Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΤΣΙΟΣ, υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α., μετ. στις Η.Π.Α. στη Διαχείριση Κρίσεων
Η Παγκόσμια Κοινή Γνώμη πρόσφατα έγινε αποδέκτης τέλεσης βίαιων εγκλημάτων θρησκευτικού μίσους στην ”ανεκτική” Γαλλία από φανατικούς μουσουλμάνους φονταμενταλιστές. Η εξέλιξη αυτή των πραγμάτων για τους γνώστες του αντικειμένου δεν εξέπληξε.
Αντίθετα ήταν θέμα χρόνου η εκδήλωση ακραίων εκδηλώσεων και πράξεων μίσους και φανατισμού. Στην παρούσα περίπτωση η ιστορία επαναλαμβάνεται κάνοντας ”κύκλους”.
Ο θρησκευτικός φανατισμός κύρια ανάμεσα στο Ισλάμ και στον Χριστιανισμό ”έκαιγε” εδώ και αιώνες με αυξομείωση της θρησκευτικής έντασης και αντιπαράθεσης ανάλογα κατά συγκυρία και κατά περίπτωση.
Στα αίτια -εκτός βέβαια από θρησκευτικά-,”συμπλέκονται” αναμεμειγμένα τα οικονομικά δεδομένα που έχουν σχέση με το βιοτικό επίπεδο των ”εύπορων” χριστιανών έναντι των ”πτωχών” ισλαμιστών, τα κοινωνικά στοιχεία, που έχουν σχέση με τον ”προοδευτικό” χριστιανό, έναντι του ”καθυστερημένου” μουσουλμάνου, ως και τα προσωπικά στοιχεία της σύγχρονης αντίληψης,της μόρφωσης και της εν γένει παρουσίας του ενός, έναντι του άλλου.
Όλα αυτά -εδώ και αιώνες- ήταν και είναι ”φωλιασμένα” μέσα στη ψυχοσύνθεση ισχυρής μερίδας φανατικών ισλαμιστών οι οποίοι με τη δημιουργία -εδώ και μερικά χρόνια-,ειδικών συνθηκών σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής βρήκαν πρόσφορο έδαφος και αναπτύχθηκαν οι νέες ”ασύμμετρες” απειλές και μορφές ένοπλης πάλης. Κατά τον εικοστό αιώνα ο θρησκευτικός φανατισμός ήταν ανύπαρκτος έως περιορισμένος λόγω της ”συνύπαρξης” των Η.Π.Α. και της τότε Σοβιετικής Ένωσης και τον ιδεολογικό διαχωρισμό.
Μετά την διάλυση της Σοβ. Ένωσης και τις ιστορικές αλλαγές στον κόσμο, ο θρησκευτικός φανατισμός που ”υπέβοσκε” επανήλθε δριμύς, με την ”εισβολή” ακραίων μορφών ενεργειών καλυπτομένων με θρησκευτικά και κοινωνικά υπόβαθρα εκδίκησης εκ μέρους των φανατικών οπαδών της τζιχάντ με τη μορφή του ”ασύμμετρου” πολέμου και τούτο γιατί σε συνθήκες ”ορθόδοξου” πολέμου οι ισλαμιστές ήταν και είναι χαμένοι ”από χέρι”.
Έτσι λοιπόν εκπαιδευόμενοι και με την χρήση του ανορθόδοξου πολέμου και τακτικής, ενσπείρουν πλέον ανασφάλεια και τρόμο ”μέσα στο σπίτι” του σημερινού σύγχρονου κόσμου.
Η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος είναι εξαιρετικά δυσχερής γιατί το είδος αυτής της τακτικής δεν αντιμετωπίζεται ούτε ….με αεροπλάνα, ούτε με…. τάνκς, αν σκεφθούμε ότι ακόμη και στο πλέον οργανωμένο στον κόσμο από πλευράς ασφαλείας κράτος του Ισραήλ προκύπτουν τέτοιου είδους προβλήματα.
Τα πρόσφατα γεγονότα θα πρέπει να προβληματίσουν τους ηγέτες για να αναζητήσουν τρόπους αντιμετώπισής τους.
Με τη χώρα μας όμως τι γίνεται ;
Η χώρα μας εδώ και δύο δεκαετίες έχει υποστεί και εξακολουθεί να υφίσταται σε καθημερινή βάση εισβολή λαθρομεταναστών από τα ανατολικά χερσαία και θαλάσσια σύνορά της και σε συντριπτικό ποσοστό νεαρών ηλικιών μουσουλμάνων. Ασφαλώς μέσα στις τάξεις τόσων χιλιάδων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών που εισέρχονται και διαβιούν στην Ελληνική Επικράτεια ”είναι κρυμμένοι” και φανατικοί ισλαμιστές οι οποίοι σήμερα είναι «εν υπνώσει».
Κανένας όμως γνωστικός δεν μπορεί να αποκλείσει μέσα από τυχαίες η προμελετημένες πράξεις, το ενδεχόμενο εκνόμων ενεργειών εάν και όταν ”ωριμάσουν” οι συνθήκες εξ αιτίας απρόβλεπτων κοινωνικών συμβάντων η κάποιου κατασκευασμένου γεγονότος.
Το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι θέμα εθνικό και χρειάζεται σοβαρότητα, σύμπνοια και συμπόρευση γιατί το θεωρώ ως βέβαιο ότι θα μας απασχολήσει στο άμεσο μέλλον ως μέγιστο κοινωνικό θέμα, όπως διαμορφώνονται οι καταστάσεις σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά και στο εσωτερικό επίπεδο.
