Ο Κώστας Βαξεβάνης με αφορμή την προσπάθεια σύλληψης του δημοσιογράφου του ΣΚΑΙ, Κυριάκου Θωμαϊδη θέτει κάποια ερωτήματα στον υπουργό Δικαιοσύνης, Νίκο Παρασκευόπουλο. Αναλυτικά έγραψε ο γνωστός δημοσιογράφος στη σελίδα του στο Facebook:
«Ο Εισαγγελέας εισέβαλε στο ΣΚΑΪ για να συλλάβει το Κυριάκο Θωμαίδη μετά από μήνυση της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν έμοιαζαν με φαρσοκωμωδία. Αστυνομικοί και Εισαγγελέας ξημερώθηκαν έξω από το ραδιοσταθμό για να βγει ο Θωμαίδης και αποχώρησαν τελικώς άπραγοι. Στην Ελλάδα του 2016 με ευθύνη και του κυρίου Παρασκευόπουλου ο οποίος εμφανίζεται ευαίσθητος περί τα νομικά και τα δικαιώματα (μάλλον για συγκεκριμένες κατηγορίες δικαιωμάτων) , η ελευθερία του Τύπου είναι ναρκοθετημένη από έναν συντηρητικό νόμο περί συκοφαντικής δυσφήμισης. Ο καθένας μπορεί να μηνύσει δημοσιογράφο για όσα είπε και να ενεργοποιήσει την αυτόφωρη διαδικασία σύλληψής του. Σε άλλα ευρωπαικά κράτη, η συκοφαντική δυσφήμιση είναι ένα αστικό αδίκημα. Όποιος θίγεται προσφεύγει στη Δικαιοσύνη απαιτώντας αποκατάσταση και τιμωρία αυτού που τον έθιξε. Στην Ελλάδα προβλέπεται σύλληψη, διαπόμπευση και φυσικά δίνεται η δυνατότητα στον μηνυτή να εμφανίζεται πως έχει δίκιο, αφού η κοινή γνώμη παρακολουθεί τις εικόνες ενός ενοχοποιημένου δημοσιογράφου που έχει συλληφθεί.
Θα ήταν χρήσιμο και νομικά, να απαντήσει ο κύριος Παρασκευόπουλος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, πώς συμβαδίζει η ελευθερία του Τύπου και της γνώμης, με ένα νομικό καθεστώς που δρα εκ των προτέρων εξευτελιστικά και απαγορευτικά για τον δημοσιογράφο; Μπορεί ο δημοσιογράφος να λειτουργεί απρόσκοπτα όταν επικρέμεται η σύλληψη και η διαπόμπευση ακόμη και για πραγματικά γεγονότα και αλήθειες που έχει γράψει μόνο και μόνο επειδή κάποιος (ακόμη και τρελός) τον μήνυσε;
Περιέργως όλα αυτά τα θέματα δεν έχουν λυθεί νομικά. Ούτε έχει εξασφαλιστεί η ισονομία η οποία πλήττεται. Για παράδειγμα ένας βουλευτής μπορεί να μηνύσει δημοσιογράφο (ή πολίτη) αλλά ο ίδιος να έχει ασυλία. Το δίκαιο θα ήταν κάθε βουλευτής που μηνύει πολίτη, αυτομάτως να μην έχει ασυλία απέναντι στον πολίτη αυτό, ο οποίος θα μπορεί να τον αντιμηνύσει. Το επιχείρημα πως ο πολίτης μπορεί να αντιστρέψει τη δίωξη όταν πάψει ο βουλευτής να είναι βουλευτής είναι αστείο. Σκέφτεστε κάποιον κακομοίρη ο οποίος ήθελε να αρθεί η ασυλία του Κώστα Μητσοτάκη από τη δεκαετία του 1950; Μάλλον έχει πεθάνει ο ίδιος.
Η υπόθεση με το Θωμαίδη δεν είναι υπόθεση Θωμαίδη αλλά δημοσιογραφίας η οποία πλήττεται από το νομικό πλαίσιο. Και αυτό ανεξάρτητα αν έχει δίκιο ο Θωμαίδης ή οι αντίπαλοί του».
