«Μέλημά μας είναι να μην υπάρχει κανένας συμπολίτης μας που λόγω οικονομικής αδυναμίας στερείται το φαγητό, την στέγαση, την απαραίτητη πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας. Αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος μας και εκεί θα πρέπει να εστιάζουν οι πολιτικές μας».
Στην ανάγκη κατάρτισης ενός ολοκληρωμένου τοπικού σχεδίου δράσης με στόχευση στην κοινωνική πολιτική αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της παρέμβασής της η Γενική Γραμματέας της ΠΕΔ Θεσσαλίας και επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο δήμο Λαρισαίων κ. Ρένα Καραλαριώτου, μιλώντας στο προσυνέδριο της ΚΕΔΕ που πραγματοποιήθηκε στο Βόλο.
Η κα Καραλαριώτου αναπτύσσοντας τον προβληματισμό της για την ικανότητα των δομών του ελληνικού κράτους να σταθεί στο πλευρό των πολιτών οι οποίοι βιώνουν τις επιπτώσεις από τον έκτο χρόνο της ύφεσης, στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία, ανέλυσε τις αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού και τον ρόλο που θα πρέπει να παίξει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ώστε να καλύψει το κενό που δημιουργείται.
«Η Ελλάδα διανύει ήδη τον έκτο συνεχόμενο χρόνο ύφεσης και επιδείνωσης της γενικότερης οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας της. Και το ερώτημα που τίθεται είναι: καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα κοινωνικό κράτος ισχυρό και ικανό να στηρίξει την ελληνική κοινωνία που έχει «λυγίσει» από την οικονομική κρίση; Η απάντηση είναι δυστυχώς “όχι”. Έχουμε ένα κοινωνικό κράτος μειωμένης έως ελάχιστης αποτελεσματικότητας. Λάθη σχεδιασμού, πελατειακές και συντεχνιακές στρεβλώσεις, δυσκίνητοι γραφειοκρατικοί μηχανισμοί έχουν διαχρονικά υπονομεύσει τον ρόλο της κοινωνικής προστασίας στη χώρα μας», ανέφερε χαρακτηριστικά η Γραμματέας της ΠΕΔ Θεσσαλίας επισημαίνοντας ταυτόχρονα πως «στην παρούσα λοιπόν συγκυρία, απαιτείται μια αναδιαμόρφωσης του κοινωνικού κράτους, μια αναδιαμόρφωση στην οποία θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού».
Αρμοδιότητες και πόροι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση
«Η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους είναι αδιανόητη χωρίς την αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και πόρων προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, για τους εξής λόγους :
- Οι Δήμοι βρίσκονται ως δομή τοπικής εξουσίας, πιο κοντά στους πολίτες που βιώνουν τις συνέπειες της κρίσης.
- Οι ΟΤΑ πρώτου βαθμού έχουν την δυνατότητα να αξιοποιούν και να συνεργάζονται άμεσα, με όλους τους κοινωνικούς φορείς και τα κοινωνικά δίκτυα. Συνεισφέροντας στην κινητοποίηση εθελοντών, συντονίζοντας την κοινωνική δράση κοινωνικών φορέων και παροτρύνοντας και τον ιδιωτικό τομέα να δείξει με μικρές ή μεγαλύτερες προσφορές την κοινωνική του ευθύνη και αλληλεγγύη.
- Οι ΟΤΑ πρώτου βαθμού διαθέτουν ένα μόνιμο δίκτυο Κοινωνικών Δομών για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής» σημείωσε η κα Καραλαριώτου, ζητώντας την κατάρτιση και εφαρμογή ενός ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΡΑΣΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
«Η διεθνής εμπειρία όμως, αποδεικνύει ότι η αποκέντρωση δεν είναι αυτοσκοπός και ότι προκειμένου να συμβάλουμε αποτελεσματικά στη πρόληψη και την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων θα πρέπει να εφαρμόζεται μια ολοκληρωμένη στρατηγική που θα στηρίζεται σε συγκεκριμένους άξονες . Για το λόγο αυτό επιβάλλεται η κατάρτιση ενός ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΡΑΣΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ για κάθε Δήμο που θα στηρίζεται στους ακόλουθους άξονες :
1) εξειδίκευση των δράσεων των ΟΤΑ στο πεδίο της κοινωνικής προστασίας
2) θεσμοθέτηση στόχων παροχής ποιοτικών υπηρεσιών από τους ΟΤΑ, που θα εξειδικεύονται μέσω της χρήσης δεικτών και κριτηρίων απόδοσης και αποτελεσματικότητας,
3) σύσταση μηχανισμών παρακολούθησης και αξιολόγησης των παρεχόμενων του υπηρεσιών ,
4) βελτίωση του οργανωτικού – χρηματοδοτικού πλαισίου άσκησης πολιτικών κοινωνικής προστασίας
5) Προώθηση δράσεων κοινωνικής καινοτομίας και επιχειρηματικότητας
«Η ισχυροποίηση του ρόλου των Δήμων σε θέματα κοινωνικής πολιτικής αλλά και σε θέματα ανάπτυξης περνάει μέσα και από την διασφάλιση θεσμική και προγραμματική του διακριτού ρόλου δήμων και περιφερειών στην εξειδίκευση, τη διαχείριση και την εφαρμογή Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του ΕΣΠΑ 2014-2020», επεσήμανε η κα Καραλαριώτου η οποία ολοκλήρωσε την παρέμβασή της λέγοντας:
«Μέλημά μας είναι να μην υπάρχει κανένας συμπολίτης μας που λόγω οικονομικής αδυναμίας στερείται το φαγητό, την στέγαση, την απαραίτητη πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας. Αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος μας και εκεί θα πρέπει να εστιάζουν οι πολιτικές μας».
