Η Τάνια Τσανακλιδου, καλεσμένη χθες στην εκπομπή Η φυλή των φίλων του ραδιοφωνικού σταθμού Στο Κόκκινο 105.5, μίλησε στον Κώστα Αρβανίτη και το Γιάννη Θ.Πετρίδη για την Χρυσή Αυγή, τον φασισμό, τα “δύο μέτρα και δύο σταθμά” της αστυνομίας, τον Μπάμπη τον…Φτου του ΣΚΑΪ και τα “Ψηφουλάκια” της Αριστεράς.//
[…] Θα ήθελα να πούμε για τα “ζόρια μας” κυρία Τσανακλίδου.
Λοιπόν, όποιος κάνει τον έκπληκτο σήμερα ή βλάκας είναι ή δεν ξέρω τι άλλο έχει πάθει. Προσπαθεί να μαζέψει ότι βρωμιές έχει κάνει μέχρι τώρα – και μιλάω για δημοσιογράφους και πολιτικούς οι οποίοι τώρα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους λες και δεν το ξέρανε ότι αυτό ερχόταν, λες και οι δολοφονίες των μεταναστών, τα μαχαιρώματα, οι τσαμπουκάδες αυτής της ληστοσυμμορίας δεν γινόντουσαν στην Ελλάδα, αλλού γινότανε, δεν το ξέραμε, έπρεπε να χυθεί αίμα Έλληνα για να κάνουνε ότι “ωχ, τι ζούμε τώρα;”.
Ξέρανε πολύ καλά τι ζούμε, το μεθόδευσαν, το επέτρεψαν, το εξέθρεψαν, τα περισσότερα κανάλια γίναν πλυντήριο της Χρυσής Αυγής και οι περισσότεροι δημοσιογράφοι, όταν ο Κασιδιάρης προβάλλεται σαν lifestyle, όταν γυρνάει ο Προτοσάλτε και λέει “Κάντε κάτι να μην σας βάζουν στο στόμα σας”, να σας βάζουν στο στόμα τους ποιοι;
Παρακολούθησα χθες, παρότι δεν βλέπω πια τηλεόραση, την έχω καταργήσει, κάθισα και είδα την εκπομπή χθες στον Σκάι η οποία ήτανε.. δεν το πίστευα.. μέχρι ο Μπάμπης αντιφασίστας… ο Μπάμπης ο… Φτου!
Έψαχνε να βρει την καλή Χρυσή Αυγή που ενδεχομένως…
Ναι ναι ναι, και δεν τον ρώτησε κανείς αν σοβαρεύτηκε αρκετά η Χρυσή Αυγή για να συγκυβερνήσει, κανείς από τους παρευρισκόμενους, και μου έκανε εντύπωση.
Και ήταν και βουλευτές της Αριστεράς
Βεβαίως. Καλά, οι βουλευτές της Αριστεράς δεν ξέρω τι έχουνε πάθει. Δηλαδή, ακόμα και χθες, μιλάγανε.. κοιτάγανε το “ψηφουλάκι”. Δεν γίνεται να κοιτάμε το “ψηφουλάκι” σήμερα. Σήμερα πρέπει να κοιτάμε την επιβίωσή μας, όχι με την έννοια του “εμείς θα την βγάλουμε καθαρή”, να καθαρίσουμε αυτόν τον τόπο για να είναι καθαρός για τα παιδιά μας, για να ζήσουν τα παιδιά μας. Έτσι το βλέπω εγώ.
Η στάση ενός κομματιού της δημοσιογραφίας, που είναι “σαστισμένο” και “τρομαγμένο”, μου θυμίζει.. πώς είναι ένα πιάνο ξεκούρδιστο ή ένα εκκρεμές ξεχαρβαλωμένο που κάθε φορά πηγαίνει προς διαφορετική κατεύθυνση.
Βέβαια, όπου φυσάει ο άνεμος.
Ακριβώς, δηλαδή “κατά περίσταση” ένα πράγμα.
Εγώ πιστεύω ότι δεν είναι τόσο αφελείς ή τόσο αδαείς. Δεν πάνε όπου φυσάει ο άνεμος, πάνε όπου είναι εντεταλμένοι να πάνε. Εντεταλμένη υπηρεσία εκτελούνε και προς τα ’κει οδεύουνε. Λοιπόν, τώρα, αν η Νέα Δημοκρατία έχει μέγα όφελος από την εκπαραθύρωση της Χρυσής Αυγής από το Κοινοβούλιο, που αυτό δεν έπρεπε να είχε επιτραπεί έτσι κι αλλιώς, ξέρανε πάντα ότι είναι συμμορία..
Συνταγματικά δεν προβλεπόταν..
