Οι περισσότεροι από εμάς αισθανθήκαμε ευλογημένοι την πρώτη φορά που κλείσαμε ένα υπέροχο σπίτι σε τιμή κόστους σε μια ξένη πρωτεύουσα, αντί για κάποιο ξενοδοχείο ή χόστελ. Κάποιοι μπορεί ακόμη και να τσοντάρουν στο μικρό πλέον μέσο εισόδημα της Ελλάδα βγάζοντας ένα ιδιόκτητο σπίτι στο Airbnb.
Το Airbnb δηλαδή δεν είναι ανάπτυξη και έσοδα για όλους;
Γιατί τότε ξένες πόλεις όπως το Λονδίνο να ψηφίζουν μέτρα απέναντι στο Airbnb; Γιατί στη Βενετία οι κάτοικοι ρίχνουν κατάρες και σε αυτό και στους τουρίστες που φέρνει;
Ως γνωστόν, κάθε σύγχρονη πόλη πάσχει από περιορισμένο χώρο, ιδιαίτερα στο κέντρο. Παρότι πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο της αστικής ερήμωσης (βλ. Ντιτρόιτ, ΗΠΑ), ο γενικός κανόνας είναι ότι ο περιορισμένος χώρος θα τείνει να γίνεται όλο και πιο δυσεύρετος και ακριβός για λόγους κατοικίας, αλλά και κερδοσκοπίας. Το ίδιο ισχύει σε άλλες ειδικές συνθήκες, όπως πχ στα νησιά.
Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν έγινε αντιληπτό στους ιδιοκτήτες πως το να νοικιάζουν σε τουρίστες, κυρίως ξένους, φέρνει πολύ περισσότερο χρήμα απ’ότι σε ντόπιους που θέλουν να μείνουν. Έχουν καταγραφεί παράπονα αγροτικών γιατρών σε νησιά όπως η Σαντορίνη πως κανένας δεν τους νοικιάζει σπίτι για να μείνουν, γιατί δίνουν λίγα λεφτά. Λίγες δεκαετίες πριν οι ίδιοι νησιώτες θα τους έκαναν το τραπέζι για τη βοήθειά τους.
Tόσο κερδοφόρο που δεν αξίζει μόνιμους κατοίκους
Ο νόμος αυτός ίσχυε και πριν, φυσικά. Το Airbnb όμως δίνει τη δυνατότητα κάθε άδειο σπίτι ή δωμάτιο να γίνει διαθέσιμο στους τουρίστες, χωρίς ανακαινίσεις, με ελάχιστη γραφειοκρατία και το πλεονέκτημα πια να είναι στα μικρά διαστήματα εκμίσθωσης και όχι στα μεγάλα.
Ταυτόχρονα, τα κέρδη είναι πολύ υψηλότερα: To παράδειγμα της Βαρκελώνης δείχνει πως η ενοικίαση μέσω Airbnb αποδίδει τα διπλάσια από τη συμβατική. Το ίδιο επιβεβαιώνεται από τα δεδομένα: Ένα σπίτι 40 χρονών κοντά στο κέντρο της Αθήνας μπορεί να φέρει 500 ευρώ το μήνα μέσω Airbnb, αντί για 300-350 ευρώ για το ίδιο διάστημα δια τη παραδοσιακής οδού.
Θα πει κανείς: “Κακό είναι να βγάλουν οι πολίτες κάνα φράγκο από τον τουρισμό τις δύσκολες εποχές που ζούμε;” Το πράγμα είναι αρκετά πολυπλοκότερο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
