Τώρα να σου πω πως δεν προβληματίστηκα τούτες τις μέρες με το περιεχόμενο της εκπομπής θα σε γελάσω ακροατή μου εμβρόντητε και ενημερωμένε επί παντός, που βάζουμε κάθε τόσο το χεράκι μας οι δημοσιογράφοι σε αγαστή συνεργασία πάντα με τους διαχειριστές του φατσοβιβλίου
και τις ανεξάντλητες και χρήσιμες πληροφορίες που συλλέγεις νυχθημερόν από τα social (sic).
Προβληματισμένη μεν απτόητη δε αποφάσισα όπως εντρυφήσουμε σήμερα στα μεγάλα και σπουδαία, ήτοι τη συνέντευξη Notis στο συνάδελφο αδικημένο των Πούλιτζερ και φυσικά στο φλέγον της Μαύρης Παρασκευής, που δείχνει να διεκδικεί με αξιώσεις και τον τίτλο της «μεγάλης», αφού έχει τον ατελείωτο.
Και ξεκινώ από το «θεσμό», διότι πως αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς το γεγονότο πως κάθε που κοντεύουμε να γιορτάσουμε Πολυτεχνείο θεσμικά θα ξεμυτίσει η ενημέρωση με συνέντευξη του «επιβάλλεται» Notis;
Το πολιτικό τραγούδι και από κοντά και η πολιτική τοποθέτηση στα καλύτερά της, που ντροπή της εκείνης της Βανδή που ακόμη να ζητήσει γονυπετής (και λίγα λέω), γονυπετής επαναλαμβάνω συγγνώμη από τον τρισμέγιστο δημοκράτη που μας ξεστραβώνει χρόνια τώρα «πενταγραμμικώς», κάνοντας δυναμική παρέμβαση και αρθρώνοντας πολιτικό λόγο από πίστας εν μέσω λουλουδοπολέμου και εχθρικών πυρών με φελλούς (σαμπάνιας και όχι μόνο) να θέτουν σε κίνδυνο το (άδειο του) κεφάλι.
Θεωρώντας τουλάχιστο μάταιο να σχολιασθεί περαιτέρω το χειμαρρώδες του λόγου του ανδρός θαρρώ πως επιβάλλεται να σταματήσω κάπου εδώ, σεβόμενη τα έρμα τα αγαθά της δημοκρατίας και το «της νύχτας τα καμώματα…» της συχωρεμένης της γιαγιάς μου που επιτρέπουν σε «δημοκράτες» τύπου Notis και δημοσιογράφους by night να δίνουν βήμα σε υμνητές του ναζισμού τσουβαλιάζοντας τα πάντα στο όνομά της.
Και από τα… σκοτάδια της ενημέρωσης προχωρώ στη μαύρη Παρασκευή είναι η νύχτα στα βουνά του εξωτικού χωριού μας.
Στέναξαν και συνεχίζουν να το κάνουν τα’ αυτάκια μας από το τηλεοπτικό «μπουγάδιασμα» και από κοντά και οι πωλήτριες με το νέο ξενόφερτο. Πατείς με πατώ σε στα μαγαζά και αύξηση τζίρου σου λέει περιχαρής, κάθιδρος και από κοντά και περήφανος ο επαγγελματίας της Τραχανοπλαγιάς.
Διότι γνωστή αλυσίδα γκάτζετ μπορεί να μην είμαστε, αλλά και μεις έχουμε το κατιτίς μας, και να δυο κιλά φασόλια στην τιμή του ενός να’ χεις να πορεύεσαι.
Ρεσιτάλ μαθαίνω έδωσαν μικροί μεγάλοι σε γνωστές αλυσίδες, με τα αποθέματα προϊόντων και υπομονής να εξαντλούνται, την ώρα που μάταια ο μικροέμπορος πάλευε με τον ανταγωνισμό και το ξενόφερτο που δεν καλοκατάλαβε και από πού του ήρθε.
Με τούτα και με κείνα βγήκε η εβδομάδα, δυστυχώς θάψαμε και κάτι νεκρούς μέσα σε λάσπες, σιδηροδρομικές γραμμές και υποσχέσεις, και πάμε ολοταχώς για γιορτές και για τραγούδι.
Από τους μοναδικούς Βασίλη Τσιτσάνη, Μαρίκα Νίνου και Πρόδρομο Τσαουσάκη, σε στίχους και μουσική του Β. Τσιτσάνη ακούμε Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΧΡΥΣΗ.
Έτσι για την αλητεία και καλή μας ακρόαση…
Χικ FM