Οι πράξεις ποινικού δικαίου υπήρχαν από πάντα, τα μαχαιρώματα υπήρχαν, δεν γίνανε εχθές πρώτη φορά. Οι εκβιασμοί υπήρχαν.. δεν τον ξέρανε; Kαλά δεν το ξέρανε. δεν το ψάχνανε; Και θα σας πω και κάτι άλλο, ποιος μιλάει πάλι, την επόμενη μέρα, ακόμα το σώμα του Παύλου ήταν άταφο, πάλι τραμπούκοι Χρυσαυγίτες ήτανε μαζί με τα ΜΑΤ και πετάγανε πέτρες στους πολίτες. Αυτό εγώ το έζησα στο Σύνταγμα, πριν από δύο χρόνια που κατέβαινα καθημερινά, να συμβαίνει κάθε μέρα. Δεν το ξέρανε;
–Πώς είναι δυνατόν τα μάτια ενός πολίτη, κυρία Τσανακλίδου…
να βλέπουν κάτι το οποίο δεν το βλέπει το κράτος! Με τόσες κάμερες, με τόσους υπαλλήλους που πληρώνονται γι αυτό..
Υφιστάμεθα σαν λαός, και όχι μόνο οι Έλληνες, είναι παγκόσμια πια, έναν εκφοβισμό ο οποίος γίνεται πλέον με επιστημονικό τρόπο, με επιστήμονες και think tanks να μεθοδεύουνε έναν εκφοβισμό, άρα φασισμό, άρα αποχαύνωση της κοινωνίας και έρχεται τώρα η στιγμή που λέμε “μα τι φταίει;”, και πιάνεις τον συνταξιούχο που πάει και παίρνει από ματωμένα χέρια ψωμί να φάει, τη γριούλα που φοβάται να πάει στο ATM και καλεί την Χρυσή Αυγή να τη συνοδεύσει.
Είμαστε μια κοινωνία, όσο λυπηρό κι αν είναι να το παραδεχτούμε, η οποία βρίσκεται σε κώμα, διότι αν δεν βρισκόταν αυτή η κοινωνία σε κώμα, και το βράδυ που ψηφιζόταν το μνημόνιο, στον δρόμο δεν θα ήταν εκτατό χιλιάδες αλλά θα ήταν ένα εκατομμύριο κόσμος, και χθες στη Νίκαια, επίσης, θα ήταν ένα εκατομμύριο κόσμος.
Θέλω να επισημάνω και ένα άλλο σημείο που αποδεικνύει το “δύο μέτρα και δύο σταθμά” για τον τρόπο που λειτουργεί η αστυνομία και η δικαιοσύνη. Όταν είχαν πιάσει τους Αναρχικούς που κάνανε την ληστεία στο Βελβεντό είδαμε, όταν συνελήφθησαν, κακοποιημένα πρόσωπα, και τώρα συνελήφθει ένα δολοφόνος, εκ προ μελέτης , και όχι μόνο δεν το είδαμε κακοποιημένο – κανονικά η δημοκρατία δεν πρέπει να επιτρέπει κακοποίηση κανενός – όμως του δόθηκε ο χρόνος να προλάβει να ειδοποιήσει στο σπίτι του.. […] επίσης γιατί μεταφέρθηκε από ασφαλίτη, για ποιο λόγο, ποια στοιχεία, ας πούμε, θέλουν να ξεπλύνουν; Γιατί εμένα εκεί θα πάει το μυαλό μου…
– Θα αλλάξουν τα πράγματα;
Αν δεν αλλάξουμε εμείς, σε προσωπικό επίπεδο, δεν θα αλλάξει τίποτα. Είμαι 61 χρονών, παρορμητικός άνθρωπος, με πολλά λάθη στη ζωή μου, δεν έχω μετανιώσει, γιατί άκουγα το ένστικτό μου και το πάθος μου με οδηγούσε –το πάθος δεν οδηγεί πάντα σωστά-. Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν πρέπει πια να ζητάμε απ τους άλλους να βρούνε λύση, τη λύση θα τη δώσουμε εμείς και το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι αυτοβελτίωση, δηλαδή να ξεριζώσουμε το φασιστικό τερατάκι που ελλοχεύει και στον δικό μας εαυτό και δεν το προσέχουμε.
Υπάρχει και κοιμάται;
Μια χαρά παίρνει το πάνω χέρι, στιγμές-στιγμές, την ώρα που δέρνεις το παιδί σου, την ώρα που σπρώχνεις κάποιον στην ουρά, ο φασίστας οδηγεί και όχι το μυαλό σου. Κι αυτό το φασιστάκι το έχουμε όλοι μέσα μας και πρέπει να το παραδεχτούμε και να εκριζώσουμε, γιατί αυτό είναι θάνατος.
