Η επέτειος του Πολυτεχνείου συμβολίζει πρωτίστως το θάρρος και την αυταπάρνηση των φοιτητών που ύψωσαν ανάστημα απέναντι στη Χούντα, η οποία δεν δίστασε να δείξει το πιο σκληρό της πρόσωπο απέναντί τους. Ταυτόχρονα, είναι μια ημέρα μνήμης για τους Έλληνες πολίτες που, ανεξαρτήτως ιδεολογίας,
δεν συμβιβάστηκαν με ένα καθεστώς που προκάλεσε αίμα, πόνο και εθνικές συμφορές.
Όπως όλα τα γεγονότα, έτσι και το Πολυτεχνείο βρίσκεται πέρα από την πορεία που χάραξαν συγκεκριμένα πρόσωπα πατώντας στις πλάτες των ανώνυμων φοιτητών και πάνω από το νόημα που επιχειρούν να του δώσουν οι γνωστές περιθωριακές αντιδημοκρατικές ομάδες. Τα αιτήματα του Πολυτεχνείου ήταν αιτήματα των Ελλήνων που έγιναν πράξη λίγους μήνες μετά, με την Μεταπολίτευση, και επί σαράντα χρόνια δεν τέθηκαν ποτέ εν αμφιβόλω.
Σαράντα πέντε χρόνια μετά, οι Έλληνες πολίτες δεν επιθυμούν να επιστρέψουν σε εποχές που έστω κάποιο από τα μέρη του τριπτύχου «ψωμί – παιδεία – ελευθερία» θα είναι ξανά ζητούμενο αντί για δεδομένο. Και γνωρίζουν άριστα το δρόμο για να εξασφαλιστεί η οικονομική, κοινωνική και πολιτική ομαλότητα για την πατρίδα μας.
