Ανακοίνωση της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Λάρισας με αφορμή την εφαρμογή του νέου νόμου για το άσυλο, τα κλειστά κέντρα και τους περιορισμούς σε εκπαίδευση και υγεία για πρόσφυγες – μετανάστες
Από 1/1/2020 τέθηκε σε εφαρμογή ο νέος Νόμος 4636/2019 που έφερε σημαντικές αλλαγές στις διαδικασίες ασύλου, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των αιτούντων/ουσών άσυλο, την υποδοχή και την κράτηση, όπως και στα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα τους.
Ο νέος νόμος εντάσσεται σε μία γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης που στόχο έχει την αποτροπή, τον εκφοβισμό και την «εγκληματοποίηση» των αιτούντων άσυλο που είτε βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα είτε προσπαθούν να έρθουν στην Ευρώπη για να ξεφύγουν από καταστάσεις αδιάκριτης βίας στις χώρες καταγωγής τους.
Όπως καταγγέλθηκε ήδη από τη Διεθνή Αμνηστία και άλλες οργανώσεις που εργάζονται πάνω στα δικαιώματα των προσφύγων στην Ελλάδα: «Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις δημιουργούν σημαντικό βάρος για τους αιτούντες/ούσες άσυλο. Επιδιώκουν να επιταχύνουν τις διαδικασίες ασύλου θυσιάζοντας το δικαίωμα των αιτούντων/ουσών να εξεταστούν κατάλληλα τα αιτήματά τους και ορθώνουν εμπόδια στη ζωή τους στην Ελλάδα, σε παραβίαση των Ευρωπαϊκών και Διεθνών Προτύπων Ανθρώπινων Δικαιωμάτων που είναι δεσμευτικά για τη χώρα.»
Η εφαρμογή του νόμου εισάγει:
Την δημιουργία κλειστών κέντρων κράτησης, δηλαδή μαζικό εγκλεισμό των αιτούντων/ουσών άσυλο
Την αυστηροποίηση των διαδικασιών χορήγησης ασύλου χωρίς να τηρούνται αναγκαίες διαδικαστικές εγγυήσεις (π.χ. κατάρτιση καταλόγου ασφαλών χωρών απουσία κριτηρίων που να ανταποκρίνονται στη ασφάλεια συγκεκριμένων ατόμων ή ομάδων ατόμων) και αλλαγές στην εξέταση των αιτημάτων στο δεύτερο βαθμό που είναι γενικά δυσχερείς για τους πρόσφυγες (υποχρεωτική συνδρομή δικηγόρου για προσφυγή, σύνθεση επιτροπών εξέτασης ασύλου αποκλειστικά από δικαστικούς, υποχρεωτική υποβολή αιτήσεων ακύρωσης στα δικαστήρια Αθήνας και Θεσσαλονίκης)
Τον περιορισμό βασικών δικαιωμάτων όπως η πρόσβαση στην εκπαίδευση, στην εργασία και στην ιατρική περίθαλψη
Ταυτόχρονα με την έναρξη εφαρμογής του νόμου, η κυβέρνηση δια στόματος επιφανών υπουργών της αναπαράγει θεωρίες συνομωσίας προσφιλείς σε ακροδεξιές , νεοναζιστικές και εθνικιστικές οργανώσεις, για την «αλλοίωση της χώρας», παρουσιάζοντας τους πρόσφυγες ως «απειλή». Οι απόψεις αυτές, εκτός του ότι καλλιεργούν τη μισαλλοδοξία και τον ρατσισμό, ξαναφέρνουν στη συλλογική μνήμη τις θεωρίες που χρησιμοποίησαν οι ναζί για να δικαιολογήσουν τη ναζιστική θηριωδία και το ολοκαύτωμα .
Όμως η κοινωνία διαθέτει και μνήμη και εμπειρία. Από το 2015 όταν η «πολιτισμένη» Ευρώπη έκλεισε τα σύνορα της εφαρμόζοντας την κατάπτυστη συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έδειξαν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους προσφέροντας ρούχα, τρόφιμα και φάρμακα, άνοιξαν τα σπίτια και τις αγκαλιές τους. Άλλοι, μαζί με τους πρόσφυγες, κατέλαβαν άδεια κτίρια, για να έχουν χώρο να παίζουν και να κοιμούνται τα προσφυγόπουλα μακριά από τα στρατόπεδα εγκλεισμού και απομόνωσης που τους επιφύλασσαν οι κυβερνητικές πολιτικές.
Ξέρουμε καλά πως η παραβίαση και ο περιορισμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν έρχεται ποτέ μόνο για τους «άλλους» αλλά συνιστά εν δυνάμει απειλή για όλη την κοινωνία. Άλλωστε έχουμε σαφή δείγματα γραφής όχι μόνο για τις προθέσεις αλλά και την πρακτική της κυβέρνησης απέναντι στα εργατικά, συνδικαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα (νόμοι ενάντια στις απεργίες, διαδηλώσεις, κατάργηση προστασίας πρώτης κατοικίας, επιθέσεις και καταστολή σε καταλήψεις, στοχοποίηση αγώνων και κινηματικών δράσεων). Η στοχοποίηση και η επίθεση στα δικαιώματα των προσφύγων των πολέμων και της φτώχειας, δεν γίνεται από φόβο ότι θα μας «αλλοιώσουν» αλλά γιατί ακριβώς αποτελούν κομμάτι των πιο αδύνατων και καταπιεσμένων αυτής της κοινωνίας.
Σήμερα λοιπόν, είναι ανάγκη να πιάσουμε το νήμα της αλληλεγγύης ξανά, κόντρα στην κανονικότητα της κόλασης της Μόριας, των κλειστών στρατοπέδων και των επαναπροωθήσεων προσφύγων, του φράχτη στον Έβρο και του πλωτού φράγματος στο Αιγαίο, της άθλιας κυβερνητικής πολιτικής που ενεργοποιεί ένστικτα ανθρωποφαγίας στις τοπικές κοινωνίες
Να σταθούμε δίπλα στους «ξένους» φτωχούς, βλέποντας τους εαυτούς μας μέσα στους «άλλους», να υπερασπιστούμε το δικαίωμα τους στη ζωή με αξιοπρέπεια, να γίνουμε η φωνή αυτών που τους απαγορεύεται να έχουν φωνή, να διεκδικήσουμε
Σύνορα ανοιχτά για τους πρόσφυγες των πολέμων και της φτώχειας
Αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής και διαβίωσης μέσα στον κοινωνικό ιστό για όσο διάστημα παραμένουν στη χώρα
Κανένα παιδί χωρίς σχολειό
Κανένας άνθρωπος χωρίς πρόσβαση στις δομές υγείας
Κανένας άνθρωπος χωρίς δικαιώματα.
