ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιάννης Παιδής
Να που ο δημοσιογράφος μετά από το πέρασμά του από το χώρο της εστίασης μας έγινε και πολιτικός. Ο λόγος για τον Σταύρο Θεοδωράκη, ο οποίος προχθές μας ενημέρωσε ότι αφήνει προς το παρόν τη δημοσιογραφία και ιδρύει κόμμα στο οποίο δεν θα είναι υποψήφιος και σε περίπτωση που το εγχείρημά του δεν πάει καλά θα ξαναγυρίσει στη δημοσιογραφία.
Θα συμφωνήσετε ότι ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις που σίγουρα δεν θα μας αφήσουν πλήξουμε τουλάχιστον μέχρι το τέλος Μαϊου. Μετά έρχονται οι ζέστες, τα μπάνια; Του λαού και πάει λέγοντας.
Τι σηματοδοτεί όμως η ενέργεια του κ. Θεοδωράκη και τι σημαίνει αυτό το αφήστε με να δοκιμάσω και αν πάει καλά το κόμμα, «ποτάμι» ο τίτλος του, θα παραμείνω στην πολιτική;
Για μένα σηματοδοτεί μια λαϊκίστικη και απολίτικη προσέγγιση που εδράζεται στην απέχθεια που αισθάνεται σήμερα η πλειοψηφία του ελληνικού λαού για το υπάρχον πολιτικό σύστημα.
Ο κ. Θεοδωράκης χωρίς σαφές πολιτικό στίγμα και με αυτοπροσδιορισμό που φέρνει το «ποτάμι» στην κεντροαριστερά, επιχειρεί να συγκινήσει μερίδα του εκλογικού σώματος, λειτουργώντας ως τείχος για πολλούς από εκείνους που σήμερα σκέφτονται να ψηφίσουν αριστερά κόμματα.
Χρόνια υπηρέτης του συστήματος ο κ. Θεοδωράκης, φρόντισε να αφήσει ένα τελευταίο στίγμα της δημοσιογραφικής του δουλειάς με την «έρευνα» που έκανε για τους αδικοχαμένους μετανάστες στο Φαρμακονήσι, ξεσηκώνοντας ακόμη και τις πέτρες με αυτά που παρουσίασε.
Και αφού έκανε το άσπρο – μαύρο στη δημοσιογραφία επιχειρεί τώρα να κάνει το άσπρο – μαύρο και στην πολιτική, με τα όσα μας είπε προχθές.
Είναι αδιανόητο να καλείς το λαό να σε στηρίξει και ταυτόχρονα να του λες “αν εγώ κρίνω ότι δεν πήγαμε καλά στις εκλογές στεγνώνω το «ποτάμι» και γυρίζω τη δουλειά μου”.
Επίσης είναι άκρως επικίνδυνο να λες ότι το κόμμα μου θα το απαρτίζουν προσωπικότητες που δεν έχουν ασχοληθεί μέχρι τώρα με την πολιτική λες και σήμερα φταίνε τα πρόσωπα και όχι οι πολιτικές που υπηρετούν.
Πού θέλει να μας οδηγήσει άραγε στην εποχή που κυριαρχούσε το κόμμα των αριστοκρατών και των αρχόντων; Ή μήπως θυμήθηκε τους προεστούς και δημογέροντες της Ελλάδας;
Τι φασίζουσα νοοτροπία είναι αυτή; Αλλά είπαμε ως άνθρωπος του συστήματος έχει μάθει πολύ καλά πως μπορεί να το στηρίζει και να το διατηρεί στη ζωή, κρύβοντας επιμελώς τις ευθύνες του για την κατάντια της χώρας και του λαού.
Από σωτήρες τύπου Θεοδωράκη χορτάσαμε.
Ας γίνει η δύναμη του λαού ποτάμι και ας τους παρασύρει όλους αυτούς τους δήθεν. Γιατί το μόνο ποτάμι που πρέπει να δεχόμαστε είναι αυτό της λαϊκής οργής.
