Ανακοίνωση της δημοτικής ομάδας συν-Πολιτεία μετά την ανακοίνωση ανεξαρτητοποίησης του Δ. Κουτσίνα
Το πελατειακό σύστημα, η διαφθορά και η απουσία στέρεης παραγωγικής βάσης και ανάπτυξης, οδήγησαν τη χώρα σε βαθιά συστημική οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση. Πολιτικοί θεσμοί και κοινωνία βρίσκονται μπροστά στην πρόκληση αναθεώρησης, του συστήματος αξιών, των αντιλήψεών,
των πολιτικών προτεραιοτήτων και του παραγωγικού συστήματος ως παράγοντες του ξεπεράσματος της κρίσης, της ανάπτυξης και της ευημερίας.
Αυτό ακριβώς ανέδειξε η δημοτική παράταξη συν-Πολιτεία και εκλέχθηκε για να διεκδικήσει, αλλά και να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα που προέκυψε μέσα από συλλογική συνεννόηση και συναίνεση. Ένα πρόγραμμα που έλαβε υπ΄ όψιν την παραδοχή ότι, τα προβλήματα είναι δομικά, συστημικά και οι πολιτικές απαντήσεις πρέπει να ανταποκρίνονται σε αυτή την πραγματικότητα.
Η δημοτική παράταξη συν-Πολιτεία δημιουργήθηκε και ως δημοτική αρχή πορεύεται, απέναντι στις μεγάλες πιέσεις των καιρών. Η ανάγκη να εφαρμοστούν πολιτικές ανάπτυξης είναι μεγάλη και άμεση. Οι μέχρι τώρα παρεμβάσεις της στοχεύουν, να επιφέρουν δομικές αλλαγές. Οι αλλαγές αυτές δημιουργούν τη βάση πάνω στην οποία χτίζεται ο άλλος, ο νέος, ο αισιόδοξος Δήμος Τυρνάβου.
Στην συν- πολιτεία είμαστε άνθρωποι με τόλμη και όραμα. Είμαστε άνθρωποι με φρέσκιες και δημιουργικές ιδέες που θέλουμε να πάμε το τόπο στην επόμενη μέρα. Από την πρώτη στιγμή, και με την άποψη πως πρέπει να απαλλαγούμε από παλιές αντιλήψεις, βεβαιότητες και ιδεολογικές κατασκευές που έχουν διαποτίσει την ελληνική κοινωνία, οργανωθήκαμε όχι με βάση το απολυταρχικό δημαρχιακό μοντέλο, αλλά με γνώμονα τη διάχυση των αρμοδιοτήτων και των ευθυνών, όσων ανέλαβαν διακριτούς ρόλους στη διοίκηση του Δήμου. Γιατί αφού θέλουμε να αλλάξουμε τη πορεία αυτού του τόπου πρέπει πρώτα να αλλάξουμε τη δικιά μας περπατησιά.
Όσοι ελάχιστοι, έμπειροι σύμβουλοι, που πρώτοι έπρεπε να διδάσκουν πολιτική στόχευση και πολιτική εγκράτεια, επιμένουν να κουβαλούν από το παρελθόν νοοτροπίες αγκύλωσης και πρακτικές αδράνειας, στις οποίες γαλουχήθηκαν κατά τη διαδρομή τους στα παλιά κόμματα και σχήματα, επέλεξαν να μην ενταχθούν στη δημιουργική προσπάθεια όλων, αλλά να ακολουθήσουν μοναχική διαδρομή. Eίναι επιτακτική η ανάγκη να απορριφθούν η αδράνεια και ο αρνητισμός ως επιλογές και να ληφθούν αποφάσεις. Το ορατό κόστος της δράσης είναι πολύ μικρότερο από το αφανές κοινωνικό κόστος της αδράνειας. Αυτό πιστεύουμε και έτσι θα πορευθούμε.
