Γράφει ο Γιάννης Παιδής
Από μια κλωστή κρέμεται η ζωή του κρατούμενου Νίκου Ρωμανού, ο οποίος διανύει την 27η ημέρα απεργίας πείνας, ζητώντας από ένα δήθεν κράτος δικαίου το αυτονόητο δικαίωμά του να παίρνει άδειες από τη φυλακή για να παρακολουθεί τα μαθήματά του. Παρ’ όλα αυτά το κράτος, επικαλούμενο τεχνικές λεπτομέρειες και εκφράζοντας δήθεν φόβους, στερεί από ένα παιδί 21 χρόνων το αυτονόητο αυτό δικαίωμά του,
όχι επειδή έχει απέναντί του έναν στυγνό εγκληματία αλλά επειδή ο Νίκος Ρωμανός ακόμη και μέσα από τη φυλακή τόλμησε να αμφισβητήσει αυτό το κράτος.
Η ελληνική κυβέρνηση που με την πολιτική της έχει καταστρέψει εκατομμύρια ζωές σε αυτή τη χώρα, φορώντας το μανδύα της δημοκρατίας, αυθαιρετεί, τιμωρεί όλους όσοι έχουν τολμήσει να σηκώσουν κεφάλι. Ετσι τιμωρεί και τον Νίκο Ρωμανό, όταν την ίδια ώρα αφήνει ελεύθερο τον αστυφύλακα Κορκονέα που αφαίρεσε αδικαιολόγητα τη ζωή του Αλέξη Γρηγορόπουλου, φίλου του Νίκου Ρωμανού.
Τιμωρούν τον Ν. Ρωμανό που δεν δέχθηκε να πάρει το βραβείο τους επειδή αν και έγκλειστος στις φυλακές πέτυχε την εισαγωγή του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, όταν αφήνουν ελεύθερους τους κλέφτες των ιδιωτικών εταιρειών ενέργειας που έκλεψαν πολίτες και κράτος, ή αφήνουν ελεύθερους αδίστακτους εμπόρους ναρκωτικών τους οποίους υπερασπίζονται καλοπληρωμένοι μεγαλοδικηγόροι φίλοι και υποστηρικτές του συστήματος.
Με τη συμπεριφορά της η λαομίσητη κυβέρνηση των Σαμαρά – Βενιζέλου που ξεπούλησε τη χώρα στα κοράκια του διεθνούς τραπεζικού συστήματος, στην ΕΕ και στο ΔΝΤ, αποδεικνύει ότι ο μεγαλύτερος εχθρός της είναι αυτοί που τολμούν να αντιστέκονται στις επιλογές της και μπαίνουν με κάθε τρόπο εμπόδιο στα άνομα σχέδιά της
Η κυβέρνηση, όσοι την επιτηρούν και όσοι τη στηρίζουν, με την αυταρχική και εγκληματική συμπεριφορά τους προσπαθούν με κάθε αθέμιτο μέσο να πετύχουν τους στόχους τους, εμείς όμως όλοι πρέπει αυτή τη φορά να τους εμποδίσουμε. Πρέπει να ενώσουμε τη φωνή μας με τη φωνή του Νίκου Ρωμανού και να απαιτήσουμε με τη συμμετοχή μας στις διαδηλώσεις, να του δοθούν οι εκπαιδευτικές άδειες χωρίς τερτίπια, τύπου τροπολογίας Αθανασίου, επειδή απλά τις δικαιούται!
Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε τιμώντας και τη μνήμη του άδικα δολοφονημένου Αλέξη Γργορόπουλου.
