Γράφει ο Νίκος Κακαγιάννης
Υποψήφιος Βουλευτής ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ
Είναι βέβαιο ότι οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, στα πλαίσια πάντοτε του περιορισμένου ρόλου που μπορούν να παίξουν από μόνες τους οι εκλογές.
Είναι επίσης βέβαιο ότι η μεγάλη πλειονότητα του κόσμου της Αριστεράς και ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων έχει εναποθέσει τις ελπίδες της για μια διέξοδο από την κρίση που μαστίζει το λαό μας, στην εκλογική πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ .
Για μας έχει μεγάλη σημασία σ΄ αυτές τις εκλογές πέρα από τη συντριβή της φασιστικής Χρυσής Αυγής, να ηττηθούν τόσο οι κυβερνητικές δυνάμεις, όσο και οι δυνάμεις που με νέο προσωπείο προσπαθούν να περισώσουν το κυρίαρχο σύστημα.
Τέλος είναι βέβαιο ότι θα είναι άκρως αρνητικό και μάλιστα σε βάθος χρόνου για σύμπασα την Αριστερά και το λαϊκό κίνημα αν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απογοητεύσει τον κόσμο που επένδυσε τις ελπίδες του σ΄ αυτόν.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες προκύπτει εύλογα το ερώτημα : Γιατί να είναι αναγκαία η συμμετοχή σε αυτές τις εκλογές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ – Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση (Μ.ΑΡ.Σ) ;
Η αναγκαιότητα αυτή προκύπτει από την κοινή πεποίθηση των δυνάμεων που συγκροτούν αυτό το συνδυασμό ότι:
Πρώτο, ο χαρακτήρας της κρίσης ως παγκόσμιας δομικής κρίσης του καπιταλισμού παρά τις ελληνικές ιδιαιτερότητες οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αυτή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί παρά σε σύγκρουση με τους φορείς αυτού του συστήματος, που είναι η ευρωζώνη, η ΕΚΤ, η ΕΕ, το ΔΝΤ και το ντόπιο μονοπωλιακό κεφάλαιο, και όχι σε σύμπλευση μαζί τους και διαπραγμάτευση όπως προτείνει η πλειοψηφούσα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεύτερο, η όποια επί μέρους ουσιαστική αλλαγή υπέρ των λαϊκών συμφερόντων είναι αδύνατη δίχως ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα που να την στηρίζει αγωνιστικά .
Τρίτο, αυτό το κίνημα δεν θα μπορέσει να ανδρωθεί και να είναι αποτελεσματικό παρά μόνον αν είναι μετωπικό και δεν αντιμετωπίζεται σεχταριστικά στη λογική ενίσχυσης των διάφορων μικρών η μεγαλύτερων μικρόκοσμων της Αριστεράς .
Τέταρτο, σε περίπτωση πρωτιάς του ΣΥΡΙΖΑ αυτό το μέτωπο, δίχως κανένα αποκλεισμό μαζί με όλες τις αριστερές δυνάμεις που θα επιλέξουν να αρνηθούν την ενσωμάτωση, είναι το μόνο που μπορεί να την αποτρέψει και να συμβάλει στην προοπτική μιας λύσης εκτός των καπιταλιστικών τειχών.
Πέμπτο μια άμεση αντισυστημική μεταβατική πρόταση διεξόδου από την κρίση η οποία θα διαμορφωθεί λαμβάνοντας υπόψη το επίπεδο συνειδητότητας του λαού μας, είναι δυνατόν και να κατακτηθεί .
Καλά όλα αυτά. Αν όμως η εκλογική ενίσχυση της συμμαχίας ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ έχει σαν αποτέλεσμα να μην αναδειχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά η ΝΔ πρώτο κόμμα μήπως καλό είναι να ψηφίσουμε τώρα ΣΥΡΙΖΑ και μετά βλέπουμε; Είναι ένα δεύτερο εύλογο ερώτημα πολλών έντιμων πολιτών και κυρίως αριστερών.
Καταρχήν , δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο κόσμος που θα μας ψηφίσει θα ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ . Δεύτερο αυτό το «μήπως καλό είναι να ψηφίσουμε τώρα ΣΥΡΙΖΑ και μετά βλέπουμε» υποδηλώνει στην ουσία υποταγή στο μικρό , με αλλά λόγια της στρατηγικής στην τακτική .
Η εμπειρία ανάλογων επιλογών υπερψήφισης αριστερών κομμάτων ως καλύτεροι διαχειριστές από την Δεξιά στα πλαίσια όμως του συστήματος και δίχως ρήξεις με αυτό ( ΑΚΕΛ , Ιταλία Γαλλία ..) κατέληγε δίχως καμιά εξαίρεση από τη μια στην συνέχιση της εφαρμογής νεοφιλελεύθερων πολιτικών με αριστερό προσωπείο και από την άλλη στην άνδρωση της ακροδεξιάς εμφανιζόμενη μάλιστα ως η μοναδική αντισυστημική δύναμη.
Το πολιτικό πλαίσιο της συνεργασίας ΑΝΤΑΡΣΥΑ -ΜΑΡΣ ,όσο και αν κριτικάρεται σαν μαξιμαλιστικό , θα βρεθεί δραματικά εντός των εξελίξεων αμέσως μετά τις εκλογές όταν θα τεθεί επί τάπητος το πραγματικό δίλλημα , που δεν είναι << ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ >> αλλά υποταγή , αποδοχή και συνέχιση ( μέσω διαπραγμάτευσης ) της μνημονιακής καπιταλιστικής βαρβαρότητας ή αντικαπιταλιστική ανατροπή της .
Η επόμενη μέρα δεν θα κριθεί κυρίως μέσα στη βουλή , ούτε πολύ περισσότερο στα παζάρια με την Ευρωπαϊκή και εγχώρια ολιγαρχία ( που ήδη άρχισαν ) , αλλά στη δυναμική των μαζικών αγώνων ,στην ταχύτατη ανασυγκρότηση και αντεπίθεση του εργατικού – λαϊκού κινήματος , απέναντι σε οποιαδήποτε κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ τα δίνει όλα στο κοινοβουλευτικό πεδίο και στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές , το ΚΚΕ υποτιμά τη δυνατότητα αντεπίθεσης και στέκεται αρνητικά απέναντι σε ένα ενωτικό πρόγραμμα και κίνημα ανατροπής. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ –ΜΑΡΣ θα είναι η δύναμη της εργατικής λαϊκής αριστερής αντιπολίτευσης , η οποία θα είναι απαραίτητη από τις 26 Γενάρη. Είναι χρήσιμη δύναμη για το σήμερα και το αύριο. Όχι για <<μισή ελπίδα >> , αλλά ελπίδα για ολόκληρη τη ζωή , για τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια των εργαζομένων . Η ψήφος στη Συμπόρευση είναι η πιο κερδισμένη για το λαό , γιατί η ιστορία γράφεται με ανατροπή.
Για όλους τους παραπάνω λόγους όσοι επιμένουμε και συνεχίζουμε να ελπίζουμε , ας ενισχύσουμε ο καθένας όσο και όπως μπορεί και αντέχει αυτήν την έστω και καθυστερημένη προσπάθεια συμπόρευσης που ανοίγει τον δρόμο στο να ξαναστήσουμε την ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο.
