Μήνυμα της παράταξης Νέα Λάρισα για την απελευθέρωση της πόλης
Για την πόλη μας, για την Πατρίδα μας, για τον Ελληνισμό. Να επανατοποθετηθούμε ως Έλληνες απέναντι στην Ιστορία μας. Να αναλάβουμε τις Ιστορικές Εθνικές ευθύνες που μας αναλογούν. Για όσα δεν κάναμε σωστά στο παρελθόν αλλά, κυρίως, για όσα μας πρέπει να κάνουμε για το μέλλον.
Να επαναπροσδιορίσουμε τους Εθνικούς μας στόχους. Αλλά, να έχουμε και στοχο-προσήλωση.
Ήρθε η κρίσιμη ώρα, για Εθνική ανάταση.
Πρέπει ξανά, να αποκτήσουν πραγματικό νόημα οι αναφορές της Εθνικής Ανεξαρτησίας και Κυριαρχίας.
Ο πατριωτισμός πρέπει να αποκτήσει μία σημαντική ευρύτητα θεώρησης και πράξης. Αγκαλιάζοντας καθετί Ελληνικό. Στην Ελλάδα και σε κάθε σημείο της υφηλίου. Ακόμα και εκεί που δεν υπάρχουν σήμερα άνθρωποι της Ελλάδας αλλά, παραμένουν οι μνήμες, η Ιστορική αναφορά, άρα, η υποχρέωση της συνέχειας.
Ο Ελληνικός Πολιτισμός και το Πνεύμα πρέπει να επανακτήσει την πρωτοκαθεδρία. Διότι, η κρίση δεν είναι οικονομική όταν, ηγεσία και λαός αντιλαμβάνονται διαρκώς, τις προτεραιότητες και, έτσι, διαφυλάσσουν και τον Εθνικό πλούτο.
Και όταν αναφέρομαι σε ηγεσία, εννοώ, την «Πνευματική Ηγεσία».
Η χώρα χρειάζεται μία νουνεχή και αξιόπιστη “Πνευματική Ηγεσία” για την Νέα Πορεία. Μία “Πνευματική Ηγεσία” που να την αναζητήσει μία “νέα πεφωτισμένη πολιτική ηγεσία” στους κόλπους, όχι των “κομματικών στεγανών” και των “προσωπικών κύκλων” αλλά, του Πνεύματος, της Επιστήμης, του Πολιτισμού, της Δημιουργικής παραγωγικής Εργασίας. Δηλαδή, από τον χώρο της Κοινωνίας που, ακόμα και αν είναι “κινητικά παράλυτη”, είναι Πνευματικά Διαυγής και Υγιής. Και αυτές τις δυνάμεις που πρέπει να πεισθούν για να κινητοποιηθούν, εμπιστευόμενες μία “άλλη πολιτική ηγεσία από αυτές που μέχρι χθες αποστρεφόμασταν όλοι”, ΘΑ ΤΙΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΟΥΝ και οι πολίτες.
Αν αντιληφθούμε ότι, ένα Έθνος σαν το Ελληνικό, που έπαθε από «εφιάλτες» αλλά, έμαθε και από φλογερούς πατριώτες , μπορεί, με την Κοινωνική Ενότητα, την συνθετικά αποδεκτή στοχο-προσήλωση και, την επιμονή να μην διαγράφει ή, παραγράφει την ιστορία του, να προχωρήσει και να «απελευθερωθεί» ξανά, τότε, η Ανθρωπότητα θα έχει κερδίσει ξανά.
70 χρόνια μετά. Δεν μπορεί παρά, οι ηρωικές πράξεις της Εθνικής Αντίστασης, της Ενωμένης Εθνικής Αντίστασης, να μας δείχνουν το δρόμο της εξόδου από τα αδιέξοδα των τελευταίων χρόνων. Αρκεί, να μην επικρατήσει ο λαϊκισμός, ο ενδοτισμός και η προσωπική υστεροβουλία.
Αυτό είναι το Χρέος μας που πρώτιστα πρέπει να υπηρετήσουμε.
Η «ιστορική αξία» του οποίου είναι απροσδιόριστα μεγαλύτερη από το «δημοσιονομικό χρέος» της χώρας.
