Την οργή και την αγανάκτησή της για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με τη μη έγκριση λειτουργίας ολιγομελών τμημάτων στα ΕΠΑΛ, εκδήλωσε με επιστολή της στο paidis.com, μητέρα μαθητή που αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες και ο οποίος είναι αναγκασμένος να αλλάξει σχολικό περιβάλλον με ότι μπορεί αυτό να συνεπάγεται για την ψυχολογία του.
Με επιστολή της στο paidis.com αναφέρει τα εξής:
“Κάποιοι κύριοι στο υπουργείο δυστυχώς βλέπουν τα παιδιά μας σαν αριθμούς και τα θυσιάζουν στο βωμό των μνημονιακών επιταγών για όσο το δυνατόν μικρότερες δαπάνες. Αδιαφορούν για τον ψυχικό κόσμο των παιδιών, για τις ανάγκες και τα προβλήματά τους και λες και είναι σακιά με πατάτες τα μεταφέρουν από σχολείο σε σχολείο, χωρίς κριτήρια με μία λογική του αποφασίζουμε και διατάζουμε για να κερδίσουν ποιος ξέρει τί.
Ξεπερνάει τη λογική μου η τελική απόφαση του υπουργείου, που ενώ αναγνώρισε 48 ολιγομελή εξαντλεί την αυστηρότητά του στο δικό μου παιδί και σε λίγα ακόμη, χωρίς κάποιος από τους υπεύθυνους να μπορεί να δώσει πειστικές εξηγήσεις για τους λόγους που άλλα παιδιά θα πάνε στο σχολείο που επέλεξαν, και το δικό μου είναι αναγκασμένο να αλλάξει φέτος σχολείο, και το χειρότερο να μην ξέρει αν θα μπορεί να παρακολουθήσει στον τόπο του την ειδικότητα για την οποία πήγε στα ΕΠΑΛ.
Το παιδί μου είναι ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες, που με πολύ κόπο όλων μας τελείωσε το Γυμνάσιο και ενώ είχαμε απελπιστεί πιστεύοντας ότι θα μείνει στο σπίτι, σαν ακτίνα φωτός είδαμε μία διαφήμιση για τις πολλές ειδικότητες και τις προοπτικές που ανοίγονται στα ΕΠΑΛ, και έτσι αποφασίσαμε από κοινού να εγγραφεί στην Α τάξη, σε ένα σχολείο στο οποίο λειτουργεί η ειδικότητα που θα ήθελε να παρακολουθήσει.
Η πρώτη χρονιά κύλησε με απίστευτα αποτελέσματα για όλους μας αφού το παιδί βρέθηκε σε ένα σχολείο όπου τον αγκάλιασαν καθηγητές και μαθητές, όπου τα μαθήματα του κέντρισαν το ενδιαφέρον (τώρα τον Οκτώβρη πήρε και έπαινο για την περσινή χρονιά!), με λίγα λόγια βρέθηκε σε ένα σχολείο όπου το κλίμα είναι πολύ καλό και ανθρώπινο για τον ίδιο.
Δυστυχώς όμως για όλους μας, ήλθε η φετινή χρονιά για να διαψεύσει τις ελπίδες μας και τα όνειρα του παιδιού, αφού οι κύριοι στο υπουργείο αποφάσισαν να διαλύσουν το τμήμα του στη Β τάξη, και να απειλούν με κλείσιμο και την ειδικότητα του χρόνου (κάθε χρόνο σε άλλο σχολείο!!!), όπως τελικά μου είπε κάποιος υπεύθυνος στο υπουργείο όπου απευθύνθηκα ζητώντας ανθρώπινη αντιμετώπιση.
Παρά τις προσπάθειές μας, παρά τους αγώνες των μαθητών, παρά τις εκκλήσεις μας, βρήκαμε απέναντι ένα απάνθρωπο υπουργείο που στέλνει τα παιδιά μας στον Καιάδα με το έτσι θέλω.
Ολοι αυτοί οι κύριοι που στρογγυλοκάθονται στις καρέκλες τους ξεχνώντας πού ήταν μέχρι πρότινος, και μη θέλοντας να πιστέψουν πού θα επιστρέψουν, εξέδωσαν διαταγή αλλαγής περιβάλλοντος για τα παιδιά μας, και τώρα εγώ και όλη η οικογένειά μας μπαίνομε σε μια νέα περιπέτεια με το παιδί, σε ένα νέο σχολείο, στο οποίο κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί πώς θα αντιδράσει, και το χειρότερο χωρίς να γνωρίζει αν θα παρακολουθήσει κάποτε την ειδικότητα την οποία επέλεξε, επειδή το υπουργείο αυθαίρετα, από όσα γνωρίζω, δεν ενέκρινε το τμήμα του.
Ντροπή και αίσχος”.
