Σύμφωνα με Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2000/60) και με αποφάσεις των κυβερνητικών παραρτημάτων των αποκεντρωμένων διοικήσεων Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας (ΑΔΑ: 97ΥΔΟΡ10-ΥΕΤ) καθώς και Πελοποννήσου – Δυτικής Ελλάδας & Ιονίου (ΑΔΑ: ΩΟΥΣΟΡ1Φ-546) μόλις της προηγούμενης εβδομάδα, το νερό πλέον παύει να είναι δημόσιο αγαθό.
Η κυβέρνηση βάζει για πρώτη φορά την έννοια του «κόστους πόρου», με την οποία ένα δημόσιο φυσικό αγαθό απαραίτητο για τη ζωή κάθε έμβιου όντος πάνω στον πλανήτη μετατρέπεται σε εμπόρευμα το κόστος του οποίου καλείται να επωμιστεί ο λαός της Θεσσαλίας. Από εδώ και πέρα όποιος έχει χρήματα και μπορεί να το αγοράσει θα έχει νερό.
Είναι τόσο μεγάλη η πρεμούρα της κυβέρνησης να εφαρμόσει τις εντολές της ΕΕ, που ενώ είχε αφήσει να εννοηθεί ότι θα εφαρμόσει την οδηγία της ΕΕ από το 2023, τη θέτει σε ισχύ άμεσα μέσα στο 2019. Και μάλιστα ελάχιστες ημέρες (7 και 11/2/2019) πριν από την συνάντηση του Υπουργείου Γεωργίας με τους αγρότες της Θεσσαλίας, για τους οποίους το κόστος νερού άρδευσης εκτοξεύεται μέχρι και το ποσό των 10,8€ / στρέμμα στην καλύτερη περίπτωση.
Η κυβέρνηση, μέσω της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων τον Μάρτη του 2017, επικαιροποίησε το ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Θεσσαλίας (EL08). Βάσει του σχεδίου αυτού προκύπτει ότι για κάθε στρέμμα αρδευόμενης έκτασης στον Θεσσαλικό κάμπο θα δίνεται άδεια χρήσης νερού με μέσο όρο 450m3 νερού. Και ενώ τότε επιχειρήθηκε να εισαχθεί στην ημερήσια ατζέντα η εφαρμογή της οδηγίας 60/2000 της ΕΕ και η επιβολή του «περιβαλλοντικού κόστους», οι δημόσιες αντιδράσεις ανάγκασαν την κυβέρνηση, να ανακοινώσει την αναβολή της όλης συζήτησης για το 2023.
Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση ελάχιστες ημέρες πριν, ανακοίνωσε τις ανωτέρω «περιβαλλοντικές» αποφάσεις οι οποίες οδηγούν ουσιαστικά στην επιβολή χαρατσιού. Τι σημαίνει αυτό; Ας πάρουμε ως παράδειγμα έναν αγρότη ο οποίος καλλιεργεί βαμβάκι μέσα στη λεκάνη απορροής του Πηνειού ποταμού. Το «περιβαλλοντικό κόστος» το οποίο θα κληθεί να πληρώσει για την άρδευση της καλλιέργειάς του (από κανάλια ή γεώτρηση), ανά κυβικό μέτρο νερού είναι 0,0241€, δηλαδή για το σύνολο των κυβικών: 0,0241 Χ 450 = 10,845€ ανά στρέμμα καλλιέργειας ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ.
Και όλο αυτό το κόστος θα προστεθεί σε κάθε άλλη χρέωση του αγρότη από τους τοπικούς φορείς άρδευσης (ΤΟΕΒ ή Δήμους). Για καλλιέργειες με κατανάλωση μεγαλύτερη από τα αναφερόμενα κυβικά το «περιβαλλοντικό» κόστος θα ανεβαίνει με εκθετικό ρυθμό! Προφανώς η κυβέρνηση έχει βαλθεί να τελειώνει με διαδικασίες fast track με τους μικρομεσαίους και φτωχούς αγρότες μιας και εκτοξεύει το κόστος παραγωγής στα ύψη.
Η συγκεκριμένη απόφαση εντάσσεται στα πλαίσια της επίθεσης του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου και της ΕΕ προς τον κόσμο της εργασίας και τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες και επαγγελματίες. Έτσι φτάνουν στο σημείο να ιδιωτικοποιήσουν μέχρι και το νερό, για να μπορέσουν να αποσπάσουν ακόμα μεγαλύτερο κέρδος από τον παραγόμενο πλούτο του κόσμου της εργασίας. Δεν τους ενδιαφέρει ούτε καν ο τρόπος της επιβίωσης εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, παρά μόνο ο τρόπος αύξησης του πλούτου τους.
