Ολοκληρώθηκε η αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας από τις σχολικές μονάδες του Δήμου Τεμπών στα ελληνοσκοπιανικά σύνορα, στην Ειδομένη.
Αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι πρέπει οι παρακάτω εικόνες να μας γεμίσουν συναισθήματα συμπόνιας, ανθρωπιάς, αλληλεγγύης, αν και οι εικόνες σε πολύ μικρό βαθμό μπορούν να αποτυπώσουν τον πόνο αυτών των ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους βίαια και ταξιδεύουν χωρίς να γνωρίζουν αν θα φτάσουν στον προορισμό που επέλεξαν για να γλιτώσουν… λιγότεροι, φτωχότεροι, ταλαιπωρημένοι και γεμάτοι θλίψη για όλα αυτά που άφησαν πίσω.
Η Μικρασιατική καταστροφή του 1922 και ο βάναυσος ξεριζωμός των Ελλήνων που τους οδήγησε στην προσφυγιά, πρέπει να είχε το γκρίζο που αντικρίσαμε σήμερα στα μάτια αυτών των ανθρώπων. “Κανένας γονιός δε βάζει το παιδί του σε βάρκα αν η στεριά είναι λιγότερο επικίνδυνη από τη θάλασσα”.
Συγχαρητήρια σε όλους όσους συμμετείχαν στη συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης, στους μαθητές και στους γονείς τους, στους Δ/ντές των σχολικών μονάδων του Δήμου, στους εκπαιδευτικούς, στους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων και σε όλους εσάς που θέλατε σήμερα να έρθετε στην Ειδομένη αλλά δεν τα καταφέρατε. Ευχαριστούμε το Δήμο Τεμπών που στήριξε το εγχείρημα από την αρχή. Κυρίως συγχαρητήρια στην κ. Ντίνα Μπούτου, Δ/ντρια του Δ.Σ. Γόννων που είχε τη σκέψη και τη δύναμη να μας κινητοποιήσει όλους..
Κείμενο και φωτογραφίες Σαΐτη Αποστολίνα, εκπαιδευτικός πληροφορικής Δ.Σ. Μακρυχωρίου, Γόννων, Πυργετού, 2ου ΔΣ Τυρνάβου, Σύμβουλος Τοπικής Κοινότητας Μακρυχωρίου
