ΓΡΑΦΕΙ Ο Θ. Τσούχλος, Ταμίας Δ.Σ. Ο.Λ.Μ.Ε.
Το πρόβλημα της αδιοριστίας των εκπαιδευτικών έχει οξυνθεί σε μέγιστο βαθμό κατά τα μνημονιακά έτη. Ο θεσμός των αναπληρωτών προβαθμίδα μόνιμου διορισμού παλαιότερα, έχει καταστεί πλέον η μοναδική διέξοδος για ένα μικρό αριθμό πτυχιούχων των Καθηγητικών Σχολών.
Δεκάδες χιλιάδες συνάδελφοί μας είναι άνεργοι, μολονότι επιθυμούν να εργαστούν και να προσφέρουν στη Δημόσια Εκπαίδευση. Οι λίγοι, οι «τυχεροί» ταλανίζονται επί σειρά ετών σε δυσπρόσιτες επί το πλείστον περιοχές με υποβαθμισμένο και ασταθές εργασιακό-μισθολογικό καθεστώς. Το μέλλον αβέβαιο και τα προβλήματα πολλά και σημαντικά.
Η κινητοποίηση την Παρασκευή 30/3 ήταν μια ευκαιρία για την ύπαρξη ενός ουσιαστικού διαλόγου. Δυστυχώς όμως εξαιτίας της στρατηγικής επιλογής της κυβέρνησης να μεταφέρει εκ νέου τον διάλογο σε υπουργικό επίπεδο στη Βουλή και όχι στο Μαξίμου, αλλά και της συνεχιζόμενης αρνητικής στάσης της Δ.Ο.Ε. για άλλη μια φορά οδηγηθήκαμε σε αδιέξοδο.
Το Υπουργείο επιχειρεί να προβάλει επικοινωνιακά το όλο θέμα, απευθυνόμενο ουσιαστικά στην κοινωνία. Η Ο.Λ.Μ.Ε. ορθά, εφόσον υπήρχε συνδιοργάνωση και κοινή δράση, απείχε από τη συγκεκριμένη συνάντηση. Οφείλει όμως άμεσα να λάβει πρωτοβουλίες και να απαιτήσει μόνιμους διορισμούς εντός του 2018. Επιβάλλεται να ακολουθήσει αυτόνομη πορεία, αποφεύγοντας τους έντεχνους τακτικισμούς της απερχόμενης κυβέρνησης, αλλά και τις τυχόν ιδεοληπτικές, αδιέξοδες συνδικαλιστικές πρακτικές.
