Για πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια και τάξη μίλησε ο Μ. Χαρακόπουλος στο προσυνέδριο του κόμματος στη Λάρισα
Ο αναπληρωτής υπουργός Αγρ. Ανάπτυξης Μάξιμος Χαρακόπουλος εστιάζοντας την ομιλία του, στο Προσυνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στη Λάρισα, στην ιδεολογία του κόμματος, τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής: «Ένα από τα χαρακτηριστικά της μεταπολίτευσης, που κλείνει τον κύκλο της βγάζοντας στην επιφάνεια όλες τις στρεβλώσεις και παθογένειες δεκαετιών, είναι η ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς. Μάλιστα, η ιδεολογική αυτή επικυριαρχία έφτασε να λάβει σε χώρους όπως τα πανεπιστήμια στη δεκαετία του ’80 και χαρακτηριστικά τρομοκρατίας. Κατά το «πας μη Έλλην βάρβαρος», όσοι δεν ήταν αριστεροί στην καλύτερη των περιπτώσεων ήταν οπισθοδρομικοί.
Η συστηματική επικράτηση της αριστεράς στους χώρους διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, τα πανεπιστήμια και τα ΜΜΕ είχε σαν αποτέλεσμα όχι μόνο την προβολή και τον καθαγιασμό της αριστερής ιδεολογίας –θυμούμαι συγγράμματα στην Πάντειο που εξυμνούσαν την πολιτική της Σοβιετικής Ένωσης και τους εδώ υμνητές της- αλλά και την ενοχοποίηση κάθε άλλης ιδεολογίας και άποψης.
Έτσι στη λογική άσπρο-μαύρο επέβαλαν τον εύκολο διαχωρισμό προοδευτικής και συντηρητικής παράταξης. Και εμείς αναλωθήκαμε στην προσπάθεια να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε συντηρητικοί. Λες και είναι κατηγόρια να είναι κανείς συντηρητικός. Στη Μεγάλη Βρετανία ερίζουν σήμερα για την κληρονομιά της συντηρητικής Μάργκαρετ Θάτσερ τόσο οι Τόρις, το Συντηρητικό κόμμα, όσο και οι Εργατικοί.
Βεβαίως και δεν χαρίζουμε τον τίτλο του προοδευτικού ούτε σε εκείνους που αγωνίστηκαν για να γίνει η Ελλάδα κράτος του ανατολικού μπλοκ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ούτε φυσικά σε όσους σήμερα ονειρεύονται την πατρίδα μας ως Κούβα ή Βενεζουέλα της Μεσογείου. Ούτε μπορεί να είναι προοδευτικοί όσοι επιμένουν στη συντήρηση ενός γραφειοκρατικού και αναποτελεσματικού κράτους.
Όσο προοδευτικοί είμαστε, ανοιχτοί σε νέες ιδέες και ρεύματα -και το απέδειξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με την ίδρυση της ΝΔ ως ένα φιλελεύθερο, δημοκρατικό, λαϊκό κόμμα με ευρωπαϊκό προσανατολισμό- άλλο τόσο συντηρητικοί είμαστε, με την έννοια της πίστης σε παραδοσιακές αρχές και αξίες δοκιμασμένες στο διάβα των αιώνων.
Δεν κρύβουμε την φιλοπατρία μας. Η αγάπη μας, όμως, για την πατρίδα δεν είναι μίσος για άλλους λαούς. Πιστεύουμε στην αξία της οικογένειας ως του κυριότερου συνεκτικού δεσμού της κοινωνίας μας. Και η αξία της οικογένειας φαίνεται ακόμη περισσότερο σε τέτοιες εποχές κρίσης. Σεβόμαστε τις παραδόσεις μας, τιμούμε τις ρίζες μας, τα ήθη και έθιμά μας, την ορθόδοξη παρακαταθήκη μας χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουμε ανάλογο σεβασμό στους ανθρώπους με διαφορετική πίστη.
Αναγνωρίζουμε ότι σε μια ευνομούμενη πολιτεία δεν υπάρχουν δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις. Επιθυμούμε την τάξη. Θεωρούμε ιερό το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη. Για εμάς νόμος δεν είναι «το δίκιο του εργάτη» ή κάθε μειοψηφίας που με τη βία επιχειρεί είτε να επιβάλλει τις απόψεις της στα πανεπιστήμια, είτε να ακυρώσει επενδύσεις στη χώρα. Νόμος σε μια ευνομούμενη πολιτεία είναι αυτό που θεσπίζουν οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού, η βουλή που είναι έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας.
Άλλωστε, συντηρητικό άνθρωπο στην καθημερινή γλώσσα, λέμε αυτόν που κάνει μετρημένη ζωή. Που δεν δίνει δικαιώματα για σχόλια. Που δεν απλώνει το πάπλωμά του περισσότερο από τις δυνάμεις του. Που μετράει τα λόγια και τις πράξεις του. Ο συντηρητικός είναι ο μέρμηγκας που σε αντίθεση με τον τζίτζικα εργάζεται και δεν σπαταλά πέραν των πραγματικών του αναγκών, αλλά αποταμιεύει, κάνει το κουμάντο του για τις δύσκολες ώρες.
Όχι μόνο, λοιπόν, δεν πρέπει κανείς να νιώθει ενοχές, αλλά να είναι περήφανος αυτοπροσδιοριζόμενος ως συντηρητικός απέναντι στον ψευτο-προοδευτισμό της αριστεράς.
Πρωτίστως, όμως, είμαστε φιλελεύθεροι. Προμετωπίδα μας είναι ο κοινωνικός φιλελευθερισμός. Πιστεύουμε δηλαδή στην ιδιωτική πρωτοβουλία ως κινητήριο μοχλό της οικονομίας για την παραγωγή πλούτου. Έχουμε εμπιστοσύνη στις δημιουργικές δυνατότητες του ανθρώπου και ιδιαίτερα στο επιχειρηματικό δαιμόνιο του Έλληνα που δεν είναι τυχαίο ότι διακρίνεται στο εξωτερικό.
Δεν θέλουμε, όμως, την ασυδοσία της αγοράς, μια αγορά ζούγκλα. Θεωρούμε ότι το κράτος θα πρέπει να έχει διακριτή παρουσία θέτοντας όπου χρειάζεται κανόνες. Δεν χαρίζουμε το κοινωνικό κράτος σε κανέναν και ιδιαίτερα στην αριστερά. Για να υπάρξει κοινωνικό κράτος προϋπόθεση είναι η παραγωγή πλούτου από τον ιδιωτικό τομέα και η φορολόγησή του. Τα χαΐρια του κοινωνικού κράτους με δανεικά, της ανδρεο-παπανδρεικής περιόδου, τα είδαμε.
Ως φιλελεύθεροι έχουμε απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και την διαφορετικότητα κάθε ανθρώπου.
Πιστεύουμε σε λιγότερο και αποτελεσματικότερο κράτος στην υπηρεσία του πολίτη. Κράτος αξιοκρατικά στελεχωμένο με δημοσίους υπαλλήλους που επιτελούν ευόρκως το λειτούργημα που τους ανατέθηκε.
Όλοι γνωρίζουμε πως διογκώθηκε, κυρίως τη δεκαετία του ’80, το δημόσιο με προσλήψεις πρασινοφρουρών από πόρτες, παράθυρα και κεραμίδια, με μόνο προσόν τις περισσότερες φορές τα κομματικά «ένσημα».
Όλοι επίσης θυμόμαστε τις λυσσαλέες αντιδράσεις στην προσπάθεια της δικής μας κυβέρνησης το ‘90-‘93 να επιβάλλει την αξιολόγηση στο χώρο της εκπαίδευσης, με συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και της αριστεράς να καίνε τα ερωτηματολόγια στα προαύλια των σχολείων.
Έπρεπε να έρθει η τρόικα για να ανακαλύψουμε ότι χιλιάδες επίορκοι υπάλληλοι συνεχίζουν να σιτίζονται στο δημόσιο;
Έπρεπε η τρόικα να μας επιβάλλει να μη δίνουμε συντάξεις σε πεθαμένους, επιδόματα σε «τυφλούς» οδηγούς ταξί και μαϊμού-αναπήρους;
Έπρεπε να έρθει η τρόικα για να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν χιλιάδες εκπαιδευτικοί που πληρώνονται κανονικά αλλά δεν μπαίνουν στην αίθουσα να διδάξουν επικαλούμενοι ψυχολογικά προβλήματα;
Έπρεπε να έρθει η τρόικα για να θυμηθούμε βασικές έννοιες της ιδεολογίας μας όπως η αξιολόγηση και η αξιοκρατία;
Και βεβαίως είναι ακατανόητες οι αντιδράσεις για τις απολύσεις επίορκων, πόσο δε μάλλον όταν για κάθε απόλυση θα υπάρχει αντίστοιχη πρόσληψη μέσω ΑΣΕΠ εξειδικευμένου προσωπικού. Πόσες φορές δεν βλαστημήσαμε σε ουρές και διαμαρτυρηθήκαμε για την κακή εξυπηρέτηση του δημοσίου! Πως θέλουμε, όμως, να αλλάξει αυτή η εικόνα αν δεν αλλάξει το δημόσιο;
Και φυσικά μην έχουμε αυταπάτες ότι η ανεργία θα αντιμετωπισθεί με προσλήψεις στο δημόσιο. Αντιθέτως, τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει δραματική μείωση των δημοσίων υπαλλήλων.
Θέσεις εργασίας θα προκύψουν από τον ιδιωτικό τομέα. Γι’ αυτό και έχει μεγάλη σημασία η εργώδης προσπάθεια, που καταβάλλει η κυβέρνηση με πρωτεργάτη τον ίδιο τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά για τη δημιουργία του κατάλληλου επενδυτικού κλίματος.
Για να υπάρξει όμως επενδυτικό κλίμα χρειάζεται πρώτα απ’ όλα σταθερότητα και ασφάλεια. Γι’ αυτό και θέλω να τονίσω ότι δεν μπορεί να υπάρχει ανοχή σε φαινόμενα ανομίας και η καταδίκη της βίας απ’ όπου και αν προέρχεται πρέπει να είναι καθολική και χωρίς μισόλογα.
Στόχος μας είναι η Ελλάδα από κερκόπορτα ανεξέλεγκτης έλευσης λαθρομεταναστών στην Ευρώπη να γίνει πύλη εισόδου επενδύσεων, όπως ο αγωγός ΤΑΡ που μπορεί να την καταστήσει ενεργειακό κόμβο.
Το στοίχημά μας, λοιπόν, από εδώ και πέρα, αφού πλέον έχουμε επανακτήσει την αξιοπιστία της χώρας, είναι η αύξηση της απασχόλησης, η μείωση της ανεργίας, η δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης.
Σε αυτή την προσπάθεια έχει επικεντρωθεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Και σε αυτή την προσπάθεια η ομόθυμη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας, του βασικού κορμού της κυβέρνησης είναι αναγκαία όσο ποτέ.
Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι επιτυχίες της κυβέρνησης και του κόμματος στην παρούσα συγκυρία είναι πρωτίστως επιτυχίες για τη χώρα και τον ελληνισμό.