Δήλωση του υποψήφιου αντιπεριφερειάρχη Λάρισας, της Λαϊκής Συσπείρωσης, Τάσου Τσιαπλέ
Δεν υπάρχει μέρα που να μην ακούμε από τα κυβερνητικά στελέχη, αλλά και τους υποψήφιους της Ν.Δ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ για την Περιφέρεια Θεσσαλίας, για την ανάπτυξη που θα φέρουν.
Όμως δεν λένε ποτέ ότι τα δεκάδες στη Λάρισα, και εκατοντάδες σε όλη τη Θεσσαλία κλειστά εργοστάσια και βιοτεχνίες, προέκυψαν ακριβώς απ’ αυτήν την καπιταλιστική ανάπτυξη, που αποσκοπεί στο κέρδος των καπιταλιστών, που οδήγησε στην κρίση, στις απολύσεις, στο τσάκισμα μισθών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Δεν λένε ποτέ, ότι πολλές απ’ αυτές τις επιχειρήσεις, μεταφέρθηκαν σε Βαλκανικές χώρες και μάλιστα με επιδότηση της Ε.Ε, ενώ άλλες έκλεισαν γιατί οι ιδιοκτήτες τους δεν έβγαζαν τα κέρδη που ήθελαν και άλλαξαν τομέα, είτε γιατί δεν άντεξαν στον μεταξύ τους ανταγωνισμό.
Μια απ’ αυτές στην περιοχή μας, είναι το εργοστάσιο παραγωγής Οινοπνεύματος που ο βιομήχανος Σ. Χατζηδήμας, μετά από πρόστιμο που του επέβαλε το τελωνείο για φορολογική παράβαση, ανέστειλε την λειτουργία του, τον Ιούνη του 2009, πετώντας στο δρόμο 50 εργάτες που παραμένουν ακόμα απλήρωτοι τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις τους, τα οποία ανέρχονται σε 1.600.000 ευρώ.
Το εργοστάσιο Οινοπνεύματος «Σ. Χατζηδήμα», ήταν ένα από τα δυο του είδους πανελλαδικά, που είχε μονοπωλιακή θέση στην αγορά, είχε πελάτες το δημόσιο σύστημα υγείας, το στρατό, την ποτοποιία, με υψηλή κερδοφορία και απέφερε στο δημόσιο, 4 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης και τον ΦΠΑ, ενώ τώρα γίνονται εισαγωγές οινοπνεύματος από τη Βουλγαρία, ξοδεύοντας ως χώρα αρκετά χρήματα σε ετήσια βάση.
Οι 50 απολυμένοι εργάτες αφού προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας για την καταβολή των δεδουλευμένων και μετά από την επιδότηση ανεργίας, μη έχοντας άλλη επιλογή, προχώρησαν σε κατάσχεση του εργοστασίου και του οικοπέδου, προκειμένου να το βγάλουν σε πλειστηριασμό και από την πώλησή του να μπορέσουν να πάρουν τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις τους. Μέχρι σήμερα έγιναν 3 πλειστηριασμοί που απέβησαν άκαρποι, παρ’ ότι μειώθηκε σημαντικά το τίμημα του εργοστασίου. Το αποτέλεσμα είναι αφενός οι 50 απολυμένοι να μην έχουν εισπράξει ούτε ένα ευρώ από τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις τους και αφετέρου μια σύγχρονη παραγωγική και κερδοφόρα τότε επιχείρηση να απαξιώνεται, ενώ θα μπορούσε να λειτουργήσει.
Η Λαϊκή Συσπείρωση, υποστηρίζει ότι το εργοστάσιο πρέπει να αγοραστεί και να επαναλειτουργήσει από το κράτος, αφού η λειτουργία του θα έχει πολλαπλά οφέλη για τους εργαζόμενους, το δημόσιο, την τοπική κοινωνία. Παράλληλα με το ποσό της αγοράς να πληρωθούν τα δεδουλευμένα και οι αποζημιώσεις απόλυσης των εργαζομένων.
