Με αφορμή τα όσα λυπηρά και καταδικαστέα διαδραματίστηκαν, από ελάχιστους παλαιούς και νέους αγροτοσυνδικαλιστές, σε βάρος της εκπροσώπου της κυβέρνησης Άννας Βαγενά, στην φετινή εκδήλωση της 106ης επετείου από τον ξεσηκωμό του Κιλελέρ, την οποία διοργάνωσαν ο τοπικός ομώνυμος Δήμος και η Περιφέρεια Θεσσαλίας,
χωρίς, όμως, δυστυχώς, να μπορέσουν να διασφαλίσουν τις προϋποθέσεις ομαλής εξέλιξής της και φέρουν στο ακέραιο την ευθύνη για αυτό, επισημαίνουμε τα παρακάτω:.
Η εξέγερση του Κιλελέρ αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία του αγροτικού κινήματος. Οι φετινές εκδηλώσεις μνήμης αποτελούν κομβικό σημείο για την Θεσσαλική Περιφέρεια, και περιμέναμε να εμπνεύσουν και να συμβάλλουν στην διαμόρφωση ενός νέου αγροτικού κινήματος. Ενός κινήματος, όμως, που θα εκπροσωπεί τους Θεσσαλούς αγρότες και όχι τα κόμματα, ενός κινήματος που θα στηρίξει τον κρίσιμο ρόλο της γεωργίας για το μέλλον της Θεσσαλικής υπαίθρου και όχι τα ιδιωτικά συμφέροντα. Δυστυχώς το κοντινό παρελθόν βρίθει αρνητικών παραδειγμάτων προβληματικής εκπροσώπησης των αγροτών και προβληματικής προσέγγισης του Θεσσαλικού συνεταιριστικού κινήματος.
Το μέλλον, όμως, ανήκει στην γεωργία, με ένα νέο συνεταιριστικό κίνημα, απαλλαγμένο από αγκυλώσεις. Είναι βαριά η ευθύνη, λοιπόν, των αγροτών και των εκπροσώπων τους για την επόμενη μέρα, διότι αυτή συνδέεται με το μέλλον της αγροτικής γης, την διαφύλαξη της υπαίθρου και των φυσικών πόρων, την οργάνωση της παραγωγικής και της κοινωνικής βάσης και την μάχη για επιβίωση και ευημερία της αγροτικής οικογένειας.
Ο φετινός εορτασμός, που ήρθε ως συνέχεια των πρόσφατων αγροτικών κινητοποιήσεων, οι οποίες εξέφραζαν την αγωνία και τα δίκαια αιτήματα του αγροτικού κόσμου, δυστυχώς, αμαυρώθηκε από γεγονότα, που καθόλου δεν τιμούν ούτε τους εξεγερμένους προγόνους μας, ούτε αυτούς που τα έκαναν, και μάλιστα με τρόπο ύπουλο και καταχρηστικό. Ως Οικολογική Θεσσαλία, στεκόμαστε απέναντι σε μηχανισμούς που βλέπουν τον αγροτικό χώρο, ακόμη και τις λίγες εκδηλώσεις μνήμης αφιερωμένες σε αυτόν, ως πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και μάλιστα με τρόπο που προωθεί την βία, όχι τον διάλογο.
Η εξέγερση του Κιλελέρ πρέπει να μας δώσει το έναυσμα για τις σημερινές αντίστοιχες μάχες, που πρέπει να δώσουμε για την επόμενη ημέρα της Θεσσαλικής γεωργίας και υπαίθρου. Χρειάζεται, όμως, να ξεπεράσουμε τις αγκυλώσεις και τις εξαρτήσεις, που έχουν μετατρέψει τον αγρότη και την γεωργία στον φτωχό συγγενή σήμερα και ζητιάνο αύριο της οικονομίας. Απαιτείται, ακόμη, να αποδώσουμε το χρέος μας στους προγόνους μας, σε αυτούς που πότισαν με το αίμα τους την Θεσσαλική γη, και να αναλάβουμε την ευθύνη απέναντι στις μελλοντικές γενιές να τους παραδώσουμε τη γη και την ύπαιθρο λίγο καλύτερη ή τουλάχιστον όχι χειρότερη απ’ ότι τη βρήκαμε.
