Ακούγεται διαφορετική, διότι είναι διαφορετική. “Όταν μιλάμε, οι φωνητικές χορδές στο λαιμό μας δονούνται, πράγμα που προκαλεί το δέρμα μας, το κρανίο και τη στοματική μας κοιλότητα επίσης να δονούνται, και αυτό το αντιλαμβανόμαστε ως ήχο,” εξηγεί…
ο Ben Hornsby, καθηγητής ακοολογίας (audiology) στο Πανεπιστήμιο Vanderbilt. Οι δονήσεις αναμειγνύονται με τα ηχητικά κύματα που ταξιδεύουν από το στόμα μας μέχρι το τύμπανό μας, δίνοντας στη φωνή μας μια ποιότητα- συνήθως βαθύτερη – που κανένας άλλος δεν ακούει.
Μέσα από μια συσκευή μεγαφώνου ή εγγραφής, ακούμε τον ήχο μόνο μέσω της αγωγιμότητας του αέρα, όμως “ο ήχος που έχουμε συνηθίσει να ακούμε έχει μικρότερη συχνότητα», λέει ο Hornsby, και «μας αρέσει επειδή ακούγεται πιο πλούσιος και γεμάτος.” Γι αυτό πολλοί άνθρωποι αναριγούν στην αναπαραγωγή της φωνής τους, επειδή ο εγκέφαλός τους δυσκολεύεται να δεχθεί ότι αυτή η ξένη φωνή είναι η δική τους.
