Η ΠΑΕ ΑΕΛ έδωσε στη δημοσιότητα το κείμενο του Γιάννη Καλογιάννη – υπεύθυνου Γραφείου Τύπου της ΠΑΕ, που απέστειλε στη διοργανώτρια Super League με αφορμή την αφιέρωση της 11ης αγωνιστικής του φετινού πρωταθλήματος στην Παγκόσμια Ημέρα μνήμης για τα Θύματα των Τροχαίων Δυστυχημάτων, και το βίντεο που ετοίμασε ο συνεργάτης της σκηνοθέτης Πασχάλης Μάντης,
όπως ζητήθηκε από τη διοργανώτρια.
Η ΠΑΕ ΑΕΛ δέχθηκε συγχαρητήρια για την εξαιρετική και επαγγελματική δουλειά των συνεργατών της, τόσο για το ιστορικά άρτιο κείμενο του κ. Καλογιάννη, όσο και για το εξαιρετικά καλαίσθητο βίντεο του κ. Μάντη (η original version είναι αυτή, στο βίντεο της Super League με όλες τις ομάδες έχει μπει άλλο μουσικό μωσαϊκό).
Δείτε αναλυτικά το κείμενο και το βίντεο:
“ΝΕΚΡΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΕΛ
Το πρώτο “βυσσινί” αίμα στην άσφαλτο χύθηκε πολύ νωρίς, ακριβώς 50 μέρες μετά τη “γέννηση” της ΑΕΛ.
Συγκεκριμένα στις 6 Ιουλίου 1964, ο 26χρονος βιρτουόζος μέσος ΓΙΆΝΝΗΣ ΒΑΛΑΝΙΆΔΗΣ, που προέρχονταν από τον Ηρακλή Λάρισας, “αντάμωσε τον Χάρο” λίγο έξω από το χωριό Χαλκιάδες. Ο Βαλανιάδης είχε επιλεγεί τρεις μέρες πριν τον θάνατό του από τον Αλεξάντερ Πέτροβιτς, πρώτο προπονητή της νεοσύστατης ΑΕΛ, ως βασικό στέλεχος του παρθενικού ρόστερ και εκείνη τη Δευτέρα μετέβαινε με τη vespa του στα Φάρσαλα προκειμένου να γιορτάσει το γεγονός με αγαπημένο του πρόσωπο.
Πέντε περίπου χρόνια αργότερα, στις 6 Σεπτεμβρίου 1979 και ενώ είχε μεσολαβήσει ο θάνατος του 18χρονου γκολκίπερ Θοδωρή Πασσιά από σοβαρό τραυματισμό και εσωτερική αιμορραγία σε προπονητικό δίτερμα της ΑΕΛ στο Αλκαζάρ, είχαμε νέο απίστευτο χτύπημα της μοίρας που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο.
Δύο από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που έβγαλε ποτέ το λαρισινό ποδόσφαιρο, ο 19χρονος ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΚΟΥΚΟΥΛΊΤΣΙΟΣ και ο 20χρονος ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΜΟΥΣΙΆΡΗΣ, βρήκαν τραγικό θάνατο στο 111ο χλμ. της ΕΟ Αθήνας-Θεσσαλονίκης, στο ύψος του Κάστρου, όταν το αυτοκίνητο μάρκας citroen που οδηγούσε ο δεύτερος, συγκρούστηκε με υπεραστικό λεωφορείο του ΚΤΕΛ Λαμίας. Τα δύο υπέρλαμπρα ποδοσφαιρικά αστέρια μετέβαιναν στην Αθήνα προκειμένου να ενσωματωθούν με την αποστολή της Εθνικής Νέων για τον αγώνα με το αντίστοιχο συγκρότημα της Σοβιετικής Ένωσης στην Οδησσό. Από το δυστύχημα επέζησε ο τρίτος επιβαίνων Γιάννης Βαλαώρας, μετέπειτα “σημαία” της ΑΕΛ.
Η ΕΠΟ αναγνωρίζοντας τη διπλή συγκλονιστική απώλεια και παρότι δεν υπήρχε τότε χειμερινή μεταγραφική περίοδος, έδωσε στην ΑΕΛ το δικαίωμα να αποκτήσει δύο νεαρούς ποδοσφαιριστές στις θέσεις των αδικοχαμένων Δημήτρηδων. Έτσι φόρεσαν τα βυσσινί ο Θοδωρής Βουτυρίτσας και ο Σάββας Καραπαναγιωτίδης.
Μακάβρια σύμπτωση, πάλι 6 ο μήνας, Οκτώβριος αυτή τη φορά του 1996. Ο ΑΝΔΡΈΑΣ ΖΈΡΜΑΣ, συντοπίτης του Μουσιάρη από το Δαμάσι, αφήνει την τελευταία του πνοή στην ΕΟ Ελασσόνας-Τυρνάβου μετά από ένα ακόμη τραγικό τροχαίο δυστύχημα. Ο 25χρονος Ζέρμας φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΛ για τρεις περιόδους, ενώ υπήρξε και διεθνής με την Εθνική Νέων.
