Στη 2η Γιορτή πατάτας στην ορεινή Σκαμνιά παρευρέθηκε ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Λάρισας Δημήτρης Παπαδημόπουλος, ο οποίος απευθύνοντας χαιρετισμό, αφού συνεχάρη τους συνδιοργανωτές της εκδήλωσης, τους τοπικούς παραγωγούς και τον πρόεδρο του χωριού κ. Κωνσταντίνο Μωραΐτη,
που είχε και την ιδέα για την πραγματοποίηση της γιορτής, ανέφερε:
“Η εισαγωγή της πατάτας στην πατρίδα μας, που έθρεψε γενιές και γενιές, οφείλεται στον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, που έδωσε μεγάλη σημασία στην ανάπτυξη της γεωργίας. Όταν εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο, προσπάθησε να δώσει στους χωρικούς πατάτες. Αυτοί όμως φιλύποπτοι και συντηρητικοί, όπως ήταν, τις πέταξαν. Ο Καποδίστριας, μεταχειρίστηκε το εξής τέχνασμα: Περιέφραξε το μέρος όπου ήταν αποθηκευμένες οι πατάτες και έβαλε σκοπούς για να το φυλάγουνε – δήθεν – μέρα νύχτα. Μέσα σε λίγες μέρες δεν είχε μείνει ούτε μία πατάτα, αφού οι κάτοικοι θεώρησαν ότι επρόκειτο για κάτι πολύτιμο.
Οι τοπικοί παραγωγοί της Σκαμνιάς είναι αξιέπαινοι. Σκέφτηκαν τα μικρά αρχικώς. Δε μεγαλοπιάστηκαν Σκέφτηκαν πιο είναι το ελάχιστο που πρέπει να καταφέρουν, ώστε η προσπάθειά τους να είναι βιώσιμη. Και το σωστό είναι να βρίσκουμε τις λύσεις από μέσα προς τα έξω και όχι από έξω προς τα μέσα. Έκαναν ένα μικρό βήμα και ξεκίνησαν ένα μεγάλο ταξίδι και τώρα ήδη βλέπουν να ανοίγονται νέοι δρόμοι και ορίζοντες, που στην αρχή δεν υπήρχαν.
Σε αυτό τα ταξίδι όλοι μας βοηθούμε. Στην Περιφέρεια στοχεύουμε εμπράκτως και επενδύουμε στην ενίσχυση γενικότερα της αγροτικής οικονομίας, στη βελτίωση του εισοδήματος του αγροτικού πληθυσμού, στην ανάπτυξη της υπαίθρου μέσω της προαγωγής και διασφάλισης της ποιότητας, στην ανάδειξη και κατοχύρωση της ταυτότητας των τοπικών προϊόντων, καθώς και στην προώθηση συστημάτων προστασίας και διαχείρισης των αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Οι παραγωγοί δεν αρκεί να περιορίζονται στις τοπικές αγορές ούτε να λειτουργούν με τη λογική της απλής επαγγελματικής σχέσης. Χρειάζεται η συνεργασία των παραγωγών και οι στρατηγικές συμμαχίες, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στο μεγάλο ανταγωνισμό.
Πρέπει, επιτέλους, να κοιταχτούμε στον καθρέφτη, όλοι μαζί κι ο καθένας μόνος του. Να προωθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις την αγροτική παραγωγή, με εξωστρέφεια, με διαφάνεια των αγορών, με δημιουργία ισορροπημένων σχέσεων στην αγροτοδιατροφική αλυσίδα, εμποδίζοντας αθέμιτες πρακτικές, ενθαρρύνοντας τη δίκαιη κατανομή των περιθωρίων του κέρδους. Τότε μόνον θα έχουμε συνέλθει, αφού δυστυχώς εδώ και δεκαετίες, η βίαιη και αλόγιστη εγκατάλειψη της υπαίθρου, η συγκέντρωση του πληθυσμού στις μεγάλες πόλεις, ο υπερκαταναλωτισμός και ο ξενόφερτος τρόπος ζωής, έσπασαν τους κρίκους της αλυσίδας, διέρρηξαν τον παραδοσιακό ιστό και μας αποδιοργάνωσαν ως άτομα και ως κοινωνία”.
