Η παράσταση «Blackout (μια μικρή διαμαρτυρία)» με τον Χρήστο Σαπουντζή σε σκηνοθεσία Ειρήνης Μαργαρίτη ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα και επιστρέφει τις Κυριακές στο Ικαριώτικο Καφενείο «Χαλαρά» στα Εξάρχεια! Στις 21 Μαρτίου κάνει στάση στη Λάρισα για μια μοναδική παράσταση.
Πρόκειται για δυο ιστορίες από τη βραβευμένη συλλογή διηγημάτων του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει, θα δεις» (Κρατικό βραβείο Διηγήματος 2011) που ζωντανεύουν σε ένα παραδοσιακό καφενείο-ουζερί στο κέντρο της Αθήνας. Με την υποστήριξη της ομάδας Re-act, o Χρήστος Σαπουντζής κι η Ειρήνη Μαργαρίτη (Unemployed) παρουσιάζουν ξανά την παράσταση, «μικρή διαμαρτυρία», απέναντι σε έναν κόσμο που οι κανόνες του μοιάζουν να έχουν φτιαχτεί για λίγους.
Σκηνοθεσία: Ειρήνη Μαργαρίτη
Μουσική: Sancho 003
Φώτα: Νίκος Βλασόπουλος
Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος: Κατερίνα Καλφόγλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάννα Κρητικού
Φωτογραφίες: Ροζίτα Φοράδη, Πηνελόπη Γερασίμου, Φάνης Παυλόπουλος
Δημιουργία video: Στέφανος Κοσμίδης
Διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Χατζηκυριάκου
Ερμηνεύει ο Χρήστος Σαπουντζής
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
21 Μαρτίου
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Δευτέρα στις 21:00
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
65’
ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ
10 ευρώ
Απαραίτητη κράτηση θέσεων στο 6998.760696
Καφενείο, «Τα Κανάρια» Αλέκου Παναγούλη 12 (στοά Αστεριάδη)
Facebook page της παράστασης: https://www.facebook.com/Blackout.theater
Ιστοσελίδα της παράστασης: www.blackout-theater.gr
E-mail: contact@blackout-theater.gr
ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ο Χρήστος Οικονόμου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Μεγάλωσε στην Κρήτη και στον Πειραιά. Η συλλογή διηγημάτων «Η γυναίκα στα κάγκελα» ήταν το πρώτο του βιβλίο. Το «Κάτι θα γίνει, θα δεις» βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (2011).
Η Ειρήνη Μαργαρίτη είναι ηθοποιός. Το Blackout (μια μικρή διαμαρτυρία) είναι η δεύτερη σκηνοθεσία της μετά το Unemployed (2011). Για την ποιητική της συλλογή «Φλαμίνγκο» (εκδόσεις Μελάνι), τιμήθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή «Γιάννη Βαρβέρη» της Εταιρείας Συγγραφέων.
O Χρήστος Σαπουντζής γεννήθηκε το 1966. Αποφοίτησε από την Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης ΒΕΑΚΗ, το 1994. Είχε συμμετοχή μέχρι τώρα σε περισσότερες από σαράντα παραστάσεις.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Για την παράσταση έγραψαν:
Αποσπάσματα κριτικών