Στις 8 Μαρτίου 1997 νέα δάκρυα για τη “βασίλισσα του κάμπου”, καθώς στις παρυφές της Λάρισας η άσφαλτος ποτίζεται αυτή τη φορά με το αίμα του 31χρονου ΛΕΥΤΈΡΗ ΜΉΛΟΥ, που έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του στην περιφερειακή οδό. Λίγες ώρες νωρίτερα είχε συμφωνήσει με τον τότε πρόεδρο της ΠΑΕ Νίκο Παπανικολάου να επιστρέψει από τον Ηρακλή στο “βυσσινί” ρόστερ!
Ο Μήλος είχε αποκτηθεί το 1991 από την ΑΕΛ προερχόμενος από την Παρτιζάν Τιράνων, αγωνίστηκε με το άλογο στο στήθος για 5 περιόδους στην Α’ Εθνική και πολλοί ήταν εκείνοι που τον χαρακτήρισαν ως το “αντίβαρο” του Βασίλη Καραπιάλη.
Έξι μήνες μετά τον θάνατο του Μήλου, ο Μολώχ της ασφάλτου ξαναχτυπά κατάστηθα το λαρισινό ποδόσφαιρο. Στις 13 Σεπτεμβρίου 1997, πετά στα ουράνια για το “βυσσινί’ club του Παραδείσου ο αετός των ελληνικών γηπέδων. Πέντε χιλιόμετρα από τη Λάρισα, στο ύψος της Γιάννουλης, ο ΓΙΏΡΓΟΣ ΜΗΤΣΙΜΠΌΝΑΣ θα αποχαιρετήσει τα εγκόσμια με τον πιο απροσδόκητο και απίστευτο τρόπο. Από το αναπάντεχο τροχαίο διασώζεται ο συνεπιβάτης του δημοσιογράφος Νίκος Μίχος.
Ο Γιώργος Μητσιμπόνας υπήρξε μία από τις κορυφαίες ποδοσφαιρικές φυσιογνωμίες του λαρισινού και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με τη φανέλα της ΑΕΛ είχε 344 συμμετοχές και 10ετή παρουσία στην Α’ Εθνική, με 38 μάλιστα γκολ παρότι αγωνίζονταν ως κεντρικός αμυντικός. Στην ιστορία έμεινε το ανεπανάληπτο βολ πλανέ του την Πρωτομαγιά του 1988 στον αγώνα με τον Ηρακλή 1-0, χάρη στο οποίο η ΑΕΛ στέφθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας. Προέρχονταν από τον Οικονόμο Τσαριτσάνης, ενώ εκτός από την ΑΕΛ αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ, στον Ολυμπιακό Πειραιώς και στην ΑΕ Τυρνάβου, υπήρξε δε διεθνής 11 φορές ως παίκτης της λαρισινής ομάδας.
ΝΕΚΡΟΙ ΦΙΛΑΘΛΟΙ ΤΗΣ ΑΕΛ
Ο 20χρονος ΑΘΑΝΆΣΙΟΣ ΜΑΝΤΖΏΝΗΣ, άνοιξε στις 9 Οκτωβρίου 1980 τη μακάβρια λίστα των φιλάθλων της ΑΕΛ που έφυγαν απρόσμενα σε τροχαία δυστυχήματα, ακολουθώντας την αγαπημένη τους ομάδα.
Συμμετέχοντας στην εκδρομή των “Ιερολοχιτών” για τον αγώνα με τον Εθνικό Πειραιώς στο “Γ. Καραϊσκάκης”, έβγαλε το κεφάλι του από το παράθυρο του λεωφορείου για να συνομιλήσει με κάποιον φίλο του, με αποτέλεσμα να πολτοποιηθεί από κολώνα της ΔΕΗ στην οδό Ρούσβελτ, απέναντι από τα γραφεία του συνδέσμου.
Στις 22 Μαΐου 1985 σειρά του 27χρονου ένθερμου φίλαθλου ΓΙΆΝΝΗ ΝΆΚΗ να ποτίσει το “βυσσινί δέντρο των στεναγμών”, καθώς άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο επιστρέφοντας με παρέα συνοπαδών του από τον αγώνα Λεβαδειακού-ΑΕΛ 0-2 για τα ημιτελικά του Κυπέλλου. Ένα μήνα αργότερα, (22 Ιουνίου), θα δει “από ψηλά” την ομάδα της καρδιάς του να στέφεται Κυπελλούχος Ελλάδας (4-1 τον ΠΑΟΚ).
Την 1η Φεβρουαρίου 1987 είχαμε το φοβερότερο των δυστυχημάτων, όταν έχασαν τη ζωή τους τέσσερις 25χρονοι φίλαθλοι της ΑΕΛ. Επιστρέφοντας από τον ισόπαλο αγώνα με τον Εθνικό στον Πειραιά (0-0), άφησαν την τελευταία τους πνοή στο ύψος του Αλμυρού οι ΝΊΚΟΣ ΒΕΝΤΌΚΗΣ, ΝΊΚΟΣ ΚΟΛΙΌΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΜΠΈΛΛΟΣ και ΦΏΤΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΊΟΥ. Μοναδικός διασωθείς ο Ζήσης Χελιδώνης, μετέπειτα διοικητικό στέλεχος της ΑΕΛ.”
