Περίπου 30 χρόνια μετά το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα του κόσμου στο Τσερνομπίλ, η περιοχή έχει εξελιχθεί από μια ζώνη καταστροφής σε ένα φυσικό καταφύγιο, γεμάτο άλκες, ελάφια και λύκους, ανακοίνωσαν οι επιστήμονες την περασμένη Δευτέρα.
Η αξιοσημείωτη αλλαγή πορείας στην περιοχή, η οποία κηρύχθηκε μόνιμα απαγορευμένη περιοχή για τους ανθρώπους μετά το ατύχημα του 1986, δείχνει ότι η μόλυνση από ακτινοβολία δεν εμποδίζει την άγρια ζωή να αναπαράγεται και να ακμάζει, αλλά υπογραμμίζει επίσης την αρνητική επίπτωση που οι άνθρωποι έχουν στον πληθυσμό των άγριων θηλαστικών.
“Όταν οι άνθρωποι απομακρύνονται, η φύση ανθίζει – ακόμη και στον απόηχο του χειρότερου πυρηνικού ατυχήματος του κόσμου», δήλωσε ο Τζιμ Σμιθ, ειδικός στην γη και τις περιβαλλοντικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, της Βρετανίας. “Είναι πολύ πιθανό τα άγρια ζώα στο Τσερνομπίλ να είναι πλέον πολύ περισσότερα από ό, τι ήταν πριν από το ατύχημα.”
Μετά από την έκρηξη στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ το 1986 όταν σύννεφα ραδιενεργών σωματιδίων μόλυναν την ατμόσφαιρα, χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν την περιοχή, για να μην επιστρέψουν ποτέ.
Ο Smith και οι συνεργάτες του είχαν την ευκαιρία να δουν τι συμβαίνει με τα άγρια ζώα σε μια περιοχή όπου η μόλυνση είναι τεράστια, αλλά οι άνθρωποι είναι σε μεγάλο βαθμό απόντες.
Προηγούμενες μελέτες στα 4.200 τετραγωνικά χιλιόμετρα της ζώνης αποκλεισμού στο Τσερνομπίλ είχαν δείξει σημαντικές επιδράσεις της ακτινοβολίας και έντονη μείωση του πληθυσμού της άγριας ζωής.
Αλλά νέα στοιχεία, βασισμένα σε μακροχρόνια απογραφή, δείχνει ότι οι πληθυσμοί των θηλαστικών έχουν ανακάμψει.
Η μελέτη διαπίστωσε μια σχετική αφθονία σε άλκες, ζαρκάδια, ελάφια και αγριογούρουνα – με τα ποσοστά του πληθυσμού τους να είναι παρόμοια με εκείνα που βρίσκονται σε τέσσερα αμόλυντα, καταφύγια στην περιοχή. Ο αριθμός των λύκων που ζουν μέσα και γύρω από την περιοχή του Τσερνομπίλ είναι πάνω από επτά φορές μεγαλύτερος από ό, τι μπορεί να βρεθεί σε ανάλογα καταφύγια.
“Αυτά τα μοναδικά στοιχεία δείχνουν ότι ένα ευρύ φάσμα ζώων ακμάζει μέσα σε περιοχή μείζονος πυρηνικού ατυχήματος και απεικονίζουν την ανθεκτικότητα των πληθυσμών της άγριας ζωής, όταν απελευθερωθούν από τις πιέσεις του ανθρώπου”, δήλωσε ο Jim Beasley του Πανεπιστημίου της Georgia στις Ηνωμένες Πολιτείες, που συνέγραψε τη μελέτη.