Συναδέλφισσα, συνάδελφε, έχεις πια αρκετή πείρα. Αξιοποίησέ την!!
Τα προηγούμενα χρόνια δοκιμάστηκαν μια σειρά επιλογές, που υποτίθεται πως θα έδιναν λύση στα λαϊκά προβλήματα ή έστω θα ανέκοπταν τη σφοδρή επίθεση των επτά τελευταίων χρόνων.
Εναλλάχθηκαν κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων. Έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Ζήσαμε τη φαρσοκωμωδία της «σκληρής διαπραγμάτευσης».
Η αντιλαϊκή επίθεση δεν ανακόπηκε, αντίθετα δυνάμωσε, γιατί παραμένουν οι αιτίες, που γεννούν την καπιταλιστική οικονομική κρίση και τις αντιλαϊκές πολιτικές. Η στρατηγική της «δίκαιη – βιώσιμης ανάπτυξης» στην οποία συμφωνούν όλα τα κόμματα που στηρίξουν την Ε.Ε. και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, προϋποθέτει νέα ακόμα πιο σκληρά μέτρα, τσακισμένα δικαιώματα και σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς.
Κανένας συμβιβασμός! Καμία απογοήτευση!
Οι εργαζόμενοι, ακόμα, δεν έχουμε δοκιμάσει την πραγματική μας δύναμη. Στο χέρι μας είναι να χτίσουμε μέσα στο κλάδο ένα μαχητικό συνδικαλιστικό κίνημα ελπίδας και ανατροπής. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι όλο και περισσότερα σωματεία να βαδίσουν σ΄ αυτό το δρόμο, να απαγκιστρωθούν από τις δυνάμεις παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Να εμποδίσουμε τα νέα βάρβαρα μέτρα που ετοιμάζουν κυβέρνηση, τραπεζίτες, εφοπλιστές και Ε.Ε.
Να φρενάρουμε το νέο οδοστρωτήρα το 4ο Μνημόνιο που ετοιμάζουν. Να αντιπαλέψουμε:
- Την εφαρμογή του ν. Βερναρδάκη για απολύσεις στο Δημόσιο για όσους αξιολογούνται από 0 – 24 (ν. 4369/2016).
- Την παραπέρα μισθολογική καθήλωση, το πάγωμα μισθολογικών κλιμακίων, την κατάργηση του εφάπαξ, την κατάργηση όσων επιδομάτων έχουν απομείνει, τη σφαγή στα προνοιακά επιδόματα!
- Την επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, της δουλειάς λάστιχο με 300 – 400 ευρώ μισθό!
- Τη νέα μείωση των σημερινών συντάξεων και των κοινωνικών παροχών, δηλαδή νέα μείωση του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους που έχει παραγγείλει στην κυβέρνηση ο ΣΕΒ!
- Την νέα μεγάλη μείωση του αφορολόγητου από τα 8.600 στα 5.000 ευρώ!
- Το νέο συνδικαλιστικό νόμο για τον περιορισμό και την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης.
- Τα ψέματα και την κοροϊδία για την «κανονικότητα» στη λειτουργία των σχολείων, όταν υπάρχουν ανάγκες που δεν καλύπτονται και αναπληρωτές που απολύονται.
- Την παραπέρα υποβάθμιση της παιδείας και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας και την πιο επιθετική εφαρμογή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην Παιδεία (εφαρμογή δεικτών ΟΟΣΑ, αξιολόγηση κ.τ.λ.), που ήδη προαναγγέλθηκαν από το νέο Υπουργό Παιδείας κ. Γαβρόγλου.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Τώρα έχεις μεγαλύτερη πείρα από τη στάση των ηγεσιών του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ΔΑΚΕ, ΠΕΚ (ΠΑΣΚ). και ΣΥΝΕΚ, υποστηρίζουν το σχολείο της αγοράς και των δεξιοτήτων. Είναι κοινή τους θέση η λεγόμενη «αυτονομία» της σχολικής μονάδας, η χρηματοδότηση των σχολείων μέσω ΕΣΠΑ.
ΔΟΕ και ΟΛΜΕ είναι πραγματικά οι μεγάλοι απόντες από τις κινητοποιήσεις και τους απεργιακούς αγώνες του προηγούμενου διαστήματος. Υποστηρίζουν πως είναι ουτοπία και χαμένη μάχη ο αγώνας για την ανάκτηση των απωλειών μας.
Αποδέχονται όλο το πλαίσιο της σημερινής αντιλαϊκής πολιτικής, που γεννά φτώχεια και μνημόνια, που τσακίζει τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα. Προσκυνάνε την Ε.Ε., τη στρατηγική της καπιταλιστική ανάπτυξης. Έχουν σοβαρή ευθύνη για την κατάσταση και το εκφυλισμό που επικρατεί στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Ειδικά η ηγεσία της ΟΛΜΕ, όταν ήταν αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ, και πλειοψηφία τότε είχαν οι ΣΥΝΕΚ/ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ έκαναν τα σωματεία και την Ομοσπονδία, σκαλοπάτι για την κυβερνητικη εναλλαγή, για να αναλάβει το τιμόνι της διακυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ.
ΣΥΝΕΚ/ΕΡΑ και ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ σε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ για πολλά χρόνια είχαν κοινή διαδρομή, κοινές παρατάξεις σε δεκάδες σωματεία και από κοινού παγίδευσαν τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζόμενους, για την «πρώτη φορά αριστερά».Απ΄αυτή την άποψη έχουν τεράστιες ευθύνες.