«…Ο ηθοποιός Χρήστος Σαπουντζής, πραγματικό γκαρσόνι στο Ικαριώτικο μεζεδοπωλείο Χαλαρά, μεσημεριάτικα, υποδέχεται στο τραπέζι με κεράσματα τους πελάτες, παίρνει παραγγελία, μέχρι την ώρα που μυσταγωγικά μόνο με λάμπες λαδιού, που υπάρχουν στα τραπέζια και με το φυσικό φως, η φωνή του ηθοποιού γεμίζει τον χώρο και ξεκινά η παράσταση. Ο λόγος καθηλώνει, η φωνή μαγεύει η παράσταση συγκλονίζει. Η σκηνοθέτης Ειρήνη Μαργαρίτη έχει αξιοποιήσει όλον τον χώρο. Ξεκινώντας από ένα τραπέζι θαμώνων, όπου κάθεται ο ηθοποιός και αρχίζει να μιλά σαν να μιλά στην παρέα του, ως το αγνάντεμα του δρόμου, τη διάχυση της συγκίνησης ,την εκμετάλλευση του εργαζομένου, τον εργασιακό φόβο, τον κόσμο, που αλλάζει, την πραγματικότητα και τους ήρωές της, τα βιώματα, τα σημεία της πόλης, που χάνονται ενώ μένουν αήττητες, αειθαλείς οι Αθάνατες Ντουλάπες πάνω στην πινακίδα του δρόμου…»
Μαρία Μαρή, Θεατρομάνια
«…Ο Χρήστος μας κοιτάζει και μιλά και η λογοτεχνία γίνεται θέατρο, μόνο με το βλέμμα και το λόγο, εμείς είμαστε το σκηνικό μιας τέλειας υποκριτικής πράξης. Όλα είναι χαμηλόφωνα, τα ποτήρια αδειάζουν, ακούς κάτι μικρούς θορύβους, μοιάζει ιεροτελεστία αλλά δεν είναι. Σιωπάς γιατί δε θέλεις να χάσεις ούτε λέξη από αυτές που στάζουν στο αυτί σου…»
Αργυρώ Μποζώνη, Thetoc.gr
«…κι εκείνο το πλακάτ, το άγραφτο, το βουβό, το φτιαγμένο -προχειροδουλειά…- μ’ ένα σκουπόξυλο και με χαρτόνια κομμένα από χαρτόκουτες και κολλημένα με σελοτέιπ που ξεκολλάνε απ’ τη βροχή, εκείνο το πλακάτ που δεν το βλέπεις αλλά σα να σου μπήγεται κατάστηθα, εκείνο το χέρι που μένει υψωμένο, ξεραμένο, μουσκεμένο, σα γροθιά που ποτέ δε σχηματίστηκε δε θα τα ξεχάσω. Ποτέ.
Να πω ένα ευχαριστώ. Και να σας πω κι ότι αυτά τα τσίπουρα με τον Χρήστο Σαπουντζή πρέπει να τα πιείτε. Είναι καθαρτήρια.
Γιώργος Σαρηγιάννης, Το Τέταρτο Κουδούνι
«Ήταν από τις πιο ευτυχείς συνυπάρξεις λογοτεχνίας και θεάτρου, και για μία ώρα όσοι βρεθήκαμε σ’ αυτό το καφενείο μεταφερθήκαμε για λίγο κάπου αλλού. Έτσι, απλά, χωρίς τη βοήθεια σκηνικών ή εντυπωσιακών φωτισμών, μόνο χάρη στην αμεσότητα της ερμηνείας του Χρήστου Σαπουντζή.
Αυτή η παράσταση είναι μια διαφορετική εμπειρία θεατρικής πράξης και συμμετοχής σ’ αυτήν».
Όλγα Σελλά, εφημερίδα Η Καθημερινή
«Πόσους τέτοιους ανθρώπους ξέρεις, αναρωτιέσαι, καθώς παρακολουθείς τον Χρήστο Σαπουντζή να αφηγείται τις ιστορίες τους σαν να ήταν δικές του. Μάλλον γιατί είναι δικές του, όπως είναι του καθένα που ζει σ’ αυτή τη συνθήκη, είτε τη λες κρίση, είτε τη λες απλώς ζωή… Στο μεταξύ, το θέατρο έχει γίνει βίωμα. Ο ηθοποιός θαμώνας. Ο θεατής διαμαρτυρόμενος».
Στέλλα Χαραμή, ToSpirto.net
«Ο Χρήστος Σαπουντζής με λόγο πυκνό και στακάτο, με ζεστασιά κι αμεσότητα “αγκαλιάζει” τρυφερά τους ήρωες. Πάσχει μαζί τους, αγωνίζεται, τους συμπονά. Περνάει απαλά από όλες τις συναισθηματικές διακυμάνσεις που τους καθορίζουν με εκφραστικότητα τέτοια και με δύναμη τόση όση ακριβώς χρειάζεται».
Αντιγόνη Κάραλη, εφημερίδα Έθνος
«Δίπλα στους τακτικούς θαμώνες που παίζουν χαρτιά, ο Χρήστος Σαπουντζής κάνει μια αληθινή κατάθεση ψυχής, καταδύοντάς μας στον κόσμο των ηρώων του Οικονόμου, παρέα με μεζέδες, κρασί και τσίπουρα. Μετατρέπεται σε έναν μαγικό αφηγητή, σε έναν ιδανικό story teller που μας γνωρίζει τη ζωή ανθρώπων κατατρεγμένων, που η μοίρα δεν τους φέρθηκε καθόλου καλά. Παρόλα αυτά, οι χαρακτήρες αυτοί δεν σταματούν να αγωνίζονται, δεν λυγίζουν.»
Γιώργος Μητρόπουλος, Euronews
«Με ένα λόγο άμεσο και διόλου επιτηδευμένο, η ίδια η πόλη και η ζωή σ’ αυτήν γίνεται ξαφνικά ένα θέμα που σε αφορά. Μπορεί κάποιους να μην τους αγγίξουν αυτά που θ’ ακούσουν, άλλοι πάλι σίγουρα θα συγκινηθούν. Ο Χρήστος Σαπουντζής στακάτος, πυκνός, δυναμικός και εκφραστικός μας χαρίζει όλες τις συναισθηματικές διακυμάνσεις του κειμένου. Όμως το στοίχημα στην παράσταση αυτή δεν είναι τόσο η απόδοση του κειμένου… Το σημαντικό είναι η αίσθηση ότι μοιράζεσαι μια κατάσταση με άλλους, ότι τα πράγματα ανακατεύονται, αλλάζουν ταυτότητα. Η παράσταση παραχωρεί τη θέση της σε μια συναναστροφή και όσα λέγονται έχεις την αίσθηση πως είναι κουβέντες αναμεταξύ μας, τόσο άμεσες.»
Μαρία Κρύου, Αθηνόραμα
«Μια παράσταση για κανονικούς ανθρώπους, γι’ αυτούς που μιλάει -τα ‘χουμε ξαναπεί- αριστουργηματικά ο Χρήστος Οικονόμου. Άνθρωποι δύσκολοι σε ζοφερούς καιρούς. Τι σημαίνει κρίση; Τι σημαίνει δουλειά, τι σημαίνει ζωή και τι θάνατος; Τα διηγήματα του Οικονόμου μιλάνε για τη σέρβα μάνα, για το εργατικό ατύχημα κάποιου Πέτρου, για διαμαρτυρίες, αγωνίες και ματαιώσεις πριν γράψει γι’ αυτά η Guardian.»
Σπύρος Παπαδόπουλος/ Βυτίο, doctv.gr
«Η πολύ δυνατή ερμηνεία του Χρήστου Σαπουντζή, οι γέροι στην γωνία που παίζουν πρέφα, το τσίπουρο στα χέρια, τα εκπληκτικά κείμενα του Οικονόμου, το καφενείο «Χαλ…αρά», όλα μαζί και το καθένα ξεχωριστά, σε αφήνουν με μια γλυκιά μελαγχολία. Η παράσταση τελειώνει και εσύ μπορείς να παραμείνεις στον χώρο να τελειώσεις το ποτό και το φαΐ συζητώντας τις ιστορίες με το πλακάτ και το μουστάκι.»
Μαριάννα Ρουμελιώτη, Enfo.gr
«Οι outsider εκπλήξεις
Στο ικαριώτικο καφενείο «Χαλαρά» ανάμεσα σε αληθινούς πελάτες, εκτυλίσσεται το «Blackout», της Ειρήνης Μαργαρίτη. Μια αληθινά πρωτότυπη σκηνική πρόταση με μοναδικό ερμηνευτή το Χρήστο Σαπουντζή, τον οποίο αρκετοί εκλαμβάνουν ως θαμώνα του καφενείου που μονολογεί με τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα ζωντανεύει δυο διηγήματα από τη βραβευμένη (με Κρατικό Βραβείο 2011 ) συλλογή του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει , θα δεις» («Πόλις»). Το «Μουστακάκι με κάρβουνο» και το «Πλακάτ με σκουπόξυλο». Μια παράσταση- «μικρή διαμαρτυρία», που συνοδεύεται με ρακή.»
Ιωάννα Κλεφτόγιαννη, Clickatlife.gr
Επικοινωνία
Ειρήνη Μαργαρίτη
Τ. 6972310415
margaritieirini@yahoo.com
Video trailer:
