτακτα επιδόματα μέχρι στιγμής. Γενικά πάντως κάτι άρχισε να κινείται, και αυτό δεν είναι καθόλου ασήμαντο για τους Γιαπωνέζους.
Αντιθέτως, αυτή η πολιτική ανησυχεί πολύ τους Γερμανούς. «Η Ιαπωνία πλημμυρίζει τον κόσμο με χρήμα – πόσο επικίνδυνο είναι αυτό;» ήταν την περασμένη Πέμπτη ο τίτλος ενδιαφέρουσας ανάλυσης της εβδομαδιαίας γερμανικής σοσιαλδημοκρατικής εφημερίδας «Ντι Τσάιτ», στην οποία μεταξύ άλλων τονίζεται για την πολιτική της ιαπωνικής κυβέρνησης: «Ενοχλείται από αυτήν η γερμανική κυβέρνηση, γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορούν οι γιαπωνέζικες επιχειρήσεις να προσφέρουν τα προϊόντα τους στο εξωτερικό με ευνοϊκότερο κόστος – και πιθανόν έτσι να χτυπήσουν τον ανταγωνισμό ακόμη και μέσα στη Γερμανία».
Η γερμανική εφημερίδα επιχειρεί να δώσει δραματικό χαρακτήρα στην πολιτική του Τόκιο. «Ακόμη περισσότερο χρήμα για τον κόσμο – είναι αυτός ο δρόμος εξόδου από την κρίση ή είναι ο δρόμος προς την καταστροφή;» δήθεν αναρωτιέται. «Οι επικριτές βλέπουν στις δράσεις αυτές (της ιαπωνικής κυβέρνησης) το προκαταρκτικό σκαλοπάτι της κρατικής χρεοκοπίας» ισχυρίζεται στους τίτλους του και το γερμανικό περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ». Μεγάλος καημός για την Ιαπωνία!
ethnos.gr
