ΓΡΑΦΕΙ Ο Θ. Τσούχλος, μέλος Δ.Σ. Ο.Λ.Μ.Ε. και Ε.Ε. Δ.Α.Κ.Ε. Καθηγητών
Η τακτική του νεομνημονιακού και πλήρως υποταγμένου στους «θεσμούς» ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι πλέον γνωστή. Διαρρέει αλληλοσυγκρουόμενες πληροφορίες, διαθέτει πολυγλωσσία και εφευρίσκει δυσνόητους-μεταμοντέρνους όρους για να «εκφράσει» αυτό που επιθυμεί.
Στο πλαίσιο της πολιτικής αυτής στον Εθνικά ευαίσθητο χώρο της Παιδείας πειραματίζεται, αλληλοαναιρείται και με βάση τις πεπερασμένες ιδεοληψίες του επιχειρεί να επιβάλει μια άκρως επικίνδυνη αντιμεταρρύθμιση.
Προ δύο ετών με τυμπανοκρουσίες άλλαξε το σύστημα επιλογής των διευθυντών σχολικών μονάδων. Μετά την απόφαση του Σ.Τ.Ε. αναδιπλώνεται και φαίνεται να προκρίνει την επαναφορά της συνέντευξης σε ένα διευρυμένο Π.Υ.Σ.Δ.Ε. Η διαδικασία αυτή τον ευνοεί , καθώς διαχρονικά τα συμβούλια επιλογής έχουν κατηγορηθεί ότι πρόσκεινται στις κυβερνητικές βουλήσεις. Εξαίρεση αποτελούν οι αιρετοί του κλάδου, των οποίων η συμμετοχή απομειώνεται με τη διεύρυνση του οργάνου. Η πρόταση για την ύπαρξη και τρίτου αιρετού εξαφανίστηκε από όσους παλαιότερα την υποστήριζαν. Τώρα πλέον κυβερνούν έχοντας εξαπατήσει τον λαό με συνθήματα όπως «ανατροπή», «παράλληλο πρόγραμμα» ή «αντίμετρα».
Η σχετική προοπτική καθιστά το σύλλογο των διδασκόντων ένα απλό συμβουλευτικό όργανο. Ποιο μέλος του θα εκφέρει αρνητική κρίση, όταν αυτή θα πρέπει να είναι τεκμηριωμένη, αιτιολογημένη και δημόσια; Ο κίνδυνος μηνύσεων και αγωγών είναι ορατός και οι συνάδελφοι δεν είναι δυνατόν να συνοδεύονται από τους νομικούς τους παραστάτες στη συγκεκριμένη συνεδρίαση.
Το σχέδιο για την «άλωση του δημοσίου» είναι σε εξέλιξη και θα επιχειρηθεί να προβληθεί ως μία ακόμη δημοκρατική και ανοικτή διαδικασία. Οδηγούμαστε σε μια νέα πραγματικότητα όπου ο κομματισμός, η ευνοιοκρατία και η υποταγή στην επαχθή αξιολόγηση θα είναι κυρίαρχες συνιστώσες. Ας μην επιχαίρουν ορισμένες και ορισμένοι, η όλη αυτή διαδικασία ευνοεί την κυβερνητική παράταξη και τις επιδιώξεις της. Στο υπάρχον σύστημα υπάρχουν ατέλειες με κυριότερη αυτή της μίας ουσιαστικά επιλογής και όχι ενός μεγαλύτερου αριθμού σχολείων. Δεν είναι όμως λύση η επιστροφή στο παρελθόν και στα «περίκλειστα συμβούλια επιλογής».
Η Ομοσπονδία οφείλει να λάβει πρωτοβουλίες και να μην αρκεστεί σε λεκτικές διαμάχες ή «κροκοδείλια δάκρυα». Η μεγάλη παράταξη της Δ.Α.Κ.Ε. έχει το καθήκον να υπερασπιστεί την έκφραση της συλλογικότητας βασικό στοιχείο στην ανοικτή και ελεύθερη κοινωνία που οραματιζόμαστε. Πρωτοπόρες και πρωτοπόροι οι λειτουργοί της Εκπαίδευσης, που αγωνίζονται και μοχθούν για ένα καλύτερο Δημόσιο Σχολείο.