Το γεγονός ότι, η σημερινή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι σε πλήρη αντίθεση με τα λαϊκά συμφέροντα, ότι δεν έχει καμιά σχέση μ΄ αυτό που ο λαός μας γνωρίζει ως «Αριστερά», αυτό δε σημαίνει ότι δικαιώνεται η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και οι συνδικαλιστικοί τους βραχίονες.
Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τα έργα και τις ημέρες των κυβερνήσεων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Τους χιλιάδες συναδέλφους που βγήκαν σε διαθεσιμότητα επι συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και υπουργό τον Αρβανιτόπουλο, τις συγχωνεύσεις πάνω από 2.000 σχολικών μονάδων επι ΠΑΣΟΚ και υπουργό τη Διαμαντοπούλου, το γεγονός ότι μαζί ψήφισαν και τα τρία Μνημόνια!! Ο κατάλογος μακρύς και γνωστός…
Οι εκπαιδευτικοί δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου!! Δεν πρέπει να δώσουμε άφεση αμαρτιών ούτε στη μία ούτε στην άλλη αντιλαϊκή κυβέρνηση και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που καλλιεργούν αυταπάτες και παγιδεύουν το κίνημα.
Είναι στο χέρι μας να τους χαλάσουμε τα σχέδια!!
Να εμποδίσουμε το βάρβαρο αντιλαϊκό χειμώνα που έρχεται.
Σ΄ αυτή την προσπάθεια καλούμε κάθε συνάδελφο, κάθε τίμιο συνδικαλιστή που βλέπει και νιώθει ότι δεν πάει άλλο με αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού και των συνοδοιπόρων τους, να συμβάλλει, να συμπορευτεί με τις δυνάμεις του αγώνα και της προοπτικής, με τα συνδικάτα και τις Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Εδώ βρίσκεται η ελπίδα και η προοπτική!
Τι είναι – τι θέλει η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών
Η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών είναι ο συνδυασμός στις αρχαιρεσίες, που απαρτίζεται από συνδικαλιστές οι οποίοι μέσα από τα σωματεία και τις Επιτροπές Αγώνα, πρωτοστατούν με τις θέσεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ) και συσπειρώνονται σ΄ αυτό.
Το ΠΑΜΕ είναι Μέτωπο όπου συσπειρώνονται σωματεία, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, Επιτροπές Αγώνα που έχουν ως κοινό σκοπό:
-Την υπεράσπιση και διεύρυνση των λαϊκών συμφερόντων, την ανάκτηση των απωλειών, την κατάργηση των αντεργατικών νόμων και των μνημονίων. Το Μέτωπο είναι το μόνο κίνημα που διαμορφώνει αιτήματα και στόχους πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες σε σύγκρουση με τα μονοπώλια.
-Τη σύγκρουση με τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις, το αστικό κράτος, την Ε.Ε. ως προϋπόθεση για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
-Την απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, την αποδέσμευση από ΝΑΤΟ– ΕΕ.
-Την ανατροπή κάθε αντιλαϊκής πολιτικής, της εξουσίας του μεγάλου κεφαλαίου.
Αυτό το κίνημα , αυτή η γραμμή της ταξικής πάλης είναι «καρφί στο μάτι» της πλουτοκρατίας, είναι που ενοχλεί το κατεστημένο. Γι΄ αυτό το ΠΑΜΕ πολεμήθηκε από την πρώτη κιόλας μέρα της ίδρυσης του. Πολεμήθηκε όχι μόνο από τις κυβερνήσεις και τη μεγαλοεργοδοσία, αλλά και από τις συστημικές παρατάξεις τους παλιού (ΔΑΚΕ, ΔΗ.ΣΥ/ΠΑΣΚΕ) και νέου (ΣΥΝΕΚ/ΕΡΑ) κυβερνητικού συνδικαλισμού όπως και από τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Παρεμβάσεις). Όλοι μαζί από κοινού αποκαλούσαν το ΠΑΜΕ «διάσπαση» και όλοι μαζί βάζοντας την πραγματικότητα με το κεφάλι κάτω το παρουσιάζουν ως «κομματικό φορέα ή ως παράταξη». Από εχθρούς και φίλους αναγνωρίζεται ότι το Πανεργατικό Μέτωπο αποτελεί το πιο μαχητικό και συγκροτημένο τμήμα του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος. Στο Πανεργατικό Μέτωπο και τους αγώνες τους προσβλέπουν χιλιάδες εργαζόμενοι που δεν συμφωνούν σε όλα μαζί του, όμως αναγνωρίζουν πως είναι ένα σταθερό, αγωνιστικό στήριγμα για όλους τους εργαζόμενους.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΕΛΜΕ ΛΑΡΙΣΑΣ
Αλεξούλης Ιωάννης 4Ο ΕΠΑΛ ΛΑΡΙΣΑΣ
Γερασάκης Δημήτρης ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗΣ
Γιαλαμά Αναστασία (Νατάσα) 6Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ
Κουνιάκης Χριστόφορος 15Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ Λ.Τ. ΛΑΡΙΣΑΣ
Κουτέ Σταυρούλα 7Ο ΕΠΑΛ ΛΑΡΙΣΑΣ
Μαρούδα Χαδίνα (Νίνα) 7Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ
Ντίνος Βασίλης 2Ο ΕΠΑΛ ΛΑΡΙΣΑΣ
Παπαδημητρίου Μαρία ΛΥΚΕΙΟ ΣΥΚΟΥΡΙΟΥ
Παπακωνσταντίνου Χαράλαμπος 5Ο ΛΥΚΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ
Σωκράτους Σωκράτης 2Ο ΕΠΑΛ ΛΑΡΙΣΑΣ
Τριανταφύλλου Ευαγγελία 7Ο ΕΠΑΛ ΛΑΡΙΣΑΣ
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Ζιούλης Λεωνίδας 2ο ΛΥΚΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ
