Ανακοίνωση της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία για την προ ημερησίας διάταξης συζήτηση του π.σ. σχετικά με την καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ
- Ποια είναι η ΑΓΕΤ;
Είναι το εργοστάσιο που από τη δεκαετία του ’80 ακόμα, αποτέλεσε τον πρόδρομο ή αλλιώς το πεδίο πειραματισμού όλων των καπιταλιστικών «καινοτομιών» και δογμάτων. Εκεί επιλέχτηκε να γίνουν τα πρώτα πειράματα ιδιωτικοποιήσεων στρατηγικών τομέων της οικονομίας, στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Εκεί μεγαλούργησε και μεγαλουργεί το καθεστώς των εργολαβικών εργαζόμενων, που αποτέλεσε τον πρόδομο όλου του σύγχρονου εργασιακού σφαγείου. Εκεί απέκτησε ψυχή και σώμα ο υποταγμένος και εργοδοτικός συνδικαλισμός, τελευταίο έργο του οποίου αποτελεί η χαφιέδικη καταγγελία επαγγελματιών του Βόλου που αντιτίθονταν στην καύση RDF. Το ίδιο εργοστάσιο επιλέγεται σήμερα για να νομιμοποιηθεί στο βωμό του κέρδους ένας από τους πιο χυδαίους εκβιασμούς που ήδη έχουν αρχίσει να ψελλίζουν διάφοροι καλοθελητές: Ή δηλητήριο για όλους μέσα σε μια εργασιακή και περιβαλλοντική κόλαση ή δουλειά για κανέναν.
- Ποια είναι η Lafarge;
Ο γαλλο-ελβετικός κολοσσός της βιομηχανίας τσιμέντου (κατέχει από το 2001 την πλειοψηφία των μετοχών της ΑΓΕΤ Ηρακλής) που απαντώντας σε μηνυτήρια αναφορά για επιχειρηματικές συναλλαγές με τον ISIS, παραδέχθηκε ότι, προκειμένου να συνεχίσει τις δραστηριότητές της η συριακή μονάδα της εταιρείας, χρηματοδότησε μεσάζοντες για να έρθουν σε συμφωνία με ομάδες ενόπλων, οι οποίοι βρίσκονταν υπό διεθνή αποκλεισμό. Αποδεδειγμένα λοιπόν ένα αδίστακτο καπιταλιστικό μεγαθήριο, που δε διστάζει να αξιοποιήσει και τα πλέον χυδαία και δολοφονικά μέσα για την περιφρούρηση των κερδών του.
- Ποια είναι η κυρίαρχη αφήγηση για τη διαμόρφωση της σημερινής κατάστασης;
Όταν το 2013 (25/07/2013) συζητιόνταν για πρώτη φορά στο περιφερειακό συμβούλιο η καύση σκουπιδιών («εναλλακτικών καυσίμων») από την ΑΓΕΤ, όλα παρουσιάζονταν ως μια «καινοτομία» που λίγο πολύ θα συνέβαλε θετικά στη λύση όλων των περιβαλλοντικών προβλημάτων, από το φαινόμενο του θερμοκηπίου, μέχρι την εξοικονόμηση χώρου στους ΧΥΤΑ και την εξοικονόμηση φυσικών πόρων (βλ. σελ. 8 απ. πρακτικού 13/25-07-2013 Αρ. Πρ. 1254). Έτσι εγκρίνεται η καύση σκουπιδιών με πλειοψηφία, η οποία συγκροτείται από τις παρατάξεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, των Οικολόγων και των τότε ακροδεξιών (επ. Α. Ροντούλης), καταψηφιζόμενη μόνο από τους περιφερειακούς συμβούλους της Αριστερής Παρέμβασης, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ (του αντιπολιτευόμενου…). Η απόφαση αυτή ανοίγει την πόρτα και δίνει το «πράσινο φως» για την έκδοση της ΑΕΠΟ184437/10.01.2014 από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (υπουργός Γ. Μανιάτης), η οποία αυξάνει και τις κατηγορίες «εναλλακτικών καυσίμων» (από 7 σε 25). Η δε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με την τελευταία απόφαση του υπουργού Γ. Σταθάκη (ΑΕΠΟ 52269/22-02-2017), παρέχει λιμενικές διευκολύνσεις στην ΑΓΕΤ, προκειμένου να εισάγει σκουπίδια από άλλες περιοχές (ή το εξωτερικό). Με αυτό τον τρόπο απαλλάσσει την εταιρία από το οικονομικό βάρος της μεταφοράς των εν λόγω καυσίμων με φορτηγά, αφού πλέον θα μπορεί να τα μεταφέρει με πλοία, ανεβάζοντας τα όρια της καύσης «εναλλακτικών καυσίμων», από τους 7.386 τόνους που έκαιγε πειραματικά μέχρι σήμερα, στα όρια που διαμορφώθηκαν μέσω των συνεχών τροποποιήσεων στην ΑΕΠΟ (η ΑΓΕΤ έχει άδεια για καύση περίπου 590.000 τόνων διαφόρων κατηγοριών «εναλλακτικών καυσίμων»). Το όνειρο που πολλοί υπόσχονταν μετατρέπεται σε εφιάλτη. Οι κρίκοι της αλυσίδας που δημιούργησαν αυτή την ωρολογιακή βόμβα, συμπληρώνοντας ο ένας το έργο του άλλου, επιχειρούν να απαλλαχτούν από την ευθύνη που τους βαραίνει. Κοινός τόπος όμως παραμένουν τα αδιατάραχτα συμφέροντα της Lafarge.
- Άνθρωποι πειραματόζωα στο βωμό του κέρδους;
Η εισήγηση της περιφερειακής αρχής (Αρ. πρ. 1011/24-05-2017) και της κ. Κολυνδρίνη ουσιαστικά λέει «ας το κάψουμε, μέχρι να δούμε αν σκοτώνει» (σελ 11 «Αν από τη χρήση του προκύπτει επικινδυνότητα για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, πρέπει να διακοπεί η καύση του συγκεκριμένου δευτερογενούς καυσίμου. Αλλά θα πρέπει να υπάρχουν στοιχεία γι’ αυτό και απόψεις τεκμηριωμένες»). Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη πως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό πείραμα σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας στο οποίο υπάρχουν οριοθετημένα στρατόπεδα. Εκείνο του πολυεθνικού ομίλου και των συμμάχων του και εκείνο του μεγάλου κομματιού της λαϊκής πλειοψηφίας που αντιμετωπίζεται σαν αναλώσιμο υλικό. Θέσεις ενδιάμεσες δεν υπάρχουν: Η θα χάσει η εταιρία την ευκαιρία να παράγει πιο φτηνά ή θα κοστολογηθεί πιο φθηνά η ζωή των ανθρώπων μιας ολόκληρης περιοχής.
- Τι λένε οι αριθμοί;
Με βάση τις άδειες τετραπλασιάζεται το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο του ολικού οργανικού άνθρακα (TOC) στα καυσαέρια των τσιμεντοκλιβάνων από 10 mg/m3 σε 40mg/m3, ενώ παραμένει ο τετραπλασιασμός του SO2 από 50 mg/m3 σε 200 mg/m3. Οι «αυστηροί έλεγχοι» που επικαλούνται όλοι, δεν προβλέπουν τη μέτρηση των οξειδίων του βαναδίου και ταυτόχρονα δεν καταγράφονται οι εκπομπές των μικροσωματιδίων (pm10 και pm2,5). Τα πτητικά ιχνοστοιχεία, ο υδράργυρος και το θάλλιο κατά το μεγαλύτερο μέρος τους απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα, ενώ για το σημαντικότερο πρόβλημα που είναι οι διοξίνες (από τις πλέον επικίνδυνες ενώσεις), δεν έχουν προσδιοριστεί κατώτερα όρια, κάτω από τα οποία να διασφαλίζεται ότι δεν υπάρχουν αρνητικές συνέπειες.
- Τι πρέπει να γίνει;
Καμία παραγωγική μονάδα δε θα σέβεται ούτε το περιβάλλον ούτε την ανθρώπινη εργασία, αν τελικά δεν επιχειρεί να υπηρετήσει έναν ευρύτερο κοινωνικό ρόλο, ενάντια στα δόγματα της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους. Το μόνο που μπορεί να πετύχει τη διατήρηση και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, με αξιοπρεπείς όρους δουλειάς και με σεβασμό στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία είναι η αλλαγή της θέσης των εργαζόμενων μέσα στην παραγωγή και η δημόσια-κοινωνική ιδιοκτησία, με συνθήκες εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, των μεγάλων παραγωγικών μονάδων όπως η ΑΓΕΤ. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να στοχεύει και ο περιορισμός της ασυδοσίας της εργοδοσίας, αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου είναι στην περίπτωση της ΑΓΕΤ και η ρητή απαγόρευση καύσης σκουπιδιών.