Την ίδια στιγμή σειρά επιχειρηματικών κύκλων και ο ίδιος ο περιφερειάρχης κ. Αγοραστός «τάζουν λαγούς με πετραχήλια» γύρω από το σχέδιο εκτροπής του Αχελώου, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια χιλιάδων απελπισμένων αγροτών. Οι φαραωνικοί σχεδιασμοί των έργων που γέμισαν ήδη τις τσέπες των «εθνικών εργολάβων» απειλούν με ανεπανόρθωτες περιβαλλοντικές επιπτώσεις και ουσιαστικά ιδιωτικοποιήθηκαν πριν καν τελειώσουν όχι απλά δεν θα συμβάλουν στο υδατικό πρόβλημα του θεσσαλικού κάμπου, αλλά θα ολοκληρώσουν από τη μια το ξεκλήρισμα των φτωχών και μικρών αγροτών, και από την άλλη θα αποτελέσουν την οριστική ταφόπλακα για τα δημόσια κοινωνικά αγαθά όπως είναι το νερό. Τα σχέδια αυτά είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένα με τις κατευθύνσεις και τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και της ΕΕ που φτάνουν στο φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες. Το τρίπτυχο μεγάλα έργα – ιδιωτικοποίηση – ακριβά κοινωνικά αγαθά προσβάσιμα σε λίγους αποτελούν το «ευαγγέλιο» της αστικής πολιτικής στη Θεσσαλία. Μια κατεύθυνση που ενισχύει και αναβαθμίζει και ο «Κλεισθένης» με την μετατροπή όλων των δομών της τοπικής διοίκησης σε επιχειρηματικές μονάδες, προσηλωμένες στην κλοπή πλούτου και δικαιωμάτων από την εργαζόμενη πλειοψηφία.
Ο λαός της Θεσσαλίας πρέπει να ξεσηκωθεί απέναντι στις πολλαπλές μεθοδεύσεις ιδιωτικοποίησης του νερού και μετατροπής του σε προϊόν πολυτελείας. Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία απαιτεί να παρθεί άμεσα πίσω η απόφαση της κυβέρνησης για επιβολή επιπλέον κόστους στο νερό. Παλεύουμε για την ανατροπή όλου του πλαισίου που μετατρέπει τα φυσικά αγαθά σε εμπορεύματα. ‘Όλο το προηγούμενο διάστημα έχουν δοθεί σημαντικές μάχες που έχουν αποτρέψει σχέδια ιδιωτικοποίησης του νερού (βλ. προσπάθεια ιδιωτικοποίησης ΔΕΥΑΜΒ στο Βόλο). Αυτό που απαιτείται είναι η οργάνωση των αντιστάσεων με μαχητικό και συγκρουσιακό τρόπο που να υπονομεύσει την υλοποίηση των κυβερνητικών σχεδιασμών.
Απαιτούμε:
Καμία ιδιωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση του νερού.
Θέσπιση ενός καλλιεργητικού χάρτη για τη Θεσσαλία και όλη την ύπαιθρο, με βάση τις διατροφικές ανάγκες του λαού και τις περιβαλλοντικές δυνατότητες, που θα καταργεί τον άγριο και άναρχο ανταγωνισμό του κεφαλαίου στην αγροτική παραγωγή που καταστρέφει πόρους, περιβάλλον, εργαζόμενους και φτωχούς αγρότες. Σχέδιο αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών και απομάκρυνση από το μοντέλο της κοστοβόρας μονοκαλλιέργειας εις βάρος των φυσικών πόρων και των καλλιεργητών.
Κεντρικό σχεδιασμό για τη διαχείριση και την προστασία των υδάτων, την εξασφάλιση επάρκειας σε ισορροπία με το περιβάλλον. Ανάδειξη νέων μορφών κοινωνικού ελέγχου που θα εκφράζουν και εν τέλει θα επιβάλλουν τη λαϊκή βούληση βάσει των κοινωνικών αναγκών, ενάντια σε λογικές «αποφασίζομεν και διατάσσομεν».
Κατασκευή μικρών φραγμάτων στις λεκάνες απορροής με αποκλειστικά δημόσιες επενδύσεις, που να χρησιμοποιούνται κυρίως για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή
