Ανακοίνωση της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου
41 χρόνια πριν…
τότε που κόντρα στις αυταπάτες περί φιλελευθεροποίησης της χούντας και “ομαλών” πολιτικών λύσεων μέσα σε ένα καθεστώς βίας και τρομοκρατίας, οι αγωνιζόμενοι φοιτητές έπαιξαν το ρόλο του πυροκροτητή μιας εξέγερσης της νεολαίας και των εργαζομένων της χώρας μας.
Μιας νεολαίας που δεν υπάκουσε και δεν υποτάχθηκε στο ρεαλισμό της εποχής της, που δε συμβιβάστηκε στο ρόλο του θεατή και στη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια και που τα έβαλε κόντρα σε μια χούντα και στους ξένους προστάτες της! Που έγραψε στα συνθήματα της “ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ” και “ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ” και μίλησε ξανά, μετά το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και το ΔΣΕ, για Λαοκρατία, βάζοντας στο στόχαστρο τα “ιερά και τα όσια” της ντόπιας κυρίαρχης αστικής τάξης!
Η εξέγερση του Νοέμβρη, με τις γενικές συνελεύσεις των φοιτητών, των μαθητών και των εργαζομένων, την κατάληψη, τη συντονιστική της επιτροπή, το ραδιοφωνικό σταθμό, τις δυναμικές πορείες, τα οδοφράγματα και τις συγκρούσεις στους δρόμους της Αθήνας, το κάλεσμα στο λαό για στήριξη και ενεργό συμμετοχή και τέλος την παραμονή και τη μάχη μέχρι τέλους μέσα και έξω από τις πύλες του Πολυτεχνείου, ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕ ΚΑΙ ΕΔΕΙΞΕ ΑΛΛΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
Το δρόμο του μαζικού, δημοκρατικού, ανυποχώρητου, ασυμβίβαστου κι εξεγερτικού αγώνα! Αυτόν που οραματίζεται και δημιουργεί, αυτόν που μάχεται και προχωρεί, αυτόν που λυγίζει μα δε σπάζει! Αυτόν που στο τέλος αφήνει το στίγμα του και παραδίδει στις επόμενες γενιές την άκρη του κόκκινου νήματος.
41 χρόνια μετά…
Σε έναν κόσμο μιας παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που σπέρνει κοινωνική καταστροφή καθώς επιτίθεται στην εργαζόμενη πλειοψηφία, που μαστίζεται από πολέμους, ακόμη και στη γειτονιά μας, που σηκώνει ξανά κεφάλι ο φασισμός και ο ρατσισμός, που χάνει κάθε στιγμή που περνά το “οξυγόνο” της από την οικολογική καταστροφή…
Σε μια Ελλάδα που ζει μέσα στη φτώχεια και την εξαθλίωση, τις αυτοκτονίες και τη μείωση όλων των δεικτών υγείας του πληθυσμού, τις απολύσεις και την ανεργία, τη μετανάστευση της νέας γενιάς και τη φυσική εξόντωση των ηλικιωμένων μέσω της διάλυσης της δημόσιας υγείας, το ξεπούλημα κάθε ίχνους δημόσιου πλούτου σε ιδιωτικά συμφέροντα, την ποινικοποίηση του συνδικαλισμού, τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων και την καταπάτηση στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθεριών και ανθρώπινων δικαιωμάτων, την εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία, τον αυταρχισμό και την καταστολή.
Στην Ελλάδα των φραχτών του Έβρου και των θαλασσοπνιγμένων μεταναστών του Αιγαίου, των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των πογκρόμ του “Ξένιου Δία”, των χρυσαυγίτικων ταγμάτων εφόδου και των ένστολων ταγμάτων καταστολής της ΕΛ.ΑΣ., των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης και Παραπληροφόρησης…
Στην Ελλάδα των Μνημονίων, της τρόικας ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ και της κυβέρνησης των πολιτικών εκπροσώπων του Κεφαλαίου…
41 χρόνια μετά όμως…
Σ’ αυτόν τον κόσμο, υπάρχει το Κομπανί, η Γάζα, το Ντονμπάς και οι Ζαπατίστας!
Σ’ αυτή την Ελλάδα, υπάρχουν οι αγωνιζόμενοι φοιτητές και μαθητές, οι διαθέσιμοι εκπαιδευτικοί και οι ηρωικές καθαρίστριες, οι απεργοί της Κόκα-Κόλα και οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟ.ΜΕ., η ελεύθερη ραδιοφωνία της ΕΡΑ, εργατικές λέσχες και συλλογικότητες, αντιφασιστικές κι αντιρατσιστικές κινήσεις, χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι που δίνουν καθημερινά τη μάχη της αξιοπρέπειας και της ζωής!
41 χρόνια μετά…
το Πολυτεχνείο καταφέρνει να ζει και να αναπνέει μέσα από τους αγώνες της σύγχρονης νεολαίας και των εργαζομένων και αυτό είναι που το κάνει πάντα επικίνδυνο και ανατρεπτικό!
41 χρόνια μετά…
τα συνθήματα των εξεγερμένων στο Πολυτεχνείο για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία νοηματοδοτούνται εκ νέου σε μια εποχή που ο εργαζόμενος παράγει περισσότερα και ποιοτικά καλύτερα αγαθά, αλλά παραμένει σκλάβος και φτωχός. Είναι η εποχή που ο δρόμος του ασυμβίβαστου, ανυποχώρητου κι ανατρεπτικού αγώνα μέχρι το τέλος, απεμπλεγμένος από εκλογικές και θεσμικές αυταπάτες, από τη λογική του λιγότερο κακού και των χαμηλών προσδοκιών, είναι πιο αναγκαίος από κάθε άλλη φορά! Τις γενιάς μας τα Πολυτεχνεία δεν είναι εξάλλου χίμαιρες των ονείρων μας, αλλά ζώσα πραγματικότητα στις μάχες του κινήματος των μαθητών και των φοιτητών που σπάνε τη βιτρίνα της εκλογικής αναμονής κάνοντας ξανά το λαϊκό παράγοντα πρωταγωνιστή των εξελίξεων. Τις γενιάς μας τα Πολυτεχνεία βαδίζουν ξανά στους δρόμους το Νοέμβρη 2014. Καθήκον όλων μας να βαδίσουμε μαζί τους.
Όλοι στις συγκεντρώσεις τη Δευτέρα 17 Νοέμβρη
Βόλος: Θόλος (παραλιακό πανεπιστημιακό συγκρότημα «Παπαστράτου») στις 18:00
Καρδίτσα: Κεντρική πλατεία στις 18:30
Λάρισα: Κεντρική πλατεία στις 18:30
Τρίκαλα: Πλατεία Ρήγα Φεραίου στις 17:30
ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΤΟΥ!
ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ!
