Τα αμφισβητούμενα ύδατα στον Ειρηνικό διεκδικούν όλες οι χώρες που τα περιβάλλουν. Η Κίνα όμως, ειδικά, είναι επιθετική και πονηρή. Καλύπτει με άμμο μικρούς υφάλους και ξέρες, δημιουργώντας έτσι ολοκαίνουρια …νησιά, και ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο τις εδαφικές της διεκδικήσεις.
Ο μακρύς κατάλογος των χωρών που διεκδικούν κομμάτι της θάλασσας στη Νότια Κίνα περιλαμβάνει επίσης το Βιετνάμ, τις Φιλιππίνες, την Ταϊβάν, την Ινδονησία, τη Σιγκαπούρη, τη Μαλαισία, την Καμπότζη και την Ταϊλάνδη.
Γιατί νοιάζονται τόσο πολύ για αυτό το μικρό μπάλωμα στον Ειρηνικό; Το ένα τρίτο των θαλάσσιων μεταφορών του κόσμου περνά από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, και πιστεύεται ότι τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου βρίσκονται εκεί.
Η Κίνα λοιπόν αποφάσισε να παρακάμψει τη φυσική γεωγραφία. Εκατοντάδες μικρά, ως επί το πλείστον ακατοίκητα νησιά υπάρχουν στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Οι ιδιοκτήτες αυτών των νησιών διεκδικούν και τα περιβάλλοντα ύδατα. Από τον Ιανουάριο λοιπόν, η Κίνα έχει κατασκευάσει τρία ή τέσσερα νέα νησιά στο αρχιπέλαγος Σπράτλεϊ κοντά στις Φιλιππίνες.
Δημιουργώντας η Κίνα αυτά τα νησιά, μπορεί να διεκδικήσει μια αποκλειστική οικονομική ζώνη 200 ναυτικών μιλίων γύρω από το καθένα, στο πλαίσιο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Αυτός είναι και ο λόγος που η Κίνα ρίχνει πολλά χρήματα στο Yongxing, ένα μικρό, με μόλις ένα τετραγωνικό μίλι σε μέγεθος φυσικό νησί, σε ένα άλλο μέρος της θάλασσας, κοντά στο Βιετνάμ, χτίζοντας αεροδρόμιο, νοσοκομείο, τράπεζες, σχολεία και δρόμους. Οι επεκτάσεις στο νησί έχουν πυροδοτήσει φόβους ότι η Κίνα σχεδιάζει και την στρατιωτική της παρουσία στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Μόλις τον περασμένο μήνα, μια κινεζική κρατική εξέδρα άντλησης πετρελαίου κοντά τα νησιά του Βιετνάμ, προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο και βίαιες αντι-κινεζικές διαδηλώσεις στο Βιετνάμ.
Ένα νησί είναι πολύ πιο δύσκολο να το μετακινήσει κανείς από μια εξέδρα άντλησης πετρελαίου. [New York Times]
