Ζητά ο Μάξιμος Χαρακόπουλος για την αναχαίτιση της πανώλης
Να εντάξουν στον σχεδιασμό αναχαίτισης της εισόδου της πανώλης των χοίρων στη χώρα μας επιπρόσθετα μέτρα, όπως την οικονομική ανταμοιβή κυνηγών για τη θανάτωση αγριόχοιρων και ημίαιμων στις περιοχές υψηλού κινδύνου, ζητά ο πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης
της Βουλής, βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος από τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Μάκη Βορίδη και Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κωστή Χατζηδάκη.
Ο Θεσσαλός πολιτικός με ερώτησή του, που κατατέθηκε κατόπιν σχετικής ενημέρωσης από τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Χοιροτροφικών Συλλόγων κ. Γιάννη Μπούρα και συνεργασίας με τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Θεσσαλίας κ.κ. Τάσο Τόλιο και Βαγγέλη Μπαλατσό, σημειώνει ότι «η ταχεία μετάδοση της πανώλης των χοίρων σε πολλές χώρες της Ευρώπης, έχει οδηγήσει στη λήψη έκτακτων μέτρων, καθώς η οικονομική ζημία που έχει προκαλέσει είναι τεράστια. Σύμφωνα με το Reuters (17.07.2019), στη γειτονική μας Βουλγαρία, όπως προκύπτει από δηλώσεις της υπουργού Γεωργίας της χώρας κ. Desislava Taneva, οι αρχές θα καταβάλλουν περίπου 75 ευρώ για κάθε σκοτωμένο αγριόχοιρο, καθώς σκοπεύουν να μειώσουν σημαντικά την πυκνότητα του αγριόχοιρου σε ζώνες των 20 χιλιομέτρων γύρω από τις εστίες της αφρικανικής πανώλης των χοίρων».
Ο Μάξιμος. Χαρακόπουλος υπογραμμίζει ότι «όπως είναι προφανές, η βουλγαρική κυβέρνηση έχει καταφύγει σε αυστηρά μέτρα για τη συγκράτηση της νόσου. Κάποια από αυτά τα μέτρα θα μπορούσαν να τεθούν υπό συζήτηση για τις περιφέρειες της επικράτειας που βρίσκονται στη ζώνη υψηλού κινδύνου να πληγούν από την πανώλη των χοίρων. Με αυστηρή προϋπόθεση ότι κάθε ζώο που θανατώνεται θα ελέγχεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες για το αν έχει νοσήσει θα υπάρξει ξεκάθαρη εικόνα για την ύπαρξη κρουσμάτων της νόσου και τη γεωγραφική τους κατανομή, ενώ θα προσφέρει το πλεονέκτημα της άμεσης επέμβασης. Επιπλέον, το κίνητρο της χρηματικής ανταμοιβής δεν ευνοεί την αυθαίρετη απόρριψη άκρως μολυσματικών μερών του αγριόχοιρου (πχ εντόσθια σε δασικές εκτάσεις) και, συνεπώς, περιορίζει τη νέα επιμόλυνση των πληθυσμών αγριόχοιρων μέσω της τροφής. Τέλος, εκτός των αγριόχοιρων, μεγάλοι πληθυσμοί ημίαιμων που προξενούν σοβαρές ζημιές στην αγροτική παραγωγή τα τελευταία χρόνια δεν έχουν ελεγχθεί πλήρως και αποτελούν σημαντικό πρόβλημα που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη».
