Επιστολή διαμαρτυρίας αναγνώστη της σελίδας που για μια ακόμη φορά βλέπει το ανάπηρο παιδί του να μην μπορεί να μπει στη θάλασσα
Δυστυχώς για άλλη μια χρονιά μείναμε στα λόγια στα παράλια. Για την πρόσβαση των Α.με.Α στη θάλασσα ο λόγος.
Στις αρχές του καλοκαιριού είχε εξαγγελθεί πρόσβαση σε τρία σημεία στη θάλασσα . Στον Αγιοκαπο , στην Κάτω Σωτηρίτσα και στο Στόμιο . Το διαβάσαμε τον Ιούνιο και χαρήκαμε όσοι έχουμε άτομα Α.με.Α στις οικογένειές μας.
Όταν μάλιστα αρχές Ιουλίου επισκεφτήκαμε το σημείο και είδαμε το πλωτό αμαξίδιο στη θέση του, τον διάδρομο μέχρι τη θάλασσα και τον μηχανισμό που θα τραβάει το αμαξίδιο τοποθετημένο φτάσαμε στο σημείο να πανηγυρίσουμε ότι θα κάνει τα μπάνια του φέτος ο Χρηστάκος.
Δυστυχώς όμως τέλος Ιουλίου που ξεκίνησαν οι διακοπές τα πράγματα είχαν αλλάξει δραματικά . Ο μηχανισμός εξαφανισμένος χωρίς να ξέρει κανείς τι έγινε ( μας είπαν ότι επίκειται η τοποθέτηση του) , ο διάδρομος κοντά στη θάλασσα θαμμένος κάτω από την άμμο με τόνους άμμο από πάνω του και οι βραχίονες του αμαξιδίου βιδωμένοι ώστε να χρειάζεσαι ειδικό κλειδί για να τους ξεκλειδώσεις . Απογοήτευση!!! Για άλλη μια χρονιά.
Δεν το βάλαμε όμως κάτω . Μια μέρα με ήρεμη θάλασσα πήγαμε το απόγευμα για μπάνιο. Τι αντιμετωπίσαμε ; Θα προσπαθήσω να σας το περιγράψω.
1. Οι θέσεις παρκαρίσματος όλες πιασμένες . Δεν υπάρχει ένδειξη για parking Α.με.Α. Σταματήσαμε, κατεβάσαμε το παιδί και ευτυχώς βρέθηκε μια θέση εκεί κοντά .
- Με μεγάλη δυσκολία λόγω του βάρους του κατάφερα να τον μεταφέρω από το αμαξιδιό του στο πλωτό αμαξίδιο γιατί δεν κατάφερα να ξεβιδώσω τον πλάγιο βραχίονα. Ακούστηκε ένα κρακ στη μέση μου αλλά οκ. Συνηθισμένα πράγματα για μας που ζούμε με άτομα Α.με.Α που δεν μπορούν να βοηθήσουν λόγω της τετραπληγίας. .
- Ο διάδρομος ήταν θαμμένος στην άμμο και κυριολεκτικά πάνω στον διάδρομο είχαν βάλει κάποιοι τις ομπρέλες τους γιατί δεν φαινόταν. Μας βλέπει μία κυρία έτσι που κοιτούσαμε απογοητευμένοι και μας έδωσε θάρρος
– Ελάτε θα βοηθήσουμε όλοι να κάνει το παιδί το μπάνιο του. ( Το γράφω και δακρύζω) .
Τρέχει , σηκώνει αυτούς που είχαν βάλει την ομπρέλα, που έφυγαν αδιαμαρτύρητα μεν, με ξινισμένες μούρες δε, και αρχίζουμε όσο μπορούσαμε με τις χούφτες να καθαρίζουμε την άμμο πάνω από το διάδρομο . Με λύσσα έσκαβε κι αυτή και μεις και φώναξε και την εγγονούλα της ( 7-8 χρόνων ) να βοηθήσει .
Ήρθε το κοριτσάκι με το κουβαδάκι του και βοηθούσε κι αυτό . Μια άλλη κυρία , τσιριμπιμ – τσιριμπομ , που λέει και στην ταινία σχολίαζε για το Δήμο που φταίει, για τους πολιτικούς , για τον Μητσοτάκη , τον Τσίπρα . για τους χαραμοφάηδες του Δήμου που δεν καθαρίζουν κλπ κλπ αλλά δεν έπιανε να βοηθήσει .
Μας ζάλισε με τη μουρμούρα της και την αγριοκοίταξα. Έφυγε λίγο πιο πέρα. Σε λίγο πιάσαμε όλοι μαζί το πλωτό αμαξίδιο και το σπρώξαμε στη θάλασσα. Κούραση – πόνος στη μέση, έφυγαν όλα με την χαρούμενη κραυγή του Χρήστου μόλις ένιωσε τη θάλασσα στο κορμάκι του. Μείναμε πάνω από μία ώρα εκεί απολαμβάνοντας μαζί με το παιδί την θάλασσα.
Η Κυρία μας περίμενε . Πήρε να νυχτώνει. Το κατάλαβα ότι εμάς περίμενε. Με τρόπο είπα και στην υπόλοιπη παρέα να βγούμε. Έτρεξε κοντά μας ( πρέπει να είναι 65 χρόνων περίπου).
Μας είπε ότι ήταν πολιτική πρόσφυγας από τη Σοβιετική Ένωση και δούλευε στο Δήμο Λαρισαίων. Ήρθαν και άλλοι 2-3 γεροδεμένοι και όλοι μαζί τραβήξαμε έξω το παιδί.
Αυτό ήταν το μοναδικό μπάνιο του Χρήστου φέτος.
Το όνομα της κυρίας πάνω στην προσπάθεια και την όλη φάση δεν το ρώτησα . Μεγάλη παράλειψη το ξέρω. Θα το μάθω όμως.
Συμπεράσμα:
Άλλη μια χρονιά δήμαρχε μείναμε στα λόγια. Δικαιολογίες υπάρχουν . Αν δεν ζεις όμως το πρόβλημα δεν μπορείς να το καταλάβεις. Η κατάσταση είναι όπως πέρυσι. Ακριβώς.
Δεν άλλαξε κάτι . Πέρυσι το πλωτό αμαξίδιο ήταν δεμένο στο δέντρο φέτος στο σπιτάκι . Τίποτα άλλο.
Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας για τους αναπήρους και συ τον δικό σου για τις ψήφους. Τα κατάφερες και ξαναβγήκες. Μπράβο . Αφού στην Ελλάδα τρώμε κουτόχορτο.
Θα ξαναπάμε για μπάνιο ελπίζοντας στη βοήθεια ανθρώπων όπως η Κυρία που μας βοήθησε. Καλή της ώρα. Ελπίζω να την ξαναβρώ της χρωστάμε όλοι ένα μεγάλο ευχαριστώ .
Και η εγγονούλα με το κουβαδάκι θα γίνει σίγουρα σωστός πολίτης. Όσο υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι υπάρχει ελπίδα σ’ αυτόν τον ευλογημένο αλλά και καταραμένο τόπο.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
